'Acılar Geçmişi.

14 3 1
                                    


  Gençler birbirlerine açılmış ve herkesten gizli ilişki yaşamaya başlamışlardı çünkü aileleri dahil çoğu kişi homofobikti. Toplumun onları dışlamasından hor görmelerinden çok korkuyorlardı. Eh, 15 yaşındaki bireyler için bu korku normaldi.

  Her şey çok güzeldi ta ki bir öğrenciye öpüşürken yakalanıp fotoğraflarının etrafta gezmesiyle bu güzellik son buldu.

"Jungkook.."

"Taehyung.."

"Ne yapacağız Jungkook ailelerimize neler deriz? ben bittim ben ben-" Taehyung elini boğazına götürmüştü. ağlamaktan ve hıçkırıklarından nefes alamıyordu.

  İki genç sabah okula ilk adımlarını attıklarında; gördükleri aşağılayıcı bakışlar, duydukları iğrenç sözler ikisininde saniyeler içerisinde gözlerinin dolmasına sebep olmuş okula daha giremeden geri çıkmışlardı. Kendilerine özel olan yere gitmişlerdi, terk edilmiş ıssız bir sokak ama çok hoş bir görüntüye sahip olan bir yerdi; orada insanların yargıları olmadan, kötü bakışları, aşağılayıcı sözleri olmadan mutlu olabildikleri tek yerdi. Hatta bir keresinde birbirlerine yirmili yaşlara gelince orada ev yaptırıp yaşayacakları sözünü vermişlerdi.

"Taehyung derin nefes al sakin ol"

"Jungkook ben bittim ailem beni öldürecek b-ben büyük sıçtım"

  Taehyung Jungkookun yakalarına  yapışıp jungkooku sarsarak.

"NE YAPACAĞIM BEN JUNGKOOK SÖYLESENE NE YAPACAĞIM"

  Ellerini kafasına koyup kendi etrafında tur atmaya başladı.

"hayatım bitti benim, geleceğim eğitim hayatım sıçtım ben sıçtım sen sı-"

"DUR ARTIK"

  Taehyung kendi etrafında dönmeye son verip bağıran Jungkook'a baktı.

"Bu durumda olan tek kişi sen değilsin taehyung lütfen sakin ol ve otur artık bi soluklan ne hale gelmişsin yıpratma kendini n'olursun"

"B-ben özür dilerim bir an sadece kendimi düşündüm. O kadar çok korktum ki senin ne yapacağını bile unuttum."

  Taehyung'un ağlaması tekrarda ne şiddetlenmişti.

"Ben g-gerçekten çok çok özür dilerim Jungkook.."

  Jungkook kollarını iki yana açıp Taehyung'u kendine çekti.
"Gel buraya bakayım gel."

"Jungkook biz ne yapacağız şimdi?"

"Ben-ben bilmiyorum Taehyung. Elim ayağım birbirine bağlanmış gibi. Ailelerimiz bize ne yapar ne eder bilmiyorum. Seni nasıl korurum, kendimi nasıl korurum bilmiyorum. Bende çok korkuyorum Taehyung bize, özellikle sana bir şey olacak diye."

Jungkook derin bir nefes aldı.

"Belki ailelerimize ulaşmadan bir şekilde bu haberi kaldırabiliriz, değil mi?"

"Bugün okula gitmesek; burada geçirsek bir günü olur mu, koo?"

Jungkook Taehyung'u kendine daha çok çekti.
"Olur Taehyung, olur."

°

  Jungkook ve Taehyung o günü gece saat birlere kadar orada geçirmiş ve evlerine ayrılmışlardı.

  Taehyung tam eve girmek üzereyken telefonuna gelen mesaja baktı.


Mr Koo - Kumsalım


Mr Koo
Kendine dikkat et sevgilim
Üstünü iyi ört iyi uyu
Bunları da atlatacağız beraber üstesinden geleceğiz
Her zaman yanındayım Taehyung bunu unutma
Seni seviyorum kumsalım
01.23

Taehyung gördüğü mesajla gülümsedi.

Kumsalım
Bende seni se|


  Taehyung telefonun şarjının bitmesiyle sinirle ofladı ve telefonu cebine soktu. Diğer cebindeki anahtarı çıkardı ve anahtar girişine sessizce taktı, sessiz olması lazımdı çünkü ailesi onu yakalarsa çok pis azar yerdi.

  Anahtarı sessizce çevirirken bir anda kapı açıldı ve Taehyung dengesini kaybedip yere düştü.

"SEN BU SAATTE NERDESİN İBNE, GÖTÜNÜ BU SEFER HANGİ ERKEĞE SİKTİRİYORSUN HA!"

"Baba b-"
  Taehyung tam ayağa kalkacakken babası tekmeyi Taehyung'un karnına geçirdi.

"O FOTOĞRAFLAR NE HA İBNE, BİR AÇIKLAMAN VAR MI?! "

Taehyung'un karnına bir tekme.

"SEN OROSPU MU OLDUN BAŞIMIZA HA!"

Bir tekme.

Bir tekme daha.

Ve bir tekme daha.

  O gece sabah beşe kadar sırf bir erkek sevgilisi var diye dövülmekten tanınmayacak hale gelen Taehyung.

°

Ve Jungkook

Ona ne mi oldu?

Mr Koo

Kendine dikkat et sevgilim
Üstünü iyi ört iyi uyu
Bunları da atlatacağız beraber üstesinden geleceğiz
Her zaman yanındayım Taehyung bunu unutma
Seni seviyorum kumsalım
01.23

  Jungkook mesajı attığı zaman evine girmek için anahtarı cebinden çıkartıp kapıyı açtı ve eve girdi. Yavaş adımlarla odasına giderken salonun ışıklarının açık olduğunu gördü hafifçe kafasını salona doğru çevirdi ama keşke çevirmez olaydı. Annesi ve babası salonda oturmuş bu saate kadar onu bekleyeceğini nerden bilebilirdi ki Jungkook? Bilemezdi.

  Bilemezdi onu beklediklerini ve bilemezdi birazdan olacakları.

  Jungkook bilseydi olacakları kesinlikle hiç eve girmezdi.

'Sky.

'Toprak Yağmura. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin