Günler

12 Mayıs 2024, Pazar

Evet evet çokkk açtık arayı ama iki hikâye birden yazmak çok zormuş😔 Bu bölümde yer yer yaşadığım tıkanıklık nedeniyle de biraz uzadı bölümün gelmesi. Ama buradayız ve minnoş bir şekilde Alaz'la Asi'nin evinin ilk gününe konuk oluyoruz.
Ayrıca geçen bölüm itibariyle Yabani izlemeyi bıraktım, 28.bölümde finalmiş gibi davranıcam. Aslaz sevgim yerinde duruyor ve hikâyelerini yazmaya devam edicem ama benzin her an bitebilir. Beni fazlasıyla yoran ve soğutan şeyler izledik çünkü ve belli ki izlemeye devam edeceğiz. Neyse, burada olduğumuz sürece buradayız.
Beğenmeniz dileğiyle✨

*

Perdeleri takılmayan odayı gün ışığı olduğu gibi aydınlatıyordu. Gündüzün ilk saatleriydi. Alaz, yeni yatağında uyanık olarak uzanıyordu. Bütün geceyi kabuslarla boğuşarak geçirdiği için doğru düzgün uyuyamamıştı.

Geceler bazen iyi, bazen kötü olurdu. Bu gece kötü olanlardan bir tanesiydi. En talihsiz kısmı da korkuyla gözlerini açtığında yatağın sağında uyuyan Asi'yi bulamaması olmuştu. Haftada 3-4 günden fazla beraber kaldıkları olmazdı ama bu kadarı bile alışkanlık edinmek için fazlasıyla yetmişti. Neyse ki artık aynı evi paylaşacaklardı da böyle bir sorunları olmayacaktı.

Asi, Alaz'la yaşamayı kabul ettikten sonra Alaz ev bulma işini daha ciddiye almış ve tek odalı bir rezidans yerine eve daha çok benzeyen bir yer aramaya başlamıştı. Sonunda geçen hafta burayı bulmuşlardı, hem Alaz'ın hem Neslihan'ın isteklerine uyan, küçük bir evdi. 3 odalı, dubleks, amerikan mutfaklı bir villa... Küçük bir arka bahçesi ve garajı vardı. İki kişi idealdi.

Asi evin alınma sürecine dahil olmak istememişti, Alaz'la ortak kalacakları ev olsa bile maddi bir katkıda bulunamayacağı için bunun dışında kalmaya çalışmıştı. Yine de Alaz baktıkları her evi Asi'ye göstermiş, onun da onayını istemişti. Burası Asi'nin de içine sinen birkaç evden biriydi. Soysalanlara yakın olması avantajı da vardı.

Asi ve Alaz arasında maddiyat hiçbir zaman bir sorun teşkil etmemişti fakat aynı eve çıkma fikri ortaya atılınca Asi ister istemez bu konuları düşünmüştü. Ev satın alınacağı için kira derdi olmayacaktı ama Asi Alaz'ın teklifini kabul etmeden önce karşısına geçip bütün faturaların ve masrafların ortak ödeneceğine dair uzun bir konuşma yapmıştı. Sonunda Alaz'ın cevap vermesi için sustuğunda Alaz yalnızca ben zaten hayatımda hiç fatura ödemedim, nasıl ödeneceğini bile bilmiyorum, o işlerle sen ilgilensen daha iyi olur diyerek noktayı koymuştu.

Alaz, üst kattaki oda için tadilat yapmak istediğinden taşınma süreçleri uzamıştı. Ancak dün işler genel anlamda bitince Alaz eşyalarını toplayıp gelmişti. Asi ise, eski evinde son bir gece daha geçirdikten sonra valizini alıp gelecekti.

Asi, Yaman ve Cesur, mahalledeki evi kapatacaklardı. Yaman artık Soysalanlarda kalıyordu, Asi Alaz'la yaşayacaktı ve Cesur da yeni işine daha yakın bir ev bulmuştu. Mahalledeki eve üçünün de ihtiyacı yoktu. Ama evden ayrılmadan önce, dün geceyi orada geçirip evleriyle vedalaşmak istemişti üç kardeş.

Yani bu sabah, Asi olmadan uyandığı son sabahtı. Bunu düşünmek bile gecenin içinde bıraktığı huzursuzluğu alıp götürüyordu. Sadece birkaç saat sonra Asi bu eve gelecek ve bir daha hiç gitmeyecekti.

Daha fazla manasızca yatakta oyalanmaktan vazgeçip kendini banyoya attı. Ilık bir duşla başladı güne. Duştan çıktığında henüz giyinme odasına yerleştirilmemiş valizlerindeki kıyafetlerinden uygun bir şeyler seçip giyindi. Saçlarını elindeki havluyla ileri geri kurulamaya çalışırken yatağın yanından telefonunu eline aldı. Sabahın makul bir saati olduğuna karar verip Asi'ye bir günaydın mesajı yolladı. Ardından ne zaman geleceğini sordu. Mesaj iki tik olunca telefonu kilitleyip yanına aldı, havluyu düzeltmediği yatağa fırlattı sonra odadan çıkıp alt kata indi.