Sarışın

1.

(Çıtır çerezlik bir hikayedirr eğlencesine yazıyorum bazı hataları görmezden gelelim lutfenn🩷)

Çıkan kahkaha sesleriyle beraber sinirle gözlerimi açıp yattığım yatağımda doğruldum. Ağız dolusu küfür ederek uykulu bir şekilde odamdan çıkıp Emirin odasına doğru ilerledim. Evet Emir benim abim ama şuan ona sinirliyim bir kere abi falan diyemem hem aramızda pek yaş yok 2 yaş cık. Emirin odasına kapıyı çalmadan daldığımda iki çift göz benim gözlerimle buluştu. Keşke hiç kalkmasaydım yataktan. Emirin yanında kahkaha atan bir diğer kişide Miran abiydi. Yine kendimi rezil etmeyi başarmıştım .

"Mila?"

Emir abim hiç kapıyı çalmadan odaya daldığım için bana soran gözlerle bakıyordu.

"Emir abi?"

"Niye burdasın "

Dedi ve ardından beni baştan aşağı süzdü. Kaşları çatıldığında bende kendi üstümdekilere baktım ve sessiz bir şekilde küfür ederek Emir abime döndüm.

"Siktir git üstünü giyin öyle gel"

Üstümde göbeğimi komple açık bırakacak siyah bir crop altımda da ultra kısa şortum vardı. Benim için sıkıntı yoktu ama abim her zaman karışırdı kıyafetlerime.

"Ya sanane ya"

Ani çıkışıma ben bile şaşırmıştım. Abimin asıl sorunu Miran abinin burda olmasıydı.

"Şey değiştiriyim demek istemiştim abi"

Dediğimde Miran abi bana gülmüştü. Odadan hızlı adımlarla çıkıp kendi odama doğru koşmaya başladım. Arkamda Emir abimin 'yavaş ol be kızım ' bağırışını duysamda umursamadım. Giyinme odasına girdiğimde bol kot pantolonumu giyinip üstümede az önceki siyah crop la aynı uzunlukta olan pembe crop u geçirdim. Aynaya baktığımda sarı saçlarım dağılmıştı. Odamdaki makyaj aynasının karşısına geçip saçımı ve makyajımı yaptım. Çalan telefonumla arayan kişiye baktığımda Gökçe nin aradığını görür görmez telefonu hemen kulağıma götürdüm

"Gökçem!"

"Kuzum"

"Hadi hazırlan çıkıyoruz"

"Yine nereye Gökçe?"

"Kızım dün konuşmadık mı alışveriş yapacağız diye"

Gökçe ile dün akşamki konuşmamızı hatırladığım da abimlere teşekkür edesim gelmişti. Onların kahkahalarıyla uyanmıştım ve uyanmasam Gökçe beni bir kaşık suda boğardı.

"Hazırım ben"

"Hani unutmuştun sen gideceğimizi? Haa Miran orda dimi?"

"Ya ne alaka Gökçe canım abim crop ve şort giyindiğim için üzerimi değiştirtti "

"Abin 'erkek' olmadığı sürece kıyafetlerine karışmaz Milacım"

"Of Gökçe evet Miran da burda ama onun için hazırlanmadım "

"Yesinler yalanını neyse hadi çık alışveriş merkezinin önünde buluşalım he bide bizimkilerde geliyor yemek yeriz çıkışta "

"Bizimkiler?"

"Efe , Baran , Öykü ve Beyza işte"

"Tamam çıkıyorum ben görüşürüz Gökçemm"

"Tamam bende çıkıyorum görüşürüzz"

Telefon konuşmam sonlandığında hızlıca abimin odasına daldım. Üstü çıplak Miranı görmeyi beklemiyordum tabiki. Şok olmuş bir şekilde ona bakarken abimden aldığı tişörtünü üzerine geçirdi. Kendi tişörtüne bir şey dökülmüştü masaya baktığımda coca cola şişesini görmemle neyin döküldüğünü anladım.

"Şey pardon direk girdim böyle"

"Kızım sana kaç defa şu kapıyı çal diyecem?"

Abimin bağırmasıyla Miran bana göz kırpıp abime döndü

"Tamam sorun yok Mila da bilmiyordu zaten üzerimi değiştirdiğimi"

Emir abim sabır dilenircesine yukarı bakınca kıkırdadım.

"Niye geldin yine odama?"

"Çıkıyorum ben onu haber verecektim"

"O belli zaten nereye kiminle?"

"Bizimkilerle işte alışveriş yapıp yemek falan yiyeceğiz"

"Bizimkiler?"

Az önce Gökçeye sorduğum soruyu cevapladım

"Gökçe , Baran , Efe , Öykü ve Beyza işte"

"Baran ve Efe niye geliyor alışverişe "

"Abi hani amaç beraber vakit geçirmek ya"

Abim çok bilmiş dercesine bana baktıktan sonra gözlerini devirdi. Çıkmadan önce son defa abime ve Mirana baktığımda Miran gözünü kaçırdı. Kaşları çatılmıştı

"Ben gidiyorum Emir"

"Niye oğlum ne güzel oynuyorduk işte"

Oyun bilgisayarına baktığımda baya ilerlemişlerdi belli ki Miran benim aksime erkenden uyanıp buraya gelmişti. Odadan çıktığında abimin yanağına kocaman bir öpücük kondurup sarıldım. Her ne kadar bazen sinirlensemde abisine aşık bir kızdım. Koşarak aşağıya indiğimde Miran siyah spor arabasına yaslı bir şekilde telefonla konuşuyordu.

"Tamam Kemal Bey pazartesi bekliyorum sizi görüşmek üzere"

Miran telefonu kapattığında yanına yaklaştım

"Ya kusura bakma Miran abi öyle daldım birden odaya"

Abi kelimesini söylemekten nefret ediyordum

"Abini s- neyse birgün yedirtecem ben sana o abileri"

Mavi gözleri yaşadığım şokun etkisini arttırırken aynı zamanda kalbimde çok hızlı atıyordu

"Şey sorun yoksa gidiyim ben"

"Mila"

Arkamı dönmüş bir adım atarken Miran ın seslenişiyle o tarafa döndüm

"Bırakayım seni?"

Aslında bana uyardı taksiyle gitmektense Miranla giderdim. Ama aklıma odaya dalışım gelince utanarak bozuntuya vermedim

"Yok ben giderim taksiyle"

Gülümseyerek arkamı döneceğim sırada Miran ın , kolunu belime sarıp beni arabaya yaslamasıyla gidememiştim

"Ama sen böyle yaparsan olmaz ki güzelim bin hadi araya"

Belimdeki ellerini gevşeterek yolcu kapısını benim için açtı. Dudaklarım aralanmış bir şekilde Mirana bakarken kalbim duracak gibiydi

"Kapat dudaklarını güzelim yoksa ben farklı yollarla bir şeyler yapmasını bilirim o güzel dudaklarına"

Abimin arkadaşı konulu kitap umarım sevmişsinizdirr 🤗💕