İNTİKAM ATEŞİ

Timle Bir Gün

Uzun ve yorucu bir operasyondan döndüğümüz için Recep Albay tim olarak bize 1 hafta izin vermişti.Bu yüzden bizde timle beraber bir lokantaya gitmeyi planladık.Tüm gün televizyon karşısında film izleyerek geçirmiştim.

Zaman yaklaşınca da kalkıp hazırlanmaya başladım.Lokantaya gidecektik fazla abartmaya gerek yoktu.Altıma gri bir kumaş pantolon üzerime beyaz bir crop giymiş ve siyah ceket giyerek kombinimi tamamlamıştım.Yüzüme biraz makyaj yapıp parfüm sıktıktan sonra hazırdım.Maya'yı aradım: "Nerdesiniz?", "Beş dakikaya sizin oradayız komutanım." Sigaramı,telefonumu silahımı ve cüzdanımı aldıktan sonra dışarı çıktım.Birkaç dakika sonra gelmişlerdi.

Hızla arabaya bindim.Gökay konuşmaya başladı. "Yine çok şıksınız komutanım."diyip sırıttı.Ters bakışlarla ona bakarken Kutay Gökay'ın ensesine bir sille çaktı.Gökay'ın yüzündeki gülümseme silinirken bu sefer gülme sırası bizdeydi.Yolun yarısını kahkaha atarak yardımı Gökay'ın hayattan soğutan esprileriyle geçirdikten sonra lokantaya varmıştık.

Lokanta sade Muş'tan uzak bir köydeydi.Büyük ve geniş bir masaya kurulduktan sonra Barlas komutanın ve Aybarsın gelmesini bekledik.Çok geçmeden gelmişlerdi.Garsonlar masayı donatmaya başladılar.Balıklar mezeler rakılarla çok kaliteli bir rakı sofrası eşliğinde muhabbet ediyorduk.Gökay'ın bana ürkek bakışlarını görünce gülümsedim. "Hadi ne soracaksan sor bakma öyle"dedim. "Komutanım aileniz hakkında hiç konuşmadınız.Hep merak ettim ama soracak cesaretim olmadı.Aileniz nerede?"

Söyledikleriyle yüzüme acı bir tebessüm yerleşirken Barlas komutanıma baktım.Pür dikkat beni izliyordu.Gözlerimin içine bakıyordu.Sanki gözlerimde birşey bulabilecekmiş gibi...Hikayemden hiç bahsetmemiştim onlara. "Annem kanserden dolayı öldü,yani ölmüş 2 sene önce.Babamsa yeni bir kadınla evlenmiş,abim ise nişanlıydı en son.Başka da bilgim yok"dedim ifadesiz tuttuğum yüzümle.

Bunu duyan Aybars dışında diğer tim üyeleri başsağlığı dilemiş üzüldüklerini dile getirmişlerdi.Aybarsın yüzünde ise buruk bir gülümseme vardı.Aynı ifadeyle ona baktıktan sonra önüme dönüp rakımı kafama dikip bitirdim.

Tekrar doldurup yeniden kafama diktim.Üzülmemeliydim onlara,düşünmemeliydim onları.Onlar senim hayatını mahvetti kızım!Senin çocukluğunu öldürdüler,ruhunu incittiler!İçsesim fazla haklıydı.Ama olmuyordu.Vazgeçemiyordum onlardan.Bu düşüncelerle rakıyı bir kere daha kafama diktim.

Barlas komutanım hala bana bakıyordu.Gözlerinde ilk defa bir duygu sezmiştim.Endişe.Bu endişe benim için olamazdı değil mi?Bu düşünce kafamı allak bullak etmişti.Başım dönmeye başlamıştı.Bütün gün yemek yememiş birkaç
çikolata yiyerek duruyordum.Belli etmemek adına sigara içeceğimi söyleyerek masadan ayrılarak lavaboya gittim kusmaya başlamıştım

.İşim bitince elimi yüzümü yıkayıp lavabodan çıktım.Karşımda Barlas komutanımı görmeyi beklemiyordum.Sorgulayıcı bakışlar atarak "iyi misin ayla?"dedi. "İyiyim aç karınla içince dokundu herhalde"dedim.Bahçeye çıkarken peşimden geliyordu.Pek umursamadım.

Sigaramdan bir dal alıp ağzıma götürdüm,ucunu yakıp içmeye başladım.Barlas komutanıma da uzattım.Geri çevirmedi ve dudaklarına götürdü.Yakmamı isteyince afalladım.

Biraz yaklaşıp dudaklarındaki sigarayı yaktım.Gözlerim yeşil gözlerinde takılı kaldı.Birkaç dakika boyunca o pozisyonda kaldık.O baktı,ben baktım.Konuşmadık.Kendime gelip geri çekildim.Sigaramdan bir duman daha alıp ciğerlerime çektim.Bana bakıyordu.Dayanamayıp sordum.

"Bir sorun mu var komutanım?" "Var.Konu ailenden açılınca kötü oldun.Bir sebebi mi var?"diye sordu. "Bir sebebi yok.Uzun süredir görüşmüyorum kendileriyle.O yüzden canım sıkıldı."Sessiz kaldı.Sigaram da bitiyordu .Son bir kez içime çekip yere attım ve ayağımla ezdim.Geçmişte bir anı aklıma geldi.Babam kimin parasını aldığımızı sormuştu.

Abim de suçu bana attı.Görmüştüm abimin aldığını ama sırf dayak yiyeceğini bildiğim için sesimi çıkarmamış babam emin olmak için bana sorduğunda cevap verememiştim.Omzumda sigara söndürmüştü.

Unutmam o acıyı.Ama sesimi çıkaramazdım.Ağlarsam daha çok döverdi biliyordum.Bunları düşünürken bir sigara daha yaktım.Barlas komutanım "Gel artık içeri hava soğudu"deyince "Bir sigara daha içer gelirim"dedim.

Barlas komutan içeri giderken yanıma Aybars gelmişti.Şimdi ikimiz tek başımıza bahçede oturmuşduk.Birden ona sarılıp ağlamaya başladım.Sorgulamadı.O da sarıldı.Ben bir tek onun yanında ağlardım.Onun yanında istediğim gibi davrananilirdim.O benim abimdi,babamdı.Bir süre daha ağladım omzunda.Geri çekildim bir süre sonra.Sormadı.Biliyordu anlatacak gücüm yoktu...

İçeri geçtik çaylarımızı içip bizim eve gitmeye karar verdik.Kendimize gelmemiz için kahve istedim.Maya yapacağını söyleyince Gökay da yardıma gitti...

Mükemmel shipler Aybars ve Maya,Barlas ile Aylaaaa ileriki bölümlerde bu çiftlere özel bölüm yayınlayacağım🎀