AYSAR

7.bölüm

firuzeyi bıraktık hastaneye geldim kantine indim o sırada benimki geldi
"daktır hoş geldin"
"hoş bulduk cerram noldu sana"
"nolmuş ?"
"göz altların mosmor ağladın mı sen?" dedi. Her şeyi anlattım
"Ben enişteme inanıyorum bak hem fotoğrafta alyans yok sizin birlikte yaptırdığınız dövmeler yok"
"hak ediyor o evliliğin öncesi sonrası yok yapmayacak ahlaksız"
"haklısın neyse ya" dedi modumu yükseltiyordu kahvaltı yaptık ameliyathaneye geçtim yumurtalıklara rahimlere veda sezeyanlar doğumlar tümörler saatlerdir  ameliyattaydım 
"zuhal hemşire saat kaç ve kaç hasta kaldı?"
"saat 6 ve 6 hasta kaldı" dedi bebeği çıkardım sağlıklıca sonra molaya çıktım kantinden tost alıyordum yanıma baktım koray vardı asistanlarıyla kolumu tuttu
"yapma böyle hadi ama"
"koray zaten gerginim bak 10 saattir kan kese bebek ve rahimden başka bir şey görmüyorum valla bu çayı alır bir fırlatırım sana rezil ettirme kendini" dedim oturdum tostumu yedim çayımı içtim hızlıca kahvemi içtim vitaminlerimle ameliyata girdim hasta bitti 16 saat oldu eve geldim saat 12 idi ben çökmüştüm mutfağa girdim lal geldi
"omen tonrem! omen tonrem ! bu bir yaratık mı ejdahra gibi bir şey mi yoksam yok"
"bu 16 saatlik bir ameliyattan çıkan doktor" dedim 
"vay be yenge " dedi 
"aç mısın yenge"
"açımda bir şey yapıp yiyecek halim yok su içip yatacağım"
"olmaz ben sana salata yapayım he hafif olur" dedi 
"olmaz yorulma gel"
"olmaz ben zımba gibiyim" dedi o salata yapıyordu ben hesap açtım koray ile olan düğün fotğraflarımızı koydum falan her şeyi koydum dedim herkes mutlu sansın o değil bir anda 20.000 takipçi oldu gs takımı falan da takip etti salata geldi fotoğraf çekindik hesapta paylaştık hikaye olarak odaya çıktım koray terastaydı şömineyi yakmış oturuyordu viski koymuş sigara ile içiyordu duş aldım iliklerime kadar kan kokmuştum saçlarımı kremledim taradım vigoladım vücuduma krem sürdüm pijamalarımı giydim su içtim yatağa yattım koray hala oturuyordu onun yatacağı tarafa geçtim yastğını aldım tam kenara atacaktım ki kokusu geldi burnuma ona sarılır gibi yaptım onu bu bir günde olsun özlemiştim huzur veriyordu insana bu adam evet büyük bir hata yapmıştı ama bu hata çok öncesine dayanan bir hataydı malesef hepimizin hataları olmuştu korayın çapkın olduğunu da biliyorduk ama bu kadar bilmiyordum  ben bu adamla kim olduğunu bilmeden evlenmiştim onu geçmişi için suçlamak ta bir hataydı aslında neyse uyudum o yorgunlukla gözümü açtım koray araya yastık koyup uyumuştu belli üstümü değiştirdim pembe blazer takımımı giydim saçlarımı düzleştirip topladım sonra pembe stilettolarımı giydim kalp küpe taktım parfümümü sıktım aşağı indim koray çıktı diğer odadan aşağı indik hiç konuşmadan dede ile babanne geldi masaya oturduk
"Kızım ne kahvaltıda ne akşam yemeğinde göremedik seni ilettiler bana "
"Evet efendim malesef ameliyat günümdü dün 16 saat kadar ameliyat yaptım o yüzden "
"Anladım Allah kolaylık versin size karı koca "
"Firuze maaşlar yattı bak istersen"
"Önemli değil abi" dedim barçın abi ye
"Allah Allah siz kadınlar çok önemsersiniz normalde"
"Haklısın bazılarımız öyle ama benim önümde yemeğim yatabilecek yatağım giyecek kıyafetlerim var huzurumd var pek bir isteğim yok maaş beklentim olsun diye de ben bu mesleğe girmedim o yüzden çok ilgi duymadım "
"Aferin kızım hep böyle ol maşallah "dediler
"Bugünde mi gideceksin hastaneye"
"Evet efendim ben 4.30 gibi bir sorun çıkmazsa gelirim"
"Tamam kızım"
"Bende yarın sabaha kadar olamayabilirim bugünde benim ameliyat günüm "
