1-Soğuk kış gecelerinde olur boyle hatalar

31 2 6
                                    


Soğuk karlı ve fırtınalı o gecede Kadının çığlıkları ve boğuk sessizlik eski hastanenin duvarlarında yankılanıyordu bir sure sonra kadın odaya gelmişti yorgun duruyordu hemşire donuk bakışlarıyla kadına döndü:
"Adı ne olacak?" Kadın bilmiyordu tam o anda gözü cama takıldı biraz izledikten sonra karların içinde açan çiçeği görunce gülümsedi ve hemşireye dönüp;
"Kardelen" dedi ve derin bir nefes aldı; "kardelenler gibi güçlü olacak benim kızım." Hemşire odadan çıktığında camdaki kardeleni izlerken uykuya dalmıştı

6 yıl sonra
Küçük kardelenin doğum günüydü ve çok mutluydu çünkü ilk defa pasta yiyecekti ne kadar üşüsede soğuktan burnu ne kadar kızarsada mutluydu çünkü o eski bankta ne olursa olsun pasta yiyecekti Annesi ellerini çırptı; "İyiki doğdun kardelen iyiki doğdun kardelen." Küçük kız gülücükler saçarken annesi yanağına bir öpücük kondurdu Tam o anda yanan kırmızı mavi ışıklar herşeyi mahvetmişti küçük kız bir gülücük attı annesine;
"Karanlıktan korkuyorum diye ışıklı araba mı getirdin annecim?" Dediğinde annesi kızının saçlarını okşadı ve öptü
"Güzel kızım benim seni seviyorum." Küçük kız annesine sarılırken;
"Anne sorun ne? Parti bitti mi?" Dediğinde polis kadına döndü ve:
"Ebru çanak hırsızlık ve yasaklı madde satışından tutuklusunuz." Küçük kız polis annesini götürürken Deliler gibi ağlıyordu;
"Polis amca annemi götürme söz bir daha annemi üzmicem!" Annesi arabaya binerken kızına gülümsedi ve
"Seni seviyorum annecim." Dedi küçük kız annesine gitmemesi için yalvarsada nafile annesi gitmişti.

Kardelen Akyıldız
11 yıl sonra

O günden sonra da hiç kutlamadım doğum günümü son doğum günümde annem kalsın diye annem her gelişinde yakında alacağım seni dese de hapisten çıkalı 4 yıl olmasına  rağmen bırak almayı velayetime  yaklaşamamıştı çünkü onun hiç düzgün bir hayatı olmamıştı olmayacaktı da 17. Yaş günüme 2 hafta vardı artık o küçük kız çocuğu değildim hayatın tüm acılarıyla tanışmıştım annem ve babamın hatası yüzünden o hata da bendim. Ne kadar çelişkiliydi değil mi? Akşam üstüydü herkes yemekhanedeydi ama ben aç hissetmiyordum.  Lale hanım odaya daldığında yatakta oturan beni gördü
"Yine yemeğe inmedin mi kardelen? Her neyse benimle aşağı geliyorsun."uyuz karı yine ne derdi vardı Allah bilir.
"Ne var?"dedim ve gözlerimi devirdim
"Aşağı dedim Kardelen." Masamdan kalktım ve defterimi kapattım Uyuz'u takip ettim müdür odasında oturan adamı görünce şaşırdım bu yaştan sonra beni kimse evlat edinmezdi değil mi? Neden böyle sorunlu bir çocuğu evlerinde istesinler ki iki aile geri bırakmış o çocuğu neden 17 yaşındayken üçüncü aileye ihtiyac duysun ki o kız çocuğu. Adam'ın gözlerine odaklandım bir anda benimki gibi kocaman masmavi gözleri baktı bana sarıldığında donakalmıştım sarılmasına izin verdim ama karşılık vermedim
"Pardon kimsiniz?" Dedim içimdeki tüm kibarlıkla nerden bilecektimki duyduğum cevabın bu kadar saçma olabileceğini
"Baban kardelen Baban." Benim babam ölmüştü benim babam olmamıştı ben yetim doğmuştum yetim ölecektim. 
"Kardelen bakma öyle kızım." Dedi yalvarır gözlerle güldüm sadece gülebildim
"Kızım mı?neyin kızı ya? Kimin kızı? 17 yıl bana kimse kızım demedi  bu saatten sonra da kimsenin dediği o saçma kelimeye ihtiyacım yok." Babam bana baktı yapma der gibi gözlerle
"Ne bekliyordun mesela? O kız yetim kimsesiz ben senin babanın diyince direk kollarına sarılacak seni bağrına basacak sandın değil mi? Hadi söyle gerçeği acıdın bana acıdın kızına!"
"Hayır kardelen gerçekten öyle de-" "nasıl mesela?" Diye bağırarak kestim sözünü "ne dedin aa benim kızım varmış bi bakıp geliyim falan mı dedin?"
"Ama sana söyleyebileceğim tek gerçek şu Benim sokakta çöpten yemek yerken babam yoktu annem tutuklanırken de babam yoktu kilom yüzünden deliler gibi ağlarken de babam yoktu yine kilom yüzünden dayak yerken de babam yoktu psikopat bir aile beni evlat edinirken de babam yoktu hiç babam olmadı benim olmayacaka!" Diye bağırdığımda babam kalbini tutarak oturdu Lale hanım Bana dönüp Araya girdi:
"Kardelen çabuk Kerem beyden özür dileyeceksin!"
"Dilemeyeceğim."diyerek dışarı çıktım peşimden gelen Lale hanım kolumdan sıkıca tuttu ve;
"Velayet davası sonuçlandı sefil hayatına veda et şımarıklığı kes Kardelen Yılmaz."
"Bu velayet davasından neden hiç haberim olmadı benim mesela?" Lale hanım anlamaz gözlerle yüzüme baktı:
"Anlamıyorsun anlamamak için resmen inat ediyorsun kardelen! Yılmazların zenginliği seni bu çöplükten kurtarabilecek tek şey ne bekliyorsun? Sefil annen mi kurtaracak seni?" Diye bağırdığında hiçbir şey yapanayacağımı anladım onlara hayatı zehir etmek dışında.

KardelenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin