HMF(Chanmin)

4​꙰

Bangchan'dan anlatım
Markete gitme kısmı ve sonrası

Hyunjin ve Seungmin ile markete gidiyorduk.

Seungmin,tatlı bir yüzü vardı açıkçası,biraz çekingen bi kişiliği vardı.

Çok çekingen bir kişiliği vardı

"Ee Seungmin,alışabildin mi buraya?"

Çoktan sokağa çıkmıştık ve Seungmin bunu Hyunjin'in sorusuyla farkına varmış gibi şaşkınca ve belli etmemeye çalışarak etrafına bakmıştı.

Duygularını gizlemeyi beceremiyordu

Veya ben çok dikkatliydim..

"Evet,Seul kesinlikle daha iyi."

5 dakika daha yürüdüğümüzde markete varmıştık ve ben direkt olarak marketin içini gezmeye başlamıştım

Marketleri,alışveriş merkezlerini gezmeyi çok seviyordum.Bu zamanlar biraz çocukça davranıyo olabilirim fakat istemsiz oluyordu.

Hyunjin Seungmine "Yardım et" dermiş gibi baktıktan sonra yanıma geldi fakat Seungmin yanımıza gelmedi.

İstedigim şeyleri sepete koyarken Hyunjin konuşmaya başladı

"Seungmin biraz çekingen biri ama ilk geldiğinden beri çok yakın hissediyorum kendimi ona karşı. Sanki hep bizim aramızdaydı gibi."

Aslında Hyunjin'in dediklerini düşününce çoğumuzun öyle düşündüğünü anladım.Normalde hepimiz birisiyle konuşurken çok ciddi oluruz,çok soğuk davranırız fakat Seungmin'i hepimiz sıcak karşılamıştık.

"Evet aslında,çoğumuz öyle düşünüyordur bence,normalde başkalarına karşı soğuk davranırız fakat Seungmin'de hiç öyle olmadı."

"Bence o da bize alıştı.Yeji anlatmıştı gelmeden önce, tanımadığı kişilerin evine giderken izin alarak su içiyormuş resmen. Ama bizim yanımızda o kadar da değişik degil gibi."

"Yani,evet.Hadi Seungmin'in yanına gidelim"

Seungmin'in yanina giderken ilk mochilere baktığını gördüm. Daha sonra ceplerine baktı fakat aradığı seyi bulamayınca ordan uzaklaştı

Mochi istiyordu fakat yanında parası yoktu.

Hemen kafamı yanımdaki Hyunjin'e çevirdiğimde Seungmin'i görmediğini anladım.Hemen bi çocuk gibi davranarak Hyunjin'i Mochilerin yanına görürdüm.

Seungmin bizi dikkatle izlerken daha inandırıcı gözükmek için mochilere gozlerimi açarak bakmıştım.

"Seungmin,lütfen yardım et."

Hyunjin ne isteyecegimi anlamış olcak ki Seungmin'den yardım istiyordu.

"Hyunjiiiiiiinnnnnn"

"He yine istiyosun"

"Çilekli mochi alsak mııı"

"Eh,alalım ama bu son"

"Tamam gerçekten başka bise istemicem"

Kasaya geçip ödeme yaptıktan sonra eve doğru yürümeye başlamıştık. Seungmin'in telefonu çalıyordu fakat duymuyor gibiydi.

Kendi düşüncelerinin içinde kaybolmuştu

"Seungmin,telefonun çalıyor duymuyor musun?"

Hyunjin,Seungmin'i telefonunun çaldığını söyleyince Seungmin kendine gelmiş,ve telefonunu eline almıştı.

Seungmin,telefonun ekranına birkaç saniye bakmıştı. Korkmuştu ve elleri titremeye başlamıştı.Kim aramış olabilirdi ki?

"Seungmin,İyimisin?"

Hyunjin'in sordugu soruya Seungmin cevap vermemişti.

"Seungmin,kim aradı seni?"

İlk defa Seungmin ile konuştuğumda sesimin endişeli çıkmasını engelleyemedim.

Başkası olsa yine endişelenirdim,degil mi?

"Sorun yok bi numara aradı kim olduğunu bilmiyorum"

"Neden bir anda kötüleştin?"

"Çoğunlukla beni numara aradığında babam oluyor da ondan"

Seungmin'in bu söylediğime babasıyla sorunları olduğunu anlamıştım.

Numara aradığı zaman,ellerini titreticek kadar korkuyorsa,ne yaşamış olabilir..

☆

Eve gelmistik,filmin 30. dakikalarındaydık ve gördüğüm kadarıyla Seungmin'i hala arıyorlardı.

Birkac dakika sonra Seungmin bıkmış olcak ki büyük ihtimalle mutfağa telefona bakmaya gitti.

Yeji filme çok odaklandığı için farketmemişti,diğerleri farketse de su içmeye gittiğini düşünmüştür.Sonucta bugün olanları -eve dönerken olanları- bilmiyorlardı.

Hyunjin biliyordu

Hyunjin'in bildiği aklıma gelince hemen ona döndüm,onun da kapıya doğru baktığını görünce ne düşündüğünü hemen anladım,Seungmin'in yanına gitmek istiyordu

Fakat nedense bende gitmek istiyordum

Beklemeyi seven biri olmadığım için bende ayağa kalkıp mutfağa gittim.

"Woojin, ilk degil ama son kez söylüyorum.seni sevmiyorum,senden nefre-"

Mutfağa girdigim an Seungmin'in Woojin adında birine onu sevmediğini söylediğinde elindeki telefonu almak,daha fazla rahatsız olmasını engellemek istemiştim.

Ve yapmıştım

Elinden telefonu alıp Woojin'in yüzüne kapatmıştım.Şuan ne yaptığımın yeni farkına varınca biraz utanmıştım ama belli etmemeye çalışıyordum.

Birkaç dakikanın sonunda birimizin konuşması gerektiğini düşünerek klasik bi soru sordum.

"İyimisin?"

"Evet,teşekkür ederim.Telefonu elimden alıp kapattığın için"

Elleri ve sesi titriyordu,teni beyaz olduğu halde daha da olabilcekmis gibi bembeyaz olmuştu ama yinede hiç düşünmeden 'evet' diyebilmisti

"Rahatsız olduğun her halinden belliydi"

"Yani,evet. Yinede teşekkürler"

"Sorun değil,içeri gelsene artık."

"Su içip geliyorum"

İçeri geçtikten yaklaşık 1 dakika sonra Seungmin gelmişti ve gelir gelmez başını koltuk kenarına koyup gözlerini kapatmıştı.

Birkac dakika Seungmin'i izlemiştim. Büyük ihtimalle uyumuştu

Çok tatlı gözüküyordu..
***
İLK GÖRÜŞTE😍😍