Ang mga ulap sa langit ay tila naghahabulan,
Senyales na papatak na ang ulan,
Parang pag-ibig na hindi mo mapipigilan, Tumampisaw ka kahit alam mong ika'y masasaktan.
Ingay nito'y parang kaysarap sa pandinig, Bawat patak ay piyesa ng himig.
At ika'y sumayaw sa ligaya ng tubig,
Nilangoy mo kung saan ang baha ng pag-ibig.
Tumila ang ulan at ika'y nabalot ng lungkot,
At ang puso mo'y wari'y nakulong sa laot. Tumingala ka sa langit at ngiti mo'y nalukot
Tapos na ang laro, ika'y nilagnat ng poot.
