Ben ece izmirde yaşıyorum pek güzel bir hayatım olduğu söylenemez doğrusu....
Ben çocukluktan beri aile kavqaları,aile baskıları ile büyüyen bu kadar gürültünün içinde sessizliyimde boğulan bir kızım.bütün bir günümü odamda uyuyarak yada resim çizerek geçiriyorum.
Ve yine her zamanki gibi yatağımda uyuyorum o sırada annem odaya girdi
Annem:kızım yemek hazır istersen gel bu gün hepberaber aşağıda yiyelim yemeyimizi he?
Ece:yok hayır.Ben odamda yerim gerek yok.
Annem:tamam nasıl istersen kızım
*Annem odadan çıkar*
Ece:hiç iştahımda yok aslında biraz resim çizeyim
*Ece resim çizmeye başlar Ece hep yaşadığı şeylerin rüyalarının resmini çizer*
::yarımsaat sonra::
Ece:bu resimde bitti...
Her gün aynı şeyleri yapmaktan sıkıldım....bu evden, bu sessizlikten, bu gürültülerden ama başka bir şey yapmakta istemiyorum...daha doğrusu bir şey yapmak için hevesim yok
*kapı çalar*
Ece: girin
Babam: yarın sınavın var biliyorsun dimi?!
Ece: ..evet
Babam: e o zaman ne duruyosun!
Anca yat uyu zaten! Elalemin çocuğu okumak için güzel bir işe girmek için yırtınıyor! Bizimki ooooh gel keyfim gel! Ancaa uyusun!
Ece:........
Babam: hadii!!! Kalk ve sınava hazırlan!! Eyeeerkii bu sınavı geçmezsen seni eve almam!! Bunu sok kafana!!!
Annem:noluyo be yine?!! Ne bağrıyosun çocuğa!!
Babam:hep sen şımartıyosun zaten bunu!
Annem: benmi şımartıyorum??!!! Napıyorumda ben şımarsın çocuk
Babam:görmüyomusun yarın sınavı var!! Uyuyor bütün bir gün boyunca ancaa uyusun resim çeksin zaten başka bildiyi iş yok!!
Annem: iyide ben napa bilirim?!!!
Babam:yemek vermiceksin!! Yarınki sınavından iyi not alana kadar cevaplar belli olana kadar yemek vermiceksin!!!
Annem:aman iyi tamam vermem!
*Annem ve babam odadan çıkarlar*
Ece:gidiyim yaa! Kovun beni evden yaa kovun gitsin! Belki bende rahatlarım!
Yanaklarımdan gözyaşlarım süzülürken gözyaşlarımı silip bilgisayarımın başına geçtim. instagram da dolanırken birden whatsap"dan bir mesaj geldi
Çok şaşırmışdım çünki ben hiç kimseyle konuşmazdım ve kimsede benle konuşmazdı.Belki yanıma geldiklerinde kaçmazsam arkadaşlarım ola bilirdi ama insanalarla muhatap olmayı sevmiyorum. Whatsapa girdiyimde bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmişdi
Bilinmeyen numara: selam!
Kim ola bilirdiki???
Ben:selam? Kimsiniz?
Bilinmeyen numara yazıyor.....
Bilinmeyen numara:liseden Arda yan sınıftan
Ardamı?? Bana neden yazsınki arda???
"Arda okulun popüler çocuklarından biriydi ve Egeyle Arda aynı lisede son sınıf öğrencileriydi.
Ece:evet buyur bir şeymi dicektin?...
Ya salakmısın Ece! Bu ne şimdi bor şoymi diyocekton?!
Bu ne yaaa kimseyle konuşmuya-konuşmaya konuşmayı unutmuşum
Ece mesaj silindi....
Ece:evet tanıdım
Arda:şimdi tabi normal olarak sorucaksın bu niye yazdıki bana diye.
Sen sormadan ben söyliyim
Ben evimde bir parti veriyorum Son sınıf öğrencileri için senide davet ediyorum sende gelirsen çok sevinirim:)
Benimi?? Ne alaka yaa?! Gidip napıcamki evde otursam daha iyi yaa.
Şimdi orda tanımadığım çeşit-çeşit insanlar olucak yok yaa en iyisi gitmiyim.
Eceden Ardaya:
Ece:yok saol yaa ben öyle partileri sevmem
Arda:bi gelsen belki seversin sıkılırsan gidersin seni zorla tutacak değiliz ya
Ece:tamam bakarım söz vermiyorum ama gelmeye çalışırım
Arda:tamam o zaman.seni orda görürsem sevinirim:)
Ece:.....görüşürüz
Arda:görüşürüz;)
Bu neydi şimdi?! Beni niye davet ettiki?!
Son sınıfların patisi bende son sınıfım tamamda ben hiç böyle partilere falan çağırılmam...
her neyse sınavlara çalışmam lazım
*o gece Ece geç saatlere kadar sınavlara hazırlandı saat 3:41 gibi uyumaya geçti*
YOU ARE READING
sessizlik(düzenleniyor)
Actionbu aile baskısı ile büyüyen travmaları olan bir kızın hikayesi ve birinin gelip kızı o yalnızlıktan,o gürültüyle dolu sessizlikten kurtarması,ona bütün yaşadığı şeylerin yerinde güzel anılar bırakmasına yardım etmesi