"Tamam oğlum "dediler yemek bitti kalktık masadan hastaneye aynı arabada tık demeden geldik stajyerler geldi hemen
"Koray bey bugün yapılacak ameliyatlar planı"
"Ne bu plan mı bu şimdi saçmalama sinir etmeyin beni işinizi düzgün yapın al bunu düzelt geçen haftanın planı bu"dedi dosyayı aldı fırlattı çocuğa
"Steril olmamış tam hocam ameliyathane 30 dk sonraymış"
"Ne dedim ben sana doğu dün gece mesaj attım  ayarla diye saati kaymasın diye ya siz şaka mısınız bana bakın sizi bitiririm nokta ya işinizi disiplinli yapmayı öğrenin ya da kapı orada "dedi kapıyı çarptı stajyerler dışarıda kaldı onları dinledim
"Her zamanki koray hoca "
"Bu adam çok zor ya karısına acıyorum"dediler duydum içeriye girdim odaya hastalar kapıdaydı muayene testler sonuçlar onlarla ilgileniyordum 10 dk ara verdik kapı çaldı doktor çalımıyla açtı
"Muslera"
"Firuze"dedi sarıldık
"Hoş geldin gel çıkalım istersen"dedim gittim aldım hemen kasadan yaptığım broşu odadan çıktık şaşırdım barış da gelmiş kafesine indik hastanenin kahve söyledik
"Hoş geldiniz "
"Hoş bulduk doktor hanım "
"Yarın maç var ya onun için geldik antebe ama ben unutmadım iddiayı sana hediyeni getirdim "dedi bende onun için bir hediye yapmıştım broş yaptım kendim kilden koraya da yapmıştım ama vermek nasip olmadı iki çift kaleci eldivenli bir broş yapmıştım boyamıştım bana kutuyu uzattı açtım steteskop vardı steteskopun üstünde gs arması vardı
"Çok teşekkür ederim benimdensana bir hediyem var ve barışa"dedim barışa da aslan yapmıştım gördüler çok beğendiler fotoğraf çekindik
"Yarın ki maça geleceksin değil mi?"
"Malesef gelemeyebilirim"
"Neden?"
"Aileme bağlı"
"Kimmiş ailen senin?"
"Koray ve ailesi"
"Ya boşver onları seni kaptan çağırıyor ya"
"Dimi haklısın"
"Bencede"
"Bilmiyorum"
"Sen gelmek istiyor musun?"
"Evet"
"Tamam bitmiştir"
"Bizde o iş sen merak etme " dedi muslera gülümsedim o anda efil kahveyle geliyordu sen misin kahve alan üstüne yapıştı kahve biz bir gördük ayağa kalktık yanına gittik hemen bembeyaz elbise olmuştu sana kahverengi
"Öf ya öf "
"Yandın mı bir şey oldu mu?"
"Yok yok sıcak değildi halime baksanıza rezil oldum"dedi
"Başka kıyafetimde yok senin var mı firuze"
"Yok bende getirmedim"dedim barış ayağa kalktı korumasını çağırdı
"S beden güzel bir elbise kap gel hemen güzel bir mağazadan"dedi kimsenin duymadığını sanıyordu ama ben duydum oturduk
"Size de böyle hoş geldin demek iyi olmadı abi"
"Ne demek olsun sen iyi olda"dedi muslera koruma girdi kapıdan elinde zara torbasıyla fıstık yeşili bir blazer takım almış stilettolarıyla birlikte 37 giyiyordu kutuda yazıyordu ben anlamıştım
"Efendim getirdim"
"Efil hanım benden size armağan olsun"
"Hiç gerek yok lütfen ben kabul edemem"
"Ama" dedi barış yandan bir teptim efile
"Teşekkür ederim beni düşündüğünüz için ben giyinip geleyim müsadenizle"ded efil taş gibi kızdı esmer bombaydı o da bizde sohbet ediyorduk koray molaya çıkmış olmalıydı yorgundu yanımıza geldi musleraya sarıldı barışa sarıldı
"Nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"İyi olmaya çalışıyorum ameliyatlar var direk gitsem iyi olur görüşürüz"dedi gitti veda edip benle konuşmadı tek kelime  efil geldi makyajını tazelemiş saçını düzleştirmiş giyinmiş çok yakışmış
"Çok teşekkür ederim sana gerçekten borcumu ödeyeceğim"
"Ödeme ben sana borç vermedim hediye verdim"dedi gülümsedi barış ona bakıyordu ilgileniyordu  hastanedeki doktorlar falan musleraya gelip sorular soruyor imza alıyordu
"Muslera biz dışarı çıkalım konuşalım" dedim biz kalktık dışarı çıktık
"Ne oldu?"
"Anlamadın mı?"
"Yok anlamadım"
"Barışı efille yapmaya çalışıyorum"
"Hiç aklıma gelmedi "
"Maça gelecek efil"
"Sen neden gelmiyorsun diyebilirain bu adam kim ki soruyor diye haklısın"
"Yok hayır ben seni kardeşim gibi gördüm bir anda samimiyet kursakta"
"Ndmxmx haklısın "
"Koray ile aramız bozuk"
"Günay ve jankat sakat "
"Aaa ne diyorsun"
"Bugün antreman yaptık sabah kaslarında mı sorun varmış neymiş"
"Normalde kulüp doktoru bakacaktı ama o da sıktı olmadı ağrıları var "
"Buradalar mı?"
"Evet "
"Mr a sokalım ikisini de neleri var görelim"
"Sen anlar mısın?"
"Ortapedi belgem var sadece uzmanlık sınavına girmedim "
"Tamam ben arayayım mı?"
"Ara bakalım"dedim aradı
"Hastaneye geliyolar"
"Tamam apo!"dedim geldi
"Hastanenin korumasını sıklaştır"
"Tamamdır"dedi 20 koruma falan geldi
"Siz mafya mısınız?"
"Ben değilim"
"Ndmxmxmxm"
"Nxmxmxmxmx"
"Fotoğraf çekinelim "dedi çekindik broşu çekti hikayesine atmış beni etiketlemiş paylaştım günay ile jankat geldi tanıştık mr a yer açtım bende kalan hastalara baktım ameliyat günleri falan onları ayarladım kapı çaldı  üçü geldi mr sonuçlarına baktım
"Jankat kasların kasılmış birşey yok masaj ile kendine gelir"dedim öyleydi günay a baktım kas gözükmüyordu kas yırtılması vardı
"Günay kötü bir haberim var"
"Ne oldu?"
"Kas yırtılması var sol baldırda"
"Deme"
"Malesef ben bir korayı arayayım "dedim korayı aradım açmadı hemşireyi aradım
"Efendim hocam"
"Koray hocana versene telefonu"
"Ne oldu?"
"Koray günay geldi kas içinde yırtık var ben öyle görüyorum"
"Ameliyat bitmek üzere 10 dk sonra geleceğim odama geleyim hemen senden bir ricam var bahadıra bakar mısın?"
"Tamam "dedim kapattım
"Ben bahadıra bakayım gelecekmiş bir 10 dk ya "dedim efil i koydum başlarına sonra yukarı çıktım
"Bahadır beyin sonuçları çıktı mı?"
"Evet firuze hanım"dedi aldım baktım enfeksiyon görülmüyor değerler normal kalsiyumdan zengin olması lazımdı odasına girdim
"Evet bahadırcım nasılsın?"
"İyiyim abla ben maça çıkabilirim"
"Hadi canım milli takıma da sokarız seni direkt"
"Olur mükemmel olur"
"Sen 4 ay mensin "
"Öfff"
"Şimdi ne yapacağız biliyor musun ben seni yarın taburcu edeceğim sabah gayet iyi sonuçların ama bak kemik suyu çorbası veya sevmiyorsan tavuk suyu çorbası içeceksin en az günde 1 kase yoğurtla kahvaltıda 1 tam yumurta veya daha fazlası sonrasında kahvaltıda süt peynir gece yatarken süt tamam mı kalsiyum dengesi için ben sana vitamin yazacağım ve birde kolojen yazağım her gün kullanacaksın"
"Tamamdır beni ameliyat eden doktorum nerede"
"O ameliyat günü bugün ameliyathanede gelmesi zor bana rica etti"
"Bir siz ilgileniyorsunuz zaten"
"Sen takma kafana bak iyi doktor ameliyat olduğun ben eminim çok yoğunuz gerçekten "
"Tamam olsun"
"Peki bir bakayım röntgene"dedim baktım
"Güzel tamam dikişler iyi şimdi sana bir çorap giydireceğiz  pıhtı çorabı tamam mı ilk önce pansuman yapalım "dedim dizi açtım pansuman yaptım çorabı zor olasada giydirdim sevgilisi vardı o yardım etti
"Tamam sonda yarın çıkacak deynek var mı"dedim
"Var"dedi kaldırdık deyneği boyuna göre ayarladım kaldırdık yürüttük koridorda tek ayak oturttuk
"Tamam iyi misin ?"
"İyiyim"
"Bir daha kalkmak yok yarın geleceğim ben tamam mı?"
"Tamam hocam"dedi gidiyordum
"Hocam!"
"Efendim"
"Bu atkı ve forma sizin"
"Ne gerek vardı teşekkür ederim" dedim formayı giymemi istedi giydim atkıyı taktım fotoğraf çekindik bir buket çiçek almışlar falan tatlılardı aşağı indim odama girdim koray gelmiş konuşuyordu
"Sonuç ne ne olacak"
"Ameliyat diyor"dedi günay
"Ya amerikadaki doktorları da aradım aynı şeyi diyorlar günay en erken ne zamansa onu yapmamız lazım erken ameliyat erken iyileşme demek"
"Yarın maçtan sonra olur mu?"
"Olur maçtan sonra saat 2 de ama özel hastaneye sevk edeceğim seni "
"Tamam abi "
"Tamam kaydını oluşturdum ben "
"Koray bugün biz firzuenin de gelmesini istiyoruz"
"Nasıl?"
"Biz götüreceğiz firuzeyi işi ve mesaisi bitti zaten işimiz var şu an da kulüpte senin ameliyat günün belli bari bu kızı sal"
"Benlik bir şey yok abi gidebilir tabiki"
'okey o zaman haydi "dedi efili aldık yanımıza biz aynı minübüse bindik
"Noldu?"
"Nereye?"
"Takımın olduğu otele gitmemiz lazım ilk önce de"
"Niye ?"
"İşimiz var "dediler üstümdeki formayı çıkardım ceketimi giydim atkıyı çıkardım çiçeği odama koymuştum zaten üstümü başımı düzelttim otele giriyorduk basın toplandı buket buket çiçekler verildi ne olduğunu anlamadım içeriye girdik
"Noldu ben anlamadım ?"
"Boşverr"dediler konfeti patladı birden içeri girdim
"Gerçekten ne oluyor bilmiyorum "
"Öğrenirsin sorgulama"dediler efil gözlerimi kapattı yürüdük gözlerimi bir açtı
"Happy birthday" dedi herkes tüm takım vardı kocaman bir pasta bu kadar kısa sürede nasıl bir bağ kurmuştuk yani hoştu bu durum bir anda fazla aileye sahip olmak çok güzeldi herkese sarıldım tek tek teşekkür ettim mum u üfleyecektim efil tuttu
"Dilek tut" dedi içimden tuttum kalabalık bir aile ve sevgi ve huzur istedim üfledim
"Ben bu kısa sürede sizleri tanıdım ailem bildim hepinize ne kadar teşekkür etsem az çevremde sizin gibi dürüst sevgi dolu saygılı değer vere insanlar tanıdığım için çok teşekkür ederim bugün doğum günümü bana siz hatırlattınız ne eşim ne ailem doğduğumdan beri ilk defa doğum günüm kutlanıyor"dedim gözümden yaşlar süzüldü
"Bu duyguyu bu aideti hissetmek bambaşka sizleri seviyorum gönülden tam destek!"dedim herkes alkışladı sarıldık yemek yedik gözlerim hep Koray'ı aramıştı ben bu kulüple sadece o gün tanışmamıştım üniversite zamanından beri istanbula gidip geliyordum hani Galatasaray için seminer veriyorduk lisede ama gezmek yani çok zordu vakit yoktu dursun başkan erden başkan tanıyorlardı beni zaten ama bu kadar yakın değildik efil sayesinde oluyordu konuşmamız ben Fenerbahçeliyim demiyordum zaten hatta içten içe Fenerbahçeden nefret ediyordum yemek yedik pasta yedik beraber
"Ee cerram nasıl izin aldın?"dedi herkesçe anırdık abdülkerime
"Ayıp ama"dedi erden hoca
"Yok yok valla soccers sen karıştırma orasını"dedim güldük
"Peki siz efil daktır"
"Valla ben torpilli geldim" dedi güldük herkes tek tek hediye verdi marka çantalar gözlükler fularlar icardi geldi 2 kadife kutu ile
"Bu wanda nın hediyesi bu da benim hediyem"
"Ne gerek vardı çok teşekkür ederim"dedim kutuyu açtım tam tur pırlanta takım birde su yoku şık zarif bir takım vardı teşekkür ettim fotoğraf çekindik akşam oldu ben eve geldim elimde buket buket çiçekler torbalar tabi yemeğe yetiştim masaya oturduk çok bişi yemedim
"Kızım bu paketler nedir?"
"Arkadaşlar hediye almışlar"
"Yaa güle güle kullan"
"Peki çiçekler"
"Bugün hastaneye falan geldi takım ben otellerine gittim hediye" dedim
yemek bitti  oturacak halimde yoktu açıkçası koray yoktu aramış açmadım duşa girdim çıktım üstümü giyindