NDရဲ့အနှိုက်ခံအလိုးခံMiss

ယားနေပြီဆရာ

ညဆယ်နာရီဝန်းကျင်လောက် ကားအသွားအလာမရှိတော့တဲ့အချိန် ပြည်လမ်းမပေါ် ကားအနက်တစီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေးရွေ့နေသည်။ ကားတစီးလုံးနက်စွေးနေကာ မှန်တွေကအစ အမဲရောင်စတေကာတွေကပ်ထားတာကြောင့် ကားထဲမှာပါလာတဲ့သူ ဘသူဘယ်ဝါဆိုတာအ ပြင်ကနေမမြင်မတွေ့နိုင်ပါ။

ထိုအချက်ကိုအခွင့်ကောင်းယူ၍ ကားထဲပါလာတဲ့နှစ်ယောက်သည် ဖြစ်ချင်တိုင်းကိုဖြစ်နေကြသည်။ ဒရိုင်ဘာနေရာ၌ကားမောင်းနေသူ‌ယောက်ျားလေးသည် အနက်ရောင်တီရှပ်ကိုဝတ်ထားပီး အောက်ကဂျင်းဘောင်းဘီကို ခါးပတ်ဖြုတ်လျက်သားဖြင့် မောင်းနေကာ love seatထိုင်ခုံကမိန်းကလေးသည်လဲ ကြိုးတလုံးဂါဝန်အတိုကိုဝတ်ဆင်ထားကာ ဘရာပါပုံလဲမရပါ။

ဘရာကိုအစထဲကမဝတ်ထားတာလား ကားထဲရောက်မှချွတ်လိုက်တာလားမသိပေမဲ့ နို့သီးခေါင်းနှစ်ဖက်ထောင်နေတာကို အကျီပေါ်ကနေမြင်နေရသည်။ လည်ပင်းဟိုက်ချက်ကတော့ တင်းရင်းဖွံ့ထွားနေတဲ့ရင်သားတွေဟာ အတိုင်းသားကိုပေါ်နေတာမို့ ဘေးကတယောက်ရဲ့ဘောင်းဘီထဲကလီးကထောင်နေတာမဆန်းတော့ပါ။

နှစ်ယောက်သားကရယ်ရယ်မောမောနဲ့စကားတွေပြောနေကြရင်း ကားမောင်းနေတဲ့တယောက်က ဘေးကမိန်းကလေးရဲ့ အထင်းသားပေါ်နေတဲ့ပေါင်တံဖွေးဖွေးတွေကို ပွတ်‌နေသေးသည်။ ဘယ်ချိန်ထဲကအပွတ်ခံချင်နေမှန်းမသိတဲ့ဂါဝန်အနီနဲ့မိန်းကလေးကလဲ ထိုအမျိုးသားပွတ်တာကိုမကြိုက်တာမျိုးမဖြစ်တဲ့အပြင် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုပါ ဖြဲ‌ဖြဲပေးနေသေးသည်။

"ဆရာ ကားကိုသေချာမောင်းလေ ဘလိုဖြစ်နေတာလဲ"

"ဘာလဲ မကြိုက်ဘူးလား ဒီလိုမထိတွေ့ရတာဘလောက်ကြာနေပီလဲကွာ ခေးကဆရာ့ကိုပစ်ထားတာလေ"

ပြည်ပကပွဲကနေပြန်လာထဲက ခေးကအလုပ်ရှုပ်နေတာကတကြောင်း ဆရာကလဲမအားတာကတကြောင်းနဲ့ ခေးကိုဆရာဆွဲမစားဖြစ်တာကြာနေတာ။ ခုတော့ ခေးနဲ့တွေ့တုန်းလေး အလုပ်ပြီးတာနဲ့ ခေါ်ချလာကာ အတိုးချစားဖို့ကြံနေတာပင်။

"ဘယ်မှာပစ်ထားလို့လဲ လူချင်းသာမတွေ့ရတာ လိုင်းကနေအမြဲတွေ့နေတာရတာကို ပီးတော့ လိုင်းကနေ ခေး ဆရာ့ကိုကျွေးတယ်လေလို့ ခစ်ခစ်"