Şanlı Ailesi / Abilerim

|1|

Hoşgelmişsiniz

Bu kurguyu tamamen kafa dağıtmak ve istediğim gibi abi kitabı bulamayınca yazayım diyerekten yazmaya başladım.

Hadi iyi okumalar

༶•┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈୨♡୧┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈•༶

Elimdeki otobüs kartımı sol arka cebime zorlukla koyarak boşta kalan elimi yanımdaki demire atarak zorla tutundum. Otobüs her zaman ki gibi çok dolu ve iğne atsan öğrencilerin çantasından yere düşemez vaziyetteydi. 4 lise ardarda çıkıyorduk zaten bir tanesine belediye özel otobüs tahsis etmiş bizde üvey evlat misali ortada kalmıştık.

Otobüs yayla mezarlığı durağına gelince biraz da olsa rahatlamıştı. Arkadaşım Beyza'yı gözlerim arayınca az ileride abisinin ikili koltuk gösterdiğini Beyza'nın da arkadaşıyla oraya oturduğunu gördüm. Kıskandım. Hayır o kızla oturduğu ya da daha yakın olduğu için değil abileri ve ablaları olduğu için kıskandım. Öz olarak abim ya da ablam yok 3 kız kardeşim var. Abla olarak gördüğüm bir tek dayımın kızı vardı o da sevgilisiyle kaçıp evlendi bu yüzden artık görüşemiyoruz. Abi olarak amca çocuklarım vardı. Bütün çocukluğum onların himayesi altında geçti.

Sadece bakıştığım arada konuştuğum Fatih abim, sessizdir bakışlarıyla anlatır. O bakışmalar sayesinde insanlara bakarak ne bok olduklarını anlayabiliyorum. Öhöm öhöm terbiyemizi bozmayalım.

İbrahim abim, en bilgemiz ve aklı başında olandır. Bana karşı hep bir merhameti var. Küçükken oyuncakları ve mutfak aletlerini söküp yeniden tamir ederdi bende hep onu izlerdim. Hiç kıyamazdı bana.

İlk aşkım ve Fatih abimin kardeşi Ali abim, en ciddimizdir. Bir çok ilkim onunla geçti. Bisiklet sürmeyi ve futbol oynamayı o öğretti. Hep onun bisikletine binerdim. Bacağına yapışır bırakmazdım her yere beni de götürürlerdi.

Yusuf abim, İbrahim abimin kardeşi ve en küçük abim en çok da kavga ettiğim abimdir. Sülalenin soytarısıydı. Ağzını açmasıyla bütün gergin ortam dağılırdı. Benimle çok uğraşırdı. Her türlü fiziksel ve sözel kavgalarımız vardı. Onunla ettiğim fiziksel kavgalar sayesinde şimdi kendimi az da olsa koruyabiliyorum.

Bencil gibi davranabilirim ama onlarla artık eskisi gibi yakın değilim. Yusuf abimle yakındım. Ali abim beni görmezden geliyor ve beni başkasıyla karıştırdığı bile oldu. İbrahim abimle karşılaşırsak ayak üstü konuşuyoruz. Fatih abim yabancı gibi davranıyor eminim adımı bile unutmuştur.

Boş koltuk gördüğüm gibi kendimi oraya attım. Her gün 5 kiloluk çanta ile okula gidiyorum ve kimsede 'el insaf bu çocuklara' diyerek koltuklarını bahşetmiyorlardı. Kırıldım.

Bir anda markete gitmeyi canım çekti ve orta kapı açıldığı gibi kendimi dışarı attım. Böyle kafama eser arada erkenden inip markete giderdim. Otobüs yanımdan giderken bende adımlarımı ara sokaktaki A101'e attım. Karam, browni ve canga yanına da çilek ve kurabiyeli milkshake alıp kasadan hızla ödemeyi yapıp çıktım. Artık herşey gözüme güzel geliyordu, gökyüzüne bile çok fazla bakmaya başladım. Yavaş yavaş ilerleyerek yolun karşı tarafına geçtim. Tam burasıydı. Yürürken bir anda arkama baktım. Dudaklarım titrerken gözlerim yaşarmaya başlamıştı.