- Terk edildim, öz olmayan ama o hissi yaşatan ailem tarafımdan. Bu saatten sonra duygularımı söküp attım yani artık gülemem, ağlayamam, öfkelenemem. İyi mi kötü mü bilemiyorum, sana neden bunları anlattığımı da... -
Esmer, sarışın, kumral ve beyaz şekerlerime bir söz;
Eğer ki bir gün üzülürseniz, başkalarının yaşadıklarını yaşamamanın huzurunu hissedin. Çünkü kaldıramayacağınız şeyleri yaşayanların yükü ağır, sizler taşıyamayabilirsiniz.
Gt var bu arada güneşler💫
Her neyse oy atmayı ve yorum atmayı unutmayalım😊
##
"Çocuk, annen ve baban neredeler?"
Kaçtıklarının daha yeni farkına varan adam soluğu evin önünde almıştı.
Jungkook idrak edemiyor gibiyken zar zor yutkunduğum ve cevap verdi.
"Burada değiller..."
Kelimeler boğazına düğümlenirken gözlerindeki yaşlar hızını arttırarak akıyordu.
"Neredeler?"
Adam göz devirip içeri girerken konuşmuştu.
"Bilmiyorum."
Dedi Jungkook gözlerini kaçırırken.
Çok bitkin görünüyordu. Halsizdi, sanki ameliyattan çıkmış gibiydi.
"YEME BENİ JUNGKOOK! BURADA OLMADIKLARINI BİLİYORSUN AMA NEREDELER BİLMİYORSUN, ÖYLE Mİ?!"
Adam birden sesini yükselttiğinde Jungkook kendini çok kötü hissetmişti. Zaten bu kadar şey olmuşken bu adamın gelipte bağırması...
Akıl alır şey değildi.
"NE BAĞIRIYORSUN LAN ÇOCUĞA?! ŞEREFSİZ!"
Taehyung...
Açık kapıdan içeri girdiği gibi adamın ensesinden bir yavru köpek tutar gibi tutup dışarı fırlatmıştı.
"ALIN BU ORUSPU ÇOCUĞUNU, DEPOYA GÖTÜRÜN!"
dedi dışarı yaka paça frlattıktan sonra.
Jungkook Taehyung'un bağırmasıyla daha fazla dayanamayıp yere çöktü.
Taehyung hemen kapıyı kapatıp arkasını döndüğünde yerde ağzını kapatan ve çömelmiş Jungkook'u görünce endişeyle yanına eğildi.
"Jungkook, miğdem mi bulanıyor?"
Az öncekine göre oldukça ılımlı yaklaşırken konuşması da bir o kadar nazikti.
Jungkook zar zor kafasını salladığında kolundan ve belinden destek olarak tuttu Taehyung.
Hızlıca ayağa kaldırdı önce, sonra ise yürüyemeyecek durumda olduğunu görünce kucağına aldı.
Jungkook ise bayılmamıştı bilinç durumu kapanmak üzereydi.
"Jungkook lavabo nerede?"
Dedi Taehyung.
Jungkook tek eliyle koridorun sonunu zar zor işaret ettiğinde hızla oraya doğru gitti Taehyung.
Jungkook kötü görünüyordu, çok kötü görünüyordu.
Kapıyı açtı ve Jungkook'u ayaklarının üzerine indirip klozetin önünde eğilmesin sağlayıp sıkıca tuttu onu.
Jungkook ani bir eğilme refleksiyle kusarken bir eliyle karının bir eliyle Taehyung'un kolunu sıkıyordu.
Kendini çok kötü hissediyordu.
Biraz kustuktan sonra doğruldu. Taehyung'un yardımıyla elini yüzünü yıkadı.
Taehyung arada konuşuyordu. Jungkook ise asla tek kelime etmiyordu. Bitkisel hayatta gibiydi.
Taehyung onun biraz da olsa yardımıyla -sadece işaret dili- odasını bulup yatağına yatırmıştı.
