Günler

11 Haziran 2024, Salı

Asi ve Alaz'ın ev, iş, okul hayatları ve evin içinde oluşturdukları yeni rutinleri hakkında bir bölüm, kısaca evrenin en sıradan günü.

Umarım seversiniz✨

*

Alarm sesinin ilk ritmini duyduğunda araladı gözlerini. Önceki gece erken uyanmak için kendini hazırlamıştı ve alarm çalmadan önce bile 2 kere uyanıp geri uyumuştu. Elini uzatıp aldığı telefonu susturduktan sonra sırtının üzerine yuvarlandı. Bir kolunu ona sarmış Alaz kıpırtısız uyumayı sürdürüyordu.

"Alaz..." Adamın çıplak omzunu dürttü birkaç kez ama bir tepki gelmedi Alaz'dan. "Alaz, kalk hadi, sınava geç kalacaksın."

Bir mırıltıyla kafasını yastığa daha çok gömdü Alaz. Birkaç kez daha adını çağırıp tepki alamayınca yumuşak davranmaktan vazgeçip sesini yükseltti Asi.

"Alaz diyorum!"

"Tamam..." Huysuzca söylese de gözlerini açmadı yine.

"Geç kalacaksın Alaz, hadi ya!"

"Bütte veririm." Başının arkasındaki yastıklardan birini kafasının üstüne kapatıp Asi'nin ısrarından kaçmaya çalıştı. Asi yastığı sertçe çekip aldı.

"İki gündür çalışıyorsun büte mi bırakacaksın?"

"Tamam 5 dakikaya kalkacağım."

"Alaz!" Bir kez daha sesini yükseltse de Alaz hiç takılmadan inatla gözlerini kapalı tutuyordu. Pes etti.

"İyi, kalkma. Ama ben duştan çıktığımda hâlâ hazır olmazsan sürahiyi boşaltırım kafana."

Asi Alaz'ın üzerinden atlayıp banyo tarafına geçmek üzereyken Alaz kızı belinden yakalayıp geri çekti. Uykulu gözlerini aralamıştı sonunda.

"Benim de duşa girmem lazım."

"Tamam sen gir önce, sınava yetişeceksin daha."

"Yok ben senin sıranı almayayım. Hatta şöyle yapalım ben seninle geleyim, hem zamandan hem sudan tasarruf ederiz. Nasıl fikir?"

Alaz'ın elleri Asi'nin tişörtünün üzerinden belini okşarken gülümsedi Asi. Bir dakika önce başını yastıktan kaldıramayan Alaz şimdi ışığa yeni yeni alışan gözlerini yarım açmış muzip bir sırıtışla bakıyordu.

"Ya da sen misafir banyosunu kullansan, ben de burayı kullansam nasıl olur?" Göz kırptı Alaz'a. Alaz kızın belindeki ellerini sıkıştırdı.

"Ck... Buranın manzarasını kaçırmak istemem."

Asi, hem bıkkınca nefesleniyor hem de gülümsemesini durdurmuyordu. Alaz git gide başını olduğu yerden kaldırıp Asi'nin yüzüne yaklaştırmıştı. Asi onu omuzlarından itip tekrar yerine yatırdı.

"Hadi Alaz." Dedi kaşlarını havaya kaldırıp indirerek. "Hadi."

Adamın kollarından sıyrılıp yataktan çıktı ve odanın banyosuna girdi. Alaz artık tamamen uyanık olmanın sıkıntısıyla tekrar uykusuna dönemediği gibi bir de hazırlanıp sınava gitmek zorundaydı. İsteksizce üzerindeki nevresimi itekleyip kalktı yerinden. Yatağın kenarına oturmuşken Asi banyonun kapısından başını uzattı.

"Gelmiyor musun?"

Soruyu duyar duymaz ağır ve isteksiz hâlinden sıyrılıp fırladı yataktan. Asi'nin yanına ulaşana kadar altındaki şortu yolda çıkarmıştı bile.

*

Duşta planladıklarından uzun kalınca kahvaltı yapmaya vakit kalmamıştı. Asi söylene söylene Alaz için sandviç hazırlamış, Alaz bunu istemeyip okulda bir şeyler yiyeceğini söylemiş, gereksiz yere dakikalarca inatlaşıp tartışmışlar, Alaz Asi'yi yumuşatmak için onu öpmüş ama Asi daha çok kızmıştı. Alaz kapıdan çıkana kadar didişmelerini sürdürmüşler, yine de sonunda öpüşüp ayrılmışlardı.