အကို နှစ်၀မ်းကွဲ
သန့်ဇေ ၉တန်းဖြေပြီးလို့ နွေရာသီရောက်ပိတ်ချိန်တောင် ရောက်လာပြီလေ။
အကို အောင်ကိုဆီကလည်း အလိုးမခံရတာ ကြာလှပေါ့ ၊ သူက ဆယ်တန်းဆိုတော့ နောက်ဆုံး စာမေးပွဲကြီးပြီးတဲ့ထိတိုင် အိမ်မှာ စာလုပ်ဖို့နဲ့ ကျောင်းမလာတာ လေးငါးလတောင် သန့်ဇေ ၉တန်းပြီးတဲ့ထိပင်။
ခုတော့ ထန်လာရင် ဂွင်းထုလိုက် ၊ ဖင်ထဲ လက်ထိုးထည့်ပြီး အာသာဖြေလိုက်သာ လုပ်ရသည်။
တစ်နေ့ သန့်ဇေ အဖေဘက်က အမျိုးရဲ့ အလှူပွဲကို ကူဖို့ သန့်ဇေတို့မိသားစု နယ်ပြန်ရန် အကြောင်းဖန်လာသည်။
~~~
သန့်ဇေတို့ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး အလုပ်တွေရှုပ်နေသည် ၊ မနက်ဖြန် အလှူပွဲဆိုတော့ ဒီနေ့တည်းက ပန်းကန်တွေ စီစဉ် ဟင်းတွေချက်ဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေရောက်လာကြပြီး လာကူနေကြသည်။
အိမ်ခြံကျယ်ထဲ စကားသံတွေအပြည့်နဲ့ ဆူညံနေလျက်။
ဒီလိုနဲ့ ညနေ နေ၀င်ချိန်တောင် ရောက်လာပြီ။
မနက်ဖြန်လည်း အလုပ်တွေကျန်သေးတာမို့ သန့်ဇေရဲ့ အဒေါ်အိမ်မှာ အိပ်ကြရမည်ဖြစ်သည်။
“ ကြီးကြီး ၊ ကျွန်တော်ဘယ်မှာအိပ်ရမလဲ။ ”
“ အိမ်နောက်က ဂိုဒေါင်ဆောင်ထဲ အိပ်ယာ ကုတင်တွေ အသင့်ဘဲ ၊ ပြီးတော့ သန့်ဇေတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူးနော် ၊ ကိိုထက်အောင်လည်း အိပ်မှာ။ "
ဟင်...ကိုထက်အောင်။
သန့်ဇေရဲ့ အစ်ကိုနှစ်၀မ်းကွဲ။
သန့်ဇေက ကိုထက်အောင်နဲ့ ငယ်ငယ်တုန်းက ဆော့နေကြပင် ၊ ကိုထက်အောင်ကလည်း သူ့ကို အလိုလိုက်နေကျ။
ငယ်ငယ်က နှစ်ယောက်တည်း သင်္ကြန်တူတူ လျှောက်လည်ရင်း တောင်ပေါ် ဘုရားတက်တာတောင် မှတ်မိသေး။
နောက်ပိုင်းတော့ သန့်ဇေ မြို့ပေါ် ကျောင်းသွားတက်တည်းက သိပ်မစုံဖြစ်တော့သလို အဆက်အသွယ်လည်း မရှိတော့တာ လေးငါးနှစ်ပေါ့။
ခုမှ ပြန်ဆုံရမယ့်အပြင် တူတူပါအိပ်ရမှာ ဆိုတော့ ရင်တွေ တခုန်ခုန်။
" ဟုတ်လား ၊ ဒေါ်လေး။ ကိုထက်အောင်နဲ့တောင် မတွေ့ရတာကြာပြီ။ "
