ဗုဒ္ဓဘာသာ၀င်မိန်းကလေးက စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲကို ကူးပြောင်းသွားတယ်

Chapter 93

Unicode

ပရိုဂရမ်အဖွဲ့က ပါ၀င်ရိုက်ကူးနေတဲ့ ဧည့်သည်တော်တွေအတွက် ရွက်ဖျင်တဲအလုံအလောက်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားတယ်။ ညဘက်မှာ အခြားသူတွေနဲ့အတူ တဲတစ်လုံးထဲမှာ အတူနေထိုင်လို့ရတယ် ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း တဲတစ်လုံးထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းလည်း နေလို့ရတယ်။

လော့ချယ်က ကုမျန်ကို တဲကူဆောက်ပေးပြီး အထဲမှာ ကူရှင်ထူထူလေး ခင်းထားတယ်။

အတွင်းမှာ မွေ့ယာအပိုတစ်ခု ပါရှိပြီး ထူထဲတဲ့စောင်ကို ထည့်လိုက်ပြီးနောက်၊ တဲတစ်ခုလုံးက ရုတ်တရက် အရမ်းကျဉ်းမြောင်းသွားပုံရတယ်။

လီရှောင်းဟယ်က အရင်က အလားတူ အစီအစဉ်တွေမှာ ပါဝင်ခဲ့ဖူးဆယ်။ သူမက တဲသေးသေးလေးတစ်လုံးကို သူမကိုယ်တိုင် ဆောက်လိုက်တယ်။

လော့ချယ်က တဲပေါ်လက်တင်ထားပြီး ဘေးနားမှာရှိတဲ့ကုမျန်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းကြည့်လိုက်ပြီး "ဒီနေ့ အရမ်းပင်ပန်းထားတယ် မနက်ဖြန်မှာ နောက်ထပ် စိန်ခေါ်မှုတစ်ခု ရှိသေးတာမို့ ဒီည စောစောအိပ်နော်"

ကုမျန်က "ကောင်းပါပြီ" လို့ပြောလိုက်တယ်။သူမက အဘွားအိုရဲ့အိမ်ကို သွားတိုက်ဖို့နဲ့ မျက်နှာသစ်ဖို့ သွားလိုက်ပြီး ရေနွေးဇလုံတစ်လုံးဖြည့်ကာ တဲထဲမှာ ပုန်းနေလိုက်တော့တယ်။

စောနေသေးတာကြောင့် ဖြစ်နိုင်တယ်၊ ကျန်တဲ့အုပ်စုနှစ်စုက နိုးနေတုန်းပဲ။ တဲထဲကို ဆူညံသံတွေ မကြာခဏ ၀င်လာတတ်တယ်။

ကုမျန်က ပင်ပန်းနွမ်းနယ်‌နေတာတောင် အချိန်အတော်ကြာ လူးလှိမ့်နေပြီးနောက် အိပ်မပျော်ခဲ့ပေ။

ခဏအကြာမှာ ကုမျန်က ရိုးရိုးလေးပဲ ထထိုင်လိုက်တယ်။

ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ညဆယ်နာရီထိုးနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။

ထိုအချိန်က အပြင်မှလူတစ်စုအတွက်တော့ ညပွဲလမ်းသဘင် စတင်ရုံရှိ‌သေးတာပင်။

သူတို့ ဘယ်အချိန်မှအိပ်ကြမယ်ဆိုတာ သူမ မသိဘူး။

ကုမျန်က ခဏထိုင်နေပြီးနောက် အပေါ်အင်္ကျီကိုဝတ်ကာ တဲထဲမှ ထွက်လာလိုက်တယ်။