sessizlik(düzenleniyor)

Səssizlik(part8)

"Eee varmısın benimle bu yola?"

"E-evet"

Hayır ona çoktan aşık olmuştum ve artık hiçbirşey benim kontrolüm altında değildi kalbimi ve tüm vücudumu ele geçirmişti bu aşk
Bu güzel anın tadını çıkaramadan telefonum çalmaya başladı arayan babamdı daha doğrusu babam olduğunu sandığım o şahıs
Sadece ekrana bakarak donakaldım

"Ece? Noldu iyimisin? Kim arıyor?"

"Babam..."

"Tamam sakin ol Hadı ver bana telefonu sen geç uyu"

"Ya buraya gelirse?!"

"Merak etmee sakin ol. Burda ben varım o buraya gelse bile sana hiçbirşey yapamaz hem zaten o nerden bilicekki senin burda olduğunu?. "

"Oh hayır olamaz! "

"Noldu?!"

" hemen Zehraya mesaj atmalıyım telefonumu ver lütfen"

"Zehramı? O ne alaka şimdi?"

"Onlara gidecektir kesin! Çünki biliyor ben başka kimseyle konuşmam bi tek Zehrayla çok yakınım o kadar."

"Tamam o zaman hadi al telefonu yaz"

Telefonu Ardadan aldım chat'e girdim Zehranın ismine tıkladım
"Zehra babam senin eve gelebilir lütfen korkma sadece benim orada olup olmadığımı kontr...|"
Tam mesajı bitiriyordumki mesajı sildim telefonuda yatağa attım

"Noldu niye yazmadın?"

"Ya böyle yazarsamda şimdi korkucaktır yalnız yaşıyor zaten. Hayır! hayır! Olmaz o adamı arayıp burada olduğumu söylemem gerek"

"Ne söyliyeceyimi bilemiyorum yani gelio gelmemesi benim için sıkıntı değil ama senin için eminimki zor bir şeydir yıllarca gözünün içine baka-baka yalan söyledi o kadar....kötü davrandı baban diye sustun oturdun ama baban bile değilmiş eminim iğrenç bi hiss'dir"

"Evet...iğrenç bi his....
Ama yinede onu buraya çağırmalıyım korkum bana bir şey yapması değil size zarar vermesi"

"Merak etme bende bu kaslar varken kimse bana vede sana bir şey yapamaz güzelim"

Ardanın gözlerinin içine bakarak gülümsedim ve ona sımsıkı sarıldım tüm vücudunu hiss ediyordum adeta o...
O çok başkaydı...
Bu duyquyu anlatamam
İlk başta aniden sarıldığım için şaşırmış gibi görünüyordu sonra Ardada bana sımsıkı sarıldı sanki yıllardır bu anı bekliyor gibiydi yüzündeki heycanı saklayamıyordu bile

"Ben babamı ariyim artık Zehralara gitmeden"

"T-t-tamam ara sen
E-e bende su içiyim şey boğazım çok kurududa"

Hemen koşargibi odadan çıktı
Bende yatağın üzerindeki telefonu alıp "babamı" aradım

Babam-"NERDESIN SEN?!!! NIYE TELEFONUMU AÇMIYORSUN HEE! KUDURMUŞ KŐPEK!!"

Ece-"b-ben bi arkadaşımdayı"

Babam"dur sen ben geliyorum dur! "

Ece-"Zehralarda değilim başka bir arkadaşımın evindeyim "

Babam-"KONUM AT HEMENN!!! "

Ece-" Atmıyorum! "

Arama sonlandı.

"Noldu? Ne dedi? "

"E-eve gelmemi istedi "

"Gitmeyeceksin dimi??! "

"Yok hayır reddetdim zaten"

"İşte bu be! Güzelim benim! "

"Sonra konum atmamı istedi "

"Atdınmı? Yani atdıysanda sorun değil yani gelip hiçbirşey yapamaz"

"Yok hayır atmadım atmicamı söyledim "

"Rahat ol burayı bulamaz bulsada bizim kapıdan içeri geçemez zaten "

"Tamam.."
"Hadi geç sen uyu artık ben dışarı çıkıyorum sen üstünü değiştir "

"Tamam"

Arda dışarı çıkar

"Hassiktir benim kıyafetim yokki 🤦🏻‍♀️ ne giyicem şimdi?!
bu gecelik böyle uyuyucam napcam artık"

Ardaya seslenip odaya çağırdım

"Ee daha değişmemisin ama"

"Kıyafetim yok nasıl değişiyim"

"Doru yaa.
Dur benimkilerden veriyim sana "

"Bilmemki seninkiler bana olmazki çuval gibi durur üzerimde "

"Malesef otelimizde sadece bu var hanımefendi başka seçeneklerimiz olsa verirdim Kardeşimden istesem hayatta vermez o yüzden benimkileri giyceksin yani başka çaren yok "

"Yok yani kıyafet seçdiğimden söylemedim zaten sadece bu çok büyük olduğu için giyecek başka bir şey varmı diye sordum neyse boş ver tüşekkür ederim pijama için şimdi dışarı çıka bilirsin"

" Tamam hemen çıkıyorum efendim! "

Arda odadan çıkınca kapıyı kilitledim ve pijamalarımı giydim.
Daha sonra aynaya baktığımda gülmekten ölecektim pijamanın kolları dizlerime geliyordu nerdeyse
Üzerimde daha çok elbise gibi duruyordu.
Hele bacakları bu kadar uzunboylu insanmı olur ama yani kesinlikle benim boyum kısa değil o çok uzun :|Hemen bacaklarını katladım kollarını oldukça katlayabildiğim kadar katladım sonra kapının kilidini açıp yatağa geçtim hemen üzerimi örttüm
Ardada içeriye girip yanıma geldi aşağıya eğildi
"Çıkta bi görelim pijamalarımla nasıl görünüyorsun"

"Normal sen nasıl görünüyosan işte neyine bakıcaksın pijama işte "

"Olsun ben yinede bakmak istiyorum"

"Git hadi git uyu ya. Aaa sananne yani nasıl durduysa durdu yani üzerimde "

" hmm zaten bakıcam yani önceden söylüyorum yani kendin kalk göster yada ben kendim bakarım "

"Allah Allah nasıl bakıcaksın?!!
Göstermiyorum! "

"İyi sen bilirsin"

Üzerimdeki örtüyü zorla kenara çekip beni kucağına aldı ve bende şaşkınlıkla Ardanın suratına bakıyordum o sırada beni yere indirdi ve iyice inceledikden sonra gözlerimin içine baktı.
Ve
piç gülüşü yaparak yakınlaşıp yanağımı
Öptü.

Kalbim! Kalbim hızına en hızlı jetler bile ulaşamazdı şu an yerinden çıkacak gibiydi yanaklarım kıpkırmızı olmuşdur kesin.
Aayy delirecektim bide hala gözümün içine bakıyor gülümseyerek

"Çok güzel olmuşsun bi kıyafet insana bu kadar yakışır yani acayip güzel ve tatlı görünüyorsun farkındasın dimi"

"Ahh bu kıyafetlerin içinde görünüyorum en azından"

Gülümser.

"Eveet. Artık uyuya biliriz "

"Evet ama kim nerde uyuyicak? "

"Ben yerde uyurum sen yatakta uyu"

"Yok olmazki öyle yani senin yatağın-"

"Evet işte benim yatağım her zaman uyuduğum yatak ne zaman istersem uyurum ve şu anda yerde uyumak istiyorum"

"Tamam. Teşekkür ederim.. "

"Heh şöyle hadi iyi geceleer"

"İyi geceler"