꧁කේසර වලව්ව꧂ (Slow update)

chapter 5

සවීන් හිටියේ හොඳ නින්දක.ඒත් බැල්කනියෙන් ආපු සීතල හුළඟ නිසා එයාට ඇහැරුණා.ඉතින් එයා අභිරුට නිදාගන්න දීලා බැල්කනිය ගාවට ගිහින් හද දිහා බලාගෙන හිටියා.මේ බැල්කනියට කේසර වලව්වේ වැට මායිමේ තියෙන වැව හොඳින් දිස් වුණා.කේසර වලව්ව පිහිටා තිබූ අක්කර එකසිය ගානක වපසරියම දැන් අයිති ඔවුන්ට.වැවේ සිට හමායන සීතල සුළඟ විදිමින් සවීන් මිනිත්තු කිහිපයක් එහෙමම ඇස් පියාගෙන හිටියා.ඒත් එයාට වැඩිවෙලාවක් එහෙම ඉන්න වුණේ නෑ.වහල දාපු කොරිඩෝව පැත්තෙන් ඇහුනෙ අඩි සද්දයක්.

" සුගතන් වෙන්න ඇති.......ඒත් මේ මහරෑ මොනා කරනවද?"

ඉතින් සවීන් එහෙමම කාමරයේ දොරත් ඇරගෙන එළියට ගියා.ඒත් ඉතින් සුගතංතියා බලු බල්ලෙක්වත් හිටියේ නෑ.සවින් පඩිපෙළ ගාවට ගිහින් වහලා දාපු දොර දිහා බලාගෙන හිටියා.මොකද එයාට තේරිච්ච විදිහට නම් සද්ද ඇහෙන්නේ ඒක ඇතුලෙන්.ඒත් එයාට ඒක විශ්වාස කරන්න බැරි වුණා. මොකද ඒක එයාලට ඇරගන්න බැරිව කොහොමද වෙන කෙනෙක් ඒක ඇතුලට යන්නේ.ඇරත් මේක ඇතුලේ තමනුයි අභිරුයි සුගතනුයි ඇරෙන්න වෙන කවුරුත් නෑ.

සවින්ට දැන් හිතාගන්න බෑ මොකද්ද කරන්නෙ කියලා.අබිරු සවින්ට කිව්වා තමන් නැතුව මේ වලව්වේ කොහේවත් තනියම ඇවිදින්න එපා කියලා.මොකද කාලයක් වහලා දාලා තිබිච්ච තැනක් නිසා සත්තු බෝවෙලා.ඒත් ඉතින් තමන්ගෙ වලව්ව ඇතුලෙ තමන් කාටද බයවෙන්නේ කියලා හිතට ධෛර්ය අරගෙන සවීන් අර වහලදාපු දොර ඉස්සරහට ගියා.එය ආවත් හරි අර අඩි සද්දෙ නැවතුනා.මුළු වලව්වම නිශ්ශබ්දයි.එහෙමම තත්පරයක් දෙකක්.....නෑ විනාඩියක් යන්න ඇති.

" ආහ් මනස්ගාත.අබී දැක්කනම් මම මෙහෙම තනියම ඇවිදිනව බැනුම් අහන්නත් වෙනව."

එහෙම හිතලා සවීන් එන්න හැරුණා.ඒත් එයාට අඩි දෙකක්වත් හරියට ඉස්සරහට තියාගන්න බැරි වුණා.මොකද එයාට හොඳටම විශ්වාසයි අර වහලා දාපු කාමරය ඇතුලෙන් ආපහු සද්දයක් ඇහුනා කියලා.මේ සැරේ අඩි සද්දයක් නෙමෙයි.ඒක හරිම අමුතු සද්දයක් සවින්ට ඒක තේරුම් ගන්න බැරි වුණා.ඉතින් එයා ඒක හොඳටම තේරුම් ගන්න දොරට කණ තිබ්බා.