Maid Qing Yu

6.4K 118 0
                                    

စံအိမ်တော်ကြီးထဲ ရောက်သွားတာနဲ့ သူ ခြေဖျားထောက်ပြီး အတတ်နိုင်ဆုံး ဘာအသံမှ မထွက်မိအောင်လို့ ကိုယ်ဖော့ပြီးတော့ သွားနေရတယ်။

သခင်က ထမင်းစားခန်းထဲက ဘောင်ပေါ် မှီပြီး ကော်ဖီသောက်ရင်း စောင့်နေတယ်။

"စောသားပဲ..ဒီနားလာခဲ့.."

အစေခံဝတ်စုံ မဝတ်ဘဲ စံအိမ်တော်ကြီးဆီကို လာရတာ သူ့အတွက်တော့ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။

သခင်က သူ့တကိုယ်လုံး လက်မောင်းကြားထဲ ထည့်ပြီး ခါးကို ပွေ့ဖက်လိုက်တာကြောင့် ရင်ဘတ်ထဲ ဝုန်းဒိုင်းကြဲသွားတယ်။

သခင်က ချက်ချင်းပဲ သူ ဝတ်ထားတဲ့ ရှပ် အင်္ကျီကို ကောက်လှန်လိုက်တော့ အထဲမှာ ဝတ်ထားတဲ့ ပန်းရောင်ဘရာလေးကို အရင်တွေ့တယ်။ ဘရာကြားထဲက သူ့နို့လေးတွေက သူတို့သခင်ကို တွေ့တာနဲ့ အလိုလို ခုန်ထွက်ချင်နေပြီ။

"လှတယ်.."

သခင် သူကို ချီးကျူးလိုက်တာကြောင့် သူ့နားရွက်ဖျားလေးတွေ ရဲတက်လာပြီး ရှက်ရှက်နဲ့သခင့်ရင်ဘတ်ထဲ မျက်နှာကို ဖွက်ထားလိုက်ရတယ်။

သခင်က သူ့ဘရာကြိုးတွေကို ပခုံးအောက်ဆွဲချလိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးမှာ ညှပ်ထားတဲ့ ကလစ်လေးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။

ရုတ်တရက် အားနဲ့ ဆွဲဖြုတ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် တနေ့လုံး တညလုံး အနှိပ်စက်ခံထားရတဲ့ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေက သေမတတ် နာကျင်သွားတယ်။

"အာ့..."

သူ့ အသံကျယ်ကျယ် ညည်းလိုက်မိတယ်။
သခင်က သူ့ပါးစပ်ပေါ် လက်နဲ့အုပ်လိုက်ပြီး သူ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာနဲ့လျက်တယ်။

"မင်း ဒီဟာက နို့ထွက်နိုင်လား.."

သူ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သခင်က သူ့နို့ကို ဖွဖွလေး လျှာနဲ့လျက်နေတာကြောင့် သူ မနေတတ်တော့ဘူး။ သူ့နို့တွေ ပိုစူထွက်လာအောင်လို့ လက်နဲ့ ညှစ်လိုက်ပြီး သခင်ပါးစပ်ထဲ တေ့ပေးလိုက်တယ်။

"ချင်ချင်သာ ကလေးရှိလို့ များများစို့ပေးရင် နို့တွေ ထွက်လာမှာ"

小兔兔 - Little BunnyWhere stories live. Discover now