Felix'in kolundan tutup çektim.Araba yanımızdan hızla geçip gitti.
Hyunjin: Felix iyimisin!?
Felix: i-iyiyim.
İkimizde yerden kalktık.
Felix:Teşekkür ederim Hyun, ben arabayı farketmemiştim...
Hyunjin: Birdaha yolun ortasına atlama. Ödüm koptu bişey olucak diye.
Felix: Özür dilerim.
Hyunjin: Tamam tamam. Sen neden okulda değilsin?
Felix: Biraz kötü hissediyorum. O yüzden gitmedim.
Hyunjin: Neden? Ne oldu?
Felix: Bilmiyorum.
Hyunjin: Geçmiş olsun. Hazır okula gitmemişken birlikte takılalım mı?
Felix: Olur.
Hyunjin: Kahvaltı yaptın mı?
Felix: Hayır.
Hyunjin: Peki gel benimle.
Felix ile markete girip kahvaltılık şeyler aldık ve evime gittik. Birlikte kahvaltı hazırladık ve yemeye başladık.
♫︎
Felix ile beraber korku filmi izliyorduk. Aniden korkunç bir karakter televizyonda belirdiğinde kendimi yerde buldum. Yere düşmem ile kahkaha sesleri duymuştum. Rezilsin Hyunjin. Rezil.Yerden kalkıp koltuğa geri oturdum. Felix hala gülmeye devam ediyordu.
Hyunjin: Ben normalde korkmamda karşıma birden çıkınca-
Felix: Kesin kesin.
Benimle hala dalga mı geçiyor?
Hyunjin: Ya gülme.
Beni dinlemeyip kıkırdamaya devam etti.
Hyunjin: Şimdi de gülebilecek misin bakalım?
Felix: Ne-
Felix'in kollarını tutup gıdıklamaya başladım.
Felix: D-dur. H-hyun.
Felix kahkaha atıp sağa sola dönmeye devam ederken dengemi kaybedip üstüne düştüm. Yüzlerimiz çok yakındı.
Bakışlarımı gözlerinden çekip dudaklarına indirdim.Kendimi tutamayıp dudaklarına kapandım. Dudaklarımı hareket ettirdikten birkaç saniye sonra o da yavaş yavaş dudaklarını hareket ettirmeye başladı.
Ellerini tutup başının üzerinde birleştirdim. Bir elimi beline getirip okşamaya başladım. Beli çok inceydi.
5 𝑑𝑘 𝑠𝑜𝑛𝑟𝑎
Felix'in nefesinin kesildiğini anlayıp ayrılmıştım. Nefeslerimiz çok düzensizdi.Hyunjin: Bebeğim iyi misin?
Felix: İ-iyiyim.
Hyunjin: Emin misin?
Felix: Evet...
Felix'in telefonunun çalması ile üzerinden kalktım. Masada duran telefonunu alıp açtı ve kulağına götürdü. Kim arıyordu bu saatte?
Felix: Alo?
...
Felix: Tamam geliyorum şimdi.
...
Felix: Baybay.
Felix'in yanına gittim.
Hyunjin: Kim aradı bu saatte?
Felix: Babam aradı. Geç oldu neredesin dedi.
Hyunjin: Tamam. Şimdi mi gideceksin?
Felix: Evet. Eve gelmemi söyledi.
Hyunjin: Tamam ozaman.
Birlikte kapıya ilerledik kapıyı açıp ona döndüm ve sarıldım.
Felix: Görüşürüz Hyunjin.
Hyunjin: Görüşürüz çilli.
Başı eğik bir şekilde evden çıkıp gitti. Koltuğa oturup olanları düşündüm. Elimi dudağımın üzerine getirdim. Acaba yanlış bir şey mi yapmıştım. Televizyonu kapatıp odama gittim ve gözlerimi kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐾𝑎𝑦𝚤𝑝 𝑀𝑒𝑙𝑜𝑑𝑖𝑙𝑒𝑟 / 𝑯𝒀𝑼𝑵𝑳𝑰𝑿
FanfictionOkuduğum mektubun üzerine bir damla göz yaşım düştü. Kendimi tutamayıp dizlerimin üzerine düştüm. Ağlamaya başladım. Herşey için çok geç kalmıştım. [Angst]