Chapter 74

127 13 0
                                    

Chapter 74

လင်းလော့ချင်း ဂုဏ်ယူနေလေသည်။ သူ ဒုက္ခရောက်မည် မဟုတ်ကြောင်း သူ သိလေသည်။

လင်းလော့ချင်းက ပုံမှန်အတိုင်း ကျိယွီရှောင်ကို မှီလိုက်ပြီး ကျိယွီရှောင်က လင်းလော့ချင်းကို သူ့လက်မောင်းထဲ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။

လင်းလော့ချင်း အလိုအလျောက် ခေါင်းကို မော့လိုက်ပြီး တစ်ဖက်လူထံမှ အနမ်းကို မျှော် နေလိုက်သည်။

ပြီးခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်မှစ၍ ကျိယွီရှောင်က အိပ်ရာမ၀င်မီ သူ့ကို နမ်းလေ့ရှိပြီး သူကလည်း ယင်းကို ကျင့်သုံးနေပြီဖြစ်သည်။သူ ကျိယွီရှောင်က သူ့ကို ခေါင်းမော့ကာ မျှော်လင့်တကြီးကြည့်နေသည့် လင်းလော့ချင်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။

သူ လင်းလော့ချင်းကို စိတ်မပျက်စေခဲ့ပေ။ သူက ခေါင်းငုံ့လိုက်ကာ လင်းလော့ချင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာ နမ်းလိုက်သည်။ သူ့၏အနမ်းက နူးညံ့ပြီး ညင်သာလေသည်။ ထို့အပြင် အခန်းထဲရှိ မီးရောင်ဖျဖျကလည်း လင်းလော့ချင်းကို အနည်းငယ် မူးဝေစေလေသည်။

လင်းလော့ချင်းက အဆက်မပြတ် ရွာနေသော မိုးသဖွယ် ဖြစ်နေသည့် မျက်လုံးများကို မှိတ်လိုက်ပြီး ကျိယွီရှောင်ကို နမ်းလိုက်သည်။

ထိုစဉ် လင်းလော့ချင်းက ရုတ်တရက် မျက်လုံးများကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ကျိယွီရှောင်ကို ထိတ်လန့်စွာ ကြည့်နေလေသည်။ သူ့၏မျက်နှာက သွေးများ စိမ့်ထွက်မတတ် နီရဲနေလေသည်။

"မင်း…မင်း ဘာလုပ်တာလဲ…"

ကျိယွီရှောင်က လက်များကို ဆက်လှုပ်ရှားလိုက်ပြီး နူးညံ့စွာ ပြောလိုက်သည်။

"ဘာလဲ…မင်းပဲ နွေဦးညကို လိုချင်နေတာမလား…"

လင်းလော့ချင်း၏မျက်နှာက အလွန်ပူလောင်နေပြီး သူ့ကိုယ်သူ ချက်လုနီးပါး ဖြစ်နေလေသည်။

သူ ကျိယွီရှောင်၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သော်လည်း ကျိယွီရှောင်က သူ့လက်ကို ပြန်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး မေးလာလေသည်။

"မင်း မလိုချင်လား…"

"ငါ မလိုချင်ဘူး…"

လင်းလော့ချင်း ရှက်ရွံ့စွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

ငါက ဗီလိန်ရဲ့ပါးပါးWhere stories live. Discover now