Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• soobin. Soobin'in ağzı reddedilmeniz karşısında hafifçe düştü, ağırlığını bir bacağından diğerine kaydırdı. Yüzündeki hayal kırıklığını ve incinmişliği gizleme zahmetine bile girmek istemedi, senden ne kadar hoşlandığını bilmen daha iyiydi.
"Benim yaptığım bir şey miydi?" Sonunda konuştu, gözlerinizle buluştu, kaşları şaşkınlıkla çatıldı. "Arkadaşlarım mı, giyim tarzım mı, yoksa...?" Sözünü yarıda kesti ve bir açıklama için size baktı. Dilinin ucunda bir soru daha vardı ama bunu yüksek sesle söylemesi mümkün değildi.
Senin ideal tipin ben değil miydim?
"Sorun o değil. Sadece seninle o şekilde ilgilenmiyorum, biliyorsun." Boş odanın ortasında dururken garip görünüyordun, yerinde değildin.
Soobin de kendini yerinde hissetmiyordu, sanki bedeni ona ait değildi. Ellerine, uzun bacaklarına, ayaklarına baktı. Onun gibi hissetmiyordu.
Ağzı da kendi kendine hareket ediyordu. Onun gibi hissetmiyordu.
"Başka neyi değiştirmeliyim?" Kendi kendine söylediğini duyabiliyordu. "Eğer arkadaşlarımı beğenmiyorsan, onlarla takılmayı bırakırım. Giyinme tarzımsa, onu da değiştiririm!"
Dizlerinin üzerine çöktü, sana doğru sürünürken hevesli gözleri senin endişeli bakışlarınla buluştu. Geri çekilmeye çalıştınız ama siz yapamadan baldırlarınızı kavradı. "Eğer bu benim yaptığım bir şeyse, lütfen beni affet." Sesi çaresizlik ve çılgınlıkla parlıyordu.
"Soobin, seni bir arkadaş olarak görüyorum. Özür dilerim."
Vücudunun hiçbir parçası onun gibi hissetmiyordu. Hepsinin kendine ait bir aklı var.
"Ben senin ideal tipin değil miydim?" Boğazı düğümlendi. "Senin için her şeyi değiştirdim! Neden hâlâ istediğin kişi değilim?"
"Özür dilerim!"
"Başka neyi değiştirmem gerekiyor? Söyle bana," diye yalvardı, siz yüzüne tekme atmadan onu silkelemeye çalışırken bacaklarınıza yapıştı.
Ve öylece çekip gittiniz, Soobin ne olduğunu anlamaya çalışırken rüzgâra tutunuyordu.
