3.bölüm

612 6 0
                                    


Sabah olmuştu. Gözlerim ağrıyordu.
Gözlerimi zorla açmıştım. Abim yanımda değildi. Yataktan kalktım ve üzerimi giyinmek için dolabın yanına gittim. Üzerime bir şort ve tişört giyindim.

Aşağı indim. Annem aşağıdaydı. Üvey babam çalıştığı için onu fazla görmüyordum zaten. Sadece geceleri geliyordu.

Canım sıkıldığı için bahçeye indim. Belki orada yapacak bir şeyler bulurdum.

Aşağı inip havuzun yanına oturdum ve ayaklarımı havuza soktum. Tam o sırada abim kapıdan içeri girdi.

"Abii!"

Yanıma doğru yürüdü.

"Efendim? "

"Nereye gittin? "

"Spora güzelim. "

"Hee tamamm. "

"Noldu ki?"

"Hiiç öylesine sordum."

"Gelmek istersen seni de götüreyim mi bir ara?"

"Olabilir"

"Tamam, istediğin zaman söyle. "

Eve doğru yürüdü ve içeri girdi. Ben de canım sıkılınca kalktım ve eve doğru yürüdüm. Yapacak hiçbir şey yoktu ve sıkılmıştım.

Salona girdim ve koltuğa oturdum. Bu şekilde daha çok sıkılıyordum. Tekrar ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm.

Biraz bahçede dolaşma kararı aldım. Arka bahçeye doğru gittim. Oradaki çiçekler ve çiçeklerin kokusu çok güzeldi. Ben tam çiçekleri koklarken bir anda bir araba geldi. Daha dikkatli incelediğimde geçen gelen araba olduğunu gördüm. Kimdi acaba ve neden sürekli buraya geliyordu? Tedirgin olmaya başlamıştım ve içimde kötü bir his vardı. Ya kötü biriyse? Ya hırsızsa? Ya bize zarar verecek biriyse? Çok mu düşünüyordum? Belki normal birisidir.

Tüm bunları düşünmeyi bıraktım ve eve doğru yürüdüm. Eve girdim ve odama gittim. Hâlâ uykum vardı ve hâlsizdim. Odama girdim ve yatağa attım kendimi. Telefonumu çıkardım ve biraz telefona baktım. Bir kaç gereksiz kişi dışında kimse yazmamıştı. O çocuğun yazmış olmasını bekliyordum ama yazmamıştı. Neden bu kadar beklediğimi ben de bilmiyordum. Telefonu kapatıp yastığın altına koydum ve gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım. Gözlerim yavaştan kapanmaya başladı ve sonunda uyuyakaldım.

Uyandığımda saat 16.00'dı. Baya uyumuştum çünkü dün aşırı yorulmuştum ve hâlâ yorgunluğumu atamamıştım üzerimden. Telefonumu elime aldım ve yine Batu adlı çocuğun mesaj attığını gördüm

Batu
Neden cevap vermiyorsun güzelim

siz
Zorunda mıyım?

Batu
Zorunda olduğunu söylemedim sadece neden cevap vermediğini sordum.

siz
ok.

Batu
Neden böyle davranıyorsun?

siz
Hiçbir şeyim değilsin ve seni tanımıyorum bile

Batu
Yakında tanıyacaksın güzelim:)

Görüldü attım ve telefonu cebime koyup oturma odasına gitmek için ayaklandım ve oturma odasına doğru yürüdüm. Biraz televizyon izlemek için koltuğa oturdum. En sevdiğim dizi çıkmıştı. Tek sorun üvey abiyle alakalı olmasıydı ama aşırı güzel bir diziydi ve anlamlıydı. Aşırı sarıyordu.

Üvey AbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin