When I open my eyes, hindi ako familiar with the place. Until I realized I'm at the hospital.
Someone took me here. Hindi ko kilala.
When my mom notice that I'm already awake, she call the doctor.
On the next day, pwede na raw akong umuwi.
Pag.uwi ko kina.usap ako ni mama.
"Anak, punta ka munang U.S., dun sa tita mo. Sabi niya dun mo na lang raw tapusin ang pag.aaral mo. Alam kung masakit ang nangyari sa inyo ni Lance but you need to moved on."sabi ni mama sa akin habang yinayakap ako para e.comfort.
"Sige po ma, mas mabuti na siguro yun para mas madali kung makalimutan yung mga nangyari sa akin dito. Kailan po ba alis ko?"tanong ko kay mama. Umiiyak na naman ako.
"SA makalawa na. Inayos ko na yung mga papeles mo. Sige, magpahinga ka na."paalam sa akin ni mama, papalabas sa kwarto ko.
"Sige po."sagot ko sa kanya.
Siguro, kailangan ko ng kalimutan ka. Kahit mahirap, gagawin ko. Sana, masaya ka na sa piling niya. Sana hindi mo pagsisihan na hinayaan mo lang ako na umalis sa harapan mo. Sana hindi mo pagsisihan na hindi mo ipinaglaban ang kung anong meron tayo.
BINABASA MO ANG
KONTRABIDA
Roman d'amourYou used to be mine and I'm used to be yours. We used to be happy back then. I've got to know your friends and you got to know mine. It was perfect, until she came in the scene. Everything came crashing down because of her. And I let you choose...
