Bir renge aşık olmadan önce hayat ne kadar kayıtsız ilerliyordu onun için, her gün amaçsız bir şekilde uyanıyor rutinleri yerine getirip hayatın ne kadar sıkıcı olduğunu düşünüyordu. Üstünde bir bıkkınlık vardı heycan istiyordu yeni bir şeyler tatmak, hayata bağlanmak istiyordu. Derdi tasası yoktu böylesine bomboş bir hayatta ne derdi olacaktı ki? Mutlu muydu mutsuz muydu kendisi bile bilmiyordu ama hayatında büyük bir eksik olduğunun farkındaydı o hiç sevip sevilmemişti, henüz küçük bir kız çocuğuyken bile yakışıklı ve ona aşık bir prensin hayalini kurar ve o günün gelmesi için hemen büyümek isterdi. Hayalini hep kurardı ama o hayallerde prensin kafası asla net olmazdı belirsiz bir surat çünkü hayaline koyacağı bir prensi hiç olmamıştı. İnsan bilmediği tatmadığı bir duygunun hayalini bu denli istekli bir şekilde kurar mı? O kuruyordu öylesine kaptırıyordu ki kendini kafasının içinde dönen hayalleri biri görecek olsa onu kırk yıllık aşık sanardı eminim. Aşk nedir bilmiyordu ama öğrenmeyi çok istiyordu, o kafası belirsiz prensin bir adı bir yüzü olsun istiyordu. Nerden bilsin aşkın her zaman masallardaki gibi olmadığını o hiç aşık olmamıştı ki...
