Part-3

58 12 4
                                    

#Unicode

Jiminတစ်ယောက် ညဘက်အိပ်လို့မပျော်
အရင်ကကိစ္စတွေဘဲတွေးနေမိခဲ့တယ်

လွန်ခဲ့သော၈နှစ်ခန့်က>>>>

"Mochiရေကျောင်းသွားမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့Hyung"

"ကဲကြယ်သီးကိုပြောင်းပြန်ဝတ်တုန်းလား"

"ဟီးး ဟီးးHyungပြန်တပ်ပေး"

"ဟုတ်ပါပြီ ဒီကိုလာ"

"Hyungနဲ့chichiကအတန်းတူဘူးလားဟင်"

"မတူဘူး ကျောင်းတူတယ်လေ နေ့လည်စာစားချိန် Hyungနဲ့အတူလာစားပေါ့"

"ဟုတ် ပြီးတော့Hyung"

"ပြောစေ"

"သူငယ်ချင်းကိုchichiထက်ပိုမချစ်ရဘူးနော်
မဟုတ်ရင်chichiကHyungကိုစိတ်ဆိုးလိုက်မှာ"

"ဟော ဖြစ်ရလေ ဘယ်သူ့ကိုမှchichiလောက်မချစ်ပါဘူးဗျာဟုတ်ပြီလား"

"ဟုတ်ကဲ့"

တကယ်တော့အဲ့စကားတွေအဲ့ကတိတွေကHyungလိမ်ခဲ့တာ အဲ့ကတိတွေကိုလဲကျွန်တော်ယုံခဲ့မိတာ

"Hi တို့ကyoongiရဲ့သူငယ်ချင်းပါ"

"သူကဘယ်သူလဲHyung"

"Wan Saraတဲ့ hyungနဲ့အတန်းတူ ပြီးတော့မျက်နှာချင်းဆိုင်အိမ်ကလေ"

"ဟွန့် သူဘာသာသူမျက်နှာချင်းဆိုင်မကလို့ဖင်ချင်းဆိုင်ဆိုင်chiကဂရုမစိုက်ဘူး"

"Park jiminမင်းဘယ်လိုတွေပြောနေတာလဲရိုင်းလှချည်လား"

"Hyungကအဲ့မိန်းမတွက်အော်တယ်ပေါ့"

"Mochiပြန်လာခဲ့စမ်း မင်းမဆိုးနဲ့"

Jiminကတော့ထွက်သွားလေပြီ

"Mochiအစားကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် သူကတစ်ခါတစ်လေစွာလွန်းတယ်"

"ကလေးဘဲရှိသေးတာကိုSaraနားလည်ပါတယ်"
^ရိုင်းလိုက်တဲ့အကောင်မှတ်လောက်သားလောက်အောင်ပညာပေးပြမယ်^

"ကျေးဇူးပါကွာ"

"ရပါတယ် အချင်းချင်းတွေဘဲဟာ"

အဲ့နောက်ပိုင်းHyungဟာအမြဲတမ်းကျွန်တော့
ကိုအော်လာတယ် အမြဲဘဲကျွန်တော်မှားတယ်
အဲ့မိန်းမဘဲအမြဲမှန်နေပြီး ကျွန်တော်မှန်ခဲ့ရင်လဲအဲ့မိန်းမကိုတောင်းပန်နေရတယ်

༺ 𒆜𝑰'𝒎 𝒏𝒐𝒕 𝒗𝒊𝒍𝒍𝒂𝒊𝒏⚘Where stories live. Discover now