Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Triggered-Chase Atlantic
☆Jungkook
"I've been outside for a long damn time
And I figured, how this might go down"
☆Yoongi
"All these late nights, I could tell that you're inside
You forgot to turn your lights all out"
🏀
Cumartesi sabahı. Hava gayet serin. Gecesinde hafif yağmur çiselemiş ve halen çiselemeye devam ederken günışığı ince perdeler arasından geçip Yoongi'yi rahatsız etmiş. Gökyüzü ufak ufak kendini göstermiş sadece. Bu zamanlarda Seoul soğuğunu keskin bir şekilde hissettirir, her yeri kar kaplardı. Birkaç gün boyunca olabildiğine kar yağmış olmasına rağmen, o oraya tekrar geri döndüğünde gökyüzü onunla dalga geçiyormuşcasına yağmur yağdırmıştı. Bulutlar da belki Yoongi gibi eskiyi yad ediyordu. Belki de karşılaşmayı planladıkları bu gün de birlikte yağmur altında kalmaları için yaptığı birkaç oyundan ibaretti. Bu oyuna dahil olmak istemiyordu Yoongi. Geçmişi hırsının önüne geçerse onun için hiç iyi olmazdı. Tüm hırsını Jungkook'a gösterip onu kendinden def etmek istiyordu. Yine de karşısındaki çocuğu istemese de yeterei kadar tanımıştı. Biliyordu kendisinin peşini bırakmayıp rahatsızlık vereceğini, bunun aynısını belki o da yapacaktı ama onda bu hakkı hiçbir zaman göremediğinden bencilce bir davranış olma düşüncesinin ötesini geçemiyordu.
İsteksiz hareketleri ve düşünceleriyle uyanmıştı bugün. Yağmurun verdiği ağırlıkla uyanmak ona hiç iyi gelmemişti. Komşusu olan çocuk tarafından darlanacağını bilmese dünden kalma yorgunluğunu geçirmek için tüm gün uyurdu. Ne kadar istese de onun uyanışını hisseden köpeğinin yüzünü patileriyle yoğurmasıyla gözlerini tekrar aralamıştı.
Köpeğinin başında onu eğik duran kafasıyla seyretmesine gülmüş ve çenesini okşamıştı. Sonra ise yatakta doğrulup köpeğini uykusunu kaçırmadan yere bırakmıştı. Çok sessiz bir köpek olsa da sahibi onu yanından uzaklaştırdığında fazlaca huysuzlaşır ve sürekli havlardı. Devamında ise hiçbir şey olmamış gibi yatağa geri zıplar, tekrar sahibiyle uğraşırdı. Yoongi bu olacakları bilse de onu yanında bırakmış uyumuştu. Bazen köpeğinin varlığı birçok şeyi çözmesine yetiyordu fakat şu anki uyku isteğini çözemiyordu.
Yastığına yüzüstü gömülmüş sahibinin bu sefer saçlarından açık kalan ensesini yalamıştı. Yoongi ise bu duruma karşın huylanmış ve ufak bir çığlık atmıştı. Yastıktan kafasını kaldırıp bu sefer sert bir şekilde Holly'e bakmıştı. Kıvır kıvır tüyleri arasındaki kömür gözlere sanki onu anlayacakmış gibi bakıyordu. "Uyandırma beni. Atarım seni dışarı." Anlaşılmayı beklermişcesine bakıyordu köpeğine. Aldığı karşılık ise hırlamayla karışık havlamalardı. Sahibinin ne dediği umrunda değildi. Uyanmasını görmüştü ve onunla vakit geçirmek istiyordu. Çoğunlukla sakin olsa da en çok sabahları enerjik olan Holly'den kurtulamayacağını biliyordu. "Ben anlamam Holly. Ya sessiz olursun ya da kapı dışarı. Başka seçenek yok." Bu sefer kolunu yanındaki boşluğa doğru uzatmış ve köpeği için de kıvrılması için bir yer oluşturmuştu. Köpeği bu fırsatı değerlendirmiş ve patileri üzerinde yatarak sahibine sırnaşmıştı. Birbirlerinden hissettikleri sıcaklıkla şimdiden mayışmışlardı.
