Günlerdir belki de haftalardır tek başımaydım. Kimse gelmiyordu yakında yalnızlıktan psikolojim bozulacaktı. Artık emindim ne babam ne de Kaya beni kurtarmayacaktı. Bacağımdaki yara neredeyse iyileşmişti ama hala ağrıyordu. Kapı çaldı, doktor yanıma geldi ve dikkatlice yaramı inceledi.
"Neredeyse iyileşmiş artık yaranız bir risk taşımıyor." dedi.
Aren : "Neden bunu yapıyorsunuz?"
Doktor : "Pardon neyi?"
Aren : "Sizde bir kadınsınız nolur bana yardım edin. Ne zamandır burda olduğumu bile bilmiyorum beni bu durumda bırakmayın lütfen."
Doktor : "Lütfen söylediklerinize dikkat edin."
Aren : "Ne var söylediklerimde."
*Doktor bana yaklaştı ve fısıldadı*
"Sana ancak akıl vererek yardım ederim kusura bakma senin için elimden gerçekten hiçbir şey gelmez. Aklını kullan güzel bı kızsın bence yaparsın ." dedi ve gitti.
Yaklaşık yarım saat odada dolandım "Ne yapmalıyım." Bu durumdan kurtulup rahatlamak istiyordum artık ama mümkün değildi, en azından banyoya girip rahatlayabilirdim.
Yavaş adımlarla banyoya gittim. Suyun altına durdum ve doktorun dediklerini düşündüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
tam olarak neyi kast etmişti? Saatlerce suyun altında düşündüm ve sonunda kararımı vermiştim. O adamı kendime aşık edecektim zor olacaktı ama yapacaktım bunu. Bornozu giydim saçlarımı kurutmak istemedim direk banyodan çıktım. Odanın kapısını açtığımda yatağımın üzerinde Alaz denilen adam vardı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni baştan aşağı süzdü ve sırıttı.
"Uzun zamandır yanına gelmiyordum özlemişsindir diye düşündüm."
Gözlerimi devirdim ve dolaba doğru yürüdüm.
"Ne demezsin ya uzun süredir kimse bıçaklamıyordu beni, çok üzülüyorum ama."dedim
