Şu an herkes birbiri ile bakışıyordu. Benim odağım ise sadece Kaan'daydı, onun dikkatinin de bende olduğu gibi. Hint dizilerindeki bakışmamız biraz daha sürerken lama kafa konuşmaya başladı. "Herkes geldiğine göre başlayabiliriz" neşeli sesi sinirlerimi daha da bozuyordu.
Şu an evleniyordum, eğlendiğim kişinin adını bile bilmiyorum. En önemlisi de bir şeyler hissettiğim insan evleneceğim kişinin abisiydi. Burada kaldığım süre boyunca aklıma sadece Kaan'nın gelmesinin tek nedeni benim ona bir şeyler hissetmem olduğuna karar verdim.
Kaan'nın benimle bütün yakınlaşması kardeşi için miydi?
Yılmaz beye döndüğümde o da en az Kaan kadar şaşkındı. Gözlerim tekrar Kaan'a döndüğünde bana değil kardeşine baktığını gördüm. Gözleri kardeşine değil sanki düşmanına bakıyor gibiydi. Gözleri bana döndüğünde bu sefer şaşkın değilde kırgın gibi bakıyordu. "Kızım gelinimin sen olduğunu bilseydim daha erken gelirdim" Yılmaz beyin konuşmasıyla bakışlarımı Kaan'dan çekip ona döndüm. Gelini ben olucam diye çok sevinmiş gibi duruyordu.
Yani bende olsam benim gibi harika, muhteşem, güzel,iyi kalpli, başarılı bir gelinim olucak diye sevinirdim.
Yılmaz beyden bakışlarımı çekip tekrar Kaan'a döndüm. Umarım bana yaklaşması kardeşi için değildir. Eğer öyle bir şey varsa kaldirabilirmiyim bilmiyorum.
Omuzumdan itilmem ile bakışlarımı lama kafaya döndürdüm. "Karıcığım biliyorum ailemi çok sevdin ama artık evlenmemiz gerek. Hem evlendiğimizde onlarla istediğin kadar vakit geçirebilirsin" yüzünden eksik olmayan sırıtışıyla tam bir lama ya benzerken yüzüne aval aval bakmakla yetindim. "Ben sana geçirsem nasıl olur hım bence çok daha güzel olur"
Dediğim şeye kızmıştı suratından belliydi ama ailesi var diye bir sey demek istememişti sanırım. Burda zorla kaçırıldığımı söylesemiydim ya söylersem ailesi veya bana zarar verirse. Salonda ki masanın sandalyesine oturacakken lamanın "orası bizim değil karıcığım. Senin için en güzel yeri seçtim" gösterdiği yere oturmak zorunda kaldım. Ben bundan uzaklaşıyorum o benim götümün dibinde bitiyor.
Hepimiz bir yere oturmuş bekliyorduk. Ben kafamı kaldırmamayı seçmiştim. Üzerimde ki bakışları hissetsem de kafamı kaldırmadım. Aklıma gelen şey ile birden ayağı kalkmam ile herkesin bakışı bana dönmüştü. "Şey lavaboya gitmem gerek" çekinerek sorduğum soru ile lama kafa şüpheli bakışlar atsa da bir sey dememişti. "İstersen seni götüreyim Karıcığım"
Ağzımı açıp onu red edicekken benden önce Kaan'nın konuşmasıyla söyliceğim şeyi yalayıp yutttum. "Ben götürürüm,benimde telefonla görüşmem gerek zaten" bakışları bana döndüğünde eliyle gelmemi işaret etti. Yan yana merdivenlerden çıkarken. İkimizde konuşmuyorduk. Ben arada kaçamak bakışlar atıyordum fakat o bana bakmıyordu.
Lavabo olduğunu düşündüğüm kapının önüne geldiğimizde kolumdan tutup beni içeri çekmesini beklemiyordum. Duvarla kendi arasına aldığında sadece bakıyordum. "Ne demek oluyor bu Ebrar. Kardeşimle mi? gerçekten o piç Hakan ile mi evleneceksin?!" Demek lama suratın adı Hakan'dı. Bağırmıyordu fakat sesi ne kadar sinirli ve kırgın olduğunu gösteriyordu. Kaan'a gerçeği söyleyebilirdim o bana yardım ederdi.
