Merhabalarr~
Nasılsınız canımın içlerii?🌟
Bu gün çoook yorgunum. Amma bölüm atma zamanım geldiği için mecburum bunaaa kskskskks
Neyse bölüme geçelimm^^
Ben bunları düşünürken birden abimin odasından bir hemşire hızla çıkıverdi. Ben yerimden kalkarken annem ve babamın uyuduğunu gördüm.
Acaba uyandırayım mı? Uyandırmayayım mı? Belkide acil bir şey yoktur ha? Ben neden teleşlandım ki? Salak salak konuşma Liza resmen hemşire odadan çıkarken koşmuyor uçuyordu bee.
Ben hemen yerimden kalktım ve abimin odasının önüne doğru gittim. O sırada hemşirenin yanında bir kaç doktorla içeri girdiğini gördüm. Bende çabucak hemşirelerin birine sordum:
"Ne oluyor hemşire hanım? Ne oldu? Abime bir şey mi olacak?" Diye ard-arda sorular sormaya başladım.
"Şimdilik bir şey söyleyemem bunları doktorla konuşsanız iyi olur."
Sonra abimi sedyeyle birlikte yoğun bakım odasına götürdüler. Ve o an gözümden bir damla yaş aktı. Onu silmeye bile zahmet etmeden annem ve babamın yanına koştum. Onları uyandırmalıydım.
"Anne, baba uyanın! Hadi çabukk! Abime bir şeyler oluyor baba...!"
Bu sözlerden sonra resmen bağırdığımı hiss ettim. Amma buna aldırış etmedim.
Annem ve babam uyandığında annem telaşla "Ne oluyor kuzum? Abine bir şey mi oldu yoksa? Nolur söyle, söyle"
"Bilmiyorum anne, biraz önce abimin odasından bir hemşirenin koşarak çıktığını gördüm. Sonra da onlara abime ne olduğunu sordum bilmiyoruz dediler. Çıldırıyorum artık ." Dedim
Kendimi idare edemiyordum. Sanki bir denizin ortasında kalmıştım. Yardım isteyemiyordum. Git gide batan bir gemiydim sanki. Sanki, kanadı kırık bir kuştum, yaşadıklarımda benim yaramdı...
(3 saat sonra)
Ben, annem ve babam hala sakin olamamıştık. Abim hakkında bir bilgi veren de yoktu zaten.
Birden yoğun bakım odasından doktor çıktı. Ben hemen doktorun yanına gidip ard- arda sorular sormaya başladım.
"Doktor bey abim iyi mi ? Lütfen bir şey söyleyin! Abimi neden tekrardan yoğun bakıma aldınız?"
Sonra annem ve babam da gelip sorular sormaya başladılar.
"Allah aşkına bir şey söyleyin doktor bey! Kuzum iyi mi? Değil mi?"
"Sakin olun, sakin olun. Yusuf Kaya bey çok iyi. Sadece anlık nabzı atmamıştı. O yüzden yoğun bakıma almıştık."
"Ohh bakın iyiymiş oğlum. O benim aslan oğlum. Tabii ki de iyi olacak." Diye söylenmeye başladı babam.
Hepimiz rahatlamıştık.
"Peki ne zaman taburcu olacak abim?" Diye sordum hemen.
"Bu gün gerekli analizleri verip taburcu olacak" dedi doktor bey.
(1 gün sonra)
"Abi yesene şunu" diye söyleniyordum
"Ne kadar yedireceksin Liza? Yeter artık! Ölmüyordum ya!"
"Kim demiş ölmüyordun? Nabzın duracaktı az kalsın!"
"Tamam, tamam sende yesene şunu Yusuf!" Söylenme sırası annemdeydi.
Sonra benim aklıma abimin taburcu olduğunu Kuzeye söylemediğim geldi. Harbi lan ben salak mıyım? Neden söylemedim? Numaram da yok onda. Şimdi merak etmiştir.
"Anne ben odama çıkıp geliyorum." Dedim anneme.
"Tamam kızım."
Yukarı çıktığım gibi Kuzeyi aradım. Ve ona abimin taburcu olduğunu söyledim. O da ısrarla buraya gelmek istediğini söyledi. Ben de onu kıramadım.
⭐
Kapı çaldığında hemen annemden önce ben kapıyı açmaya gittim.
"Merhaba"
"Merhaba"
"Geçsene içeri neden burada duruyorsun?"
"Tamam. Geçiyorum"
Kuzey içeri geçtiğinde annem onu görüp "Kuzey, evladım. Neden zahmet ettin sen?"
"Ne zahmet etmesi?. Ben kendim kendi isteğimle geldim."
Sonra abim odaya girdiğinde şaşkınlıkla bize bakarak "Bu kim?" Dedi. Ben hemen abime kaş göz haraketi yapıp sakin olmasını söyledim.
Amma abim bana aldırış etmeyip anneme sordu "Bu kim anne?"
Annem Kuzeyin benim arkadaşım olduğunu söyleseydi büyük ihtimalle Kuzey buradan sağ çıkamazdı. Amma biz ağzımızı bile açmadan Kuzey hiç beklemediğimiz bir cevap verdi.
"Sevgilisiyim. Lizanın sevgilisiyim" dedi. Biz annemle şaşırıp bir-birimize baktık.
Bölüm sonu~~
Bölümü beğendinizmi?
Bu bölüm biraz kısa oldu. Özür dilerim onun için^^
Peki son sahne?
Son sahne hakkında be düşünüyorsunuz?
Bir dahaki bölümde görüşürüzz🤍
