I'm His Wife

CHAPTER 5

Napalunok ako habang nakatingala sa isang malaking mansyon sa harapan ko. Alam ko namang mayaman sina tita veron pero di ko akalain na ganito kalaki ang madadatnan ko. Napakagat labi ako at hinawakan ng mahigpit yung strap ng bag ko. Sinundo ako ng driver nila tita veron sa kung saan kami nagkita noon dahil ayokong may makakakita na may sasakyan na sumundo sa akin kapag sa harap ng bahay ako magpapasundo. Huminga ako ng malalim dahil talaga namang kinakabahan ako ng sobra sobra. I know naman na nandyan si tita veron at di niya ako pababayaan dahil yun ang sinabi niya sa akin noon. Pero di ko maiwasan pa ring kabahan dahil na rin di ko pa gamay ang lalaking magiging asawa ko.

Papasok na sa gate ang limousine na sumundo sa akin. Nalula pa ako kanina habang pumasok ako sa loob ng sasakyan dahil talaga namang ang ganda sa loob. Napakagara. Hindi naman ito yung ginamit ni tita veron nung muntik na nila akong masagasaan noon kaya nagtataka ako kung bakit ito ngayon ang sasakyang sumundo sa akin. Di pa ako naniwala sa driver kanina kung di niya lang binanggit ang pangalan ni tita veron.

Huminga ulit ako ng malalim. Napatingin ako sa labas ng bintana ng huminto ang sinasakyan namin. Mas lalo lamang akong kinakabahan at pakiramdam ko ay namutla na ako ngayon. Pinagpapawisan na rin kasi yung kamay ko at di ko mawari kung ano ang dapat kong gawin ngayon. Napalingon ako kay kuyang driver nang tumikhim siya and he gave me a fatherly smile.

"Nandito na tayo iha, kinakabahan ka ba?" He asked me smoothly and i sigh deeply. I nodded at him.

"Opo, di ko po alam kung anong gagawin ko pag nakalabas na ako,", mahinahon kong saad sa kanya at napayuko sabay kagat labi.

"Wag kang mag alala iha, mabait si maam veron at tiyak kong naghihintay na siya sa loob," pampalubag loob niyang sabi sa akin kaya umangat ang tingin ko sa kanya. Kita ko siyang ngumiti sa rearview mirror kaya gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi niya.

Nginitian ko siya st tumango. "Salamat po kuya, labas na po ako hah," saad ko kaya nang makita kong ngumiti siya ay agad akong lumabas ng sasakyan.

Bumungad sa akin ang double doors ng mansyon. Huminga pa ako ng malalim dahil di talaga ako mapakali. Mas lalo lamang akong kinabahan nang bumukas ito at napaawang ang labi ng lumabas doon si tita veron wearing her usual smile whenever she approach me. Di ko talaga akalain na ganito talaga siya kaganda at ka elegante. Oo, maganda na talaga si tita veron nung una naming pagkikita pero ngayong suot niya ay isang red fitted dress na may belt sa beywang ay di mo talaga maipagkakailang may mga anak na ito at kaedad ko pa. Para lamang siyang kaedad namin kung di ko labg siya kilala.

"Krisha!!! Your here already!!! Come!!! Come!!! Let's go inside!!! Nandyan na sa loob ang anak ko!!!" She said enthusiastically and hearing her words that her son was inside, i felt my stomach clenched and make me feel like i want to vomit any minute now.

My eyes widen in shock kasi akala ko wala pa siya but then tita veron confirmed it though na kanina pa naman daw nasa loob ng mansyon ang mga anak niya. Binundol ng sobrang kaba ang puso ko sa sinabi niya. Walang pasabing hinila na niya ako papasok ng mansyon. I didn't know na ganito pala talaga kalaki ang mansyon kapag nasa loob kana. Malaki ang mansion sa labas pero talagang mas malaki yung sa loob nito. There a lot of paintings i saw. Di ko alam kung anong meaning nung mga paintings na nakadikit sa mga pader siguro dahil isa sa kanila ang nakahiligang mangolekta ng ganitong bagay.

Napatingala ako. Sobrang nalula ako sa laki ng chandelier sa itaas. It gives lights around here. Marami namang ibang chandelier sa paligid pero nakakaagaw talaga ng atensyon ang itong nasa malaking sala ng mansyon nila. Hatak hatak pa rin ako ni tita veron at di ko alam kung saan kami pupunta. Akala ko nga dito lang kami sa malaking sala ng mansyon but then i was wrong. Doon lang bumalik ang kaba sa dibdib ko nung bumulong si tita na nandito na kami. Mas humigpit ang kapit ng kamay ko sa strap ng bag ko dahil sobra talaga akong kinakabahan. Alam ko namang di ako pababayaan ni tita pero di ako pwede pakampante dahil di ko naman kilala yung mga anak niya. Talagang masasaktan ako kapag madidinig ko sa isa sa kanila na isa lamang akong gold digger ay tatanggihan ko na talaga ang offer ni tita at mas pipiliing magtrabaho na lang kesa ang ganito para mabayaran ko lahat ng tulong na binigay ni tita veron sa akin.