"İsteyerek mi evlenicem sanıyorsun sen. Senin bu piskopat kardeşin beni zorla kaçırdı. Belliki ki sende kardeşine yardım etmek için benimle yakın olmuşsun" dediklerim ne kadar saçma olduğunun farkındaydım fakat hem ağladığım hemde korktuğum için ağzıma geleni söylemiştim.
"Saçmalama lan ben seni sevmesen sana değer vermesem ben senin peşini neden bırak mıyım? Neden beni sevmen için uğraşıyım?" Doğruydu,Kaan bize bir şans vermek istemişti ama onu mahfeden ben olmuştum. Bu hatta ne olursanız olun korkak olmayın.
Ben korkak insanın tekiyim.
Kaan'nın söylediği şeyler ile ağlamam daha da artarmıştı. Belimden çekip sarılmasıyla ağlamam daha da arttı."Özür dilerim... özür dilerim korkak insanin tekiyim. Özür dilerim" Bir yandan ağlıyor bir yandan da özür diliyordum. "Tamam ağlama. Sadece senin bir başkası ile evlenmen beni delirti" Dedikleri hoşuma gitsede sadece ağladım. "Ben onunla evlenmek istemiyorum. Kaçır beni yada ne bileyim bir şey yap" adama da kaçır beni demedik demeyiz artık.
Yalnız eğer kardeşiyle evlensem Kaan'nın hali Ali Cabbar'dan da kötü olurdu heralde.
Dayanabilirsen dayan Kaan Cabbar...
"Eğer seni kaçırsam benimle evlenmek zorundasın" Kaan ile evlenmek mi sanırım kalbime inecek. "Bakma bana öyle eğer evlenmezsek Hakan seni her türlü alır seninle evlenmek için her şeyi yapar" dedikleri doğru olabilirdi Hakan denen şahıs bana her şeyi yapabilirdi. "Buradan kurtulalım da nolursa olsun" Kaan sırıtacak gibi olsa da sırıtmamış kafa sallamakla yetişmişti.
Kapıyı açıp dışarıya baktıktan sonra bana dönmüş elimi tutup dışarıya çıkartmıştı. Evet arkadaşlar elimi tutuyor ellerimiz bir birine değiyor. Anam bayılacam
Koridoru iyice kontrol ettikten sonra hızlı yürümüş başka bir odaya girmiştik. Cebinden çıkardığı telefonla bir şeyler yaptıktan sonra bana dönmüş aşağı atlicağımızı söylemişti. Camın önüne geldiğimizde Kaan birden camdan atlamıştı. Hızla camdan aşağı baktığımda hasar kontrolü yaptım fakat bir şeyi yoktu. "Hadi sende atla. Hızlı olmamız gerek" ellerini yukarı doğru kaldırmış atlamamı bekliyordu. "Ya burdan atlarken ölürsem" sorduğum soruyla onun kahkaha attığını duydum. Tamam biraz abartıyor olabilirdim fakat benim yükseklik korkum vardı. "Bana güven,ben seni ne olursa olsun tutacağım hadi atla"
"Tut ama tamam mı" kafasını sallamasıyla bir bacağımı camdan sarkıttım. Diğer ayağımı da sarkıttıktam sonra kendimi Kaan'nın kollarına bıraktım. Ellerim boynuna giderken onunda kolları belimi bulmuştu. Kaan beni yere indirse de birbirimizden ayrılmamıştık.
Yüzüme doğru eğilmesiyle gözlerim dudaklarına doğru kaydı. Şu an onun beni öpmesini istemem normal miydi? Şu an onu öpmek istemem normal miydi? Burunlarımızın birbirine değdiğinde ona doğru baktım. Onun gözleri ise dudaklarımdaydı. Biraz daha yaklaşmasıyla dudaklarımız neredeyse birbirine değecekti.
Ama bu güzel an çok uzun sürmedi. Çünkü Hakan'ın sesiyle Kaan'ı ittirmem bir oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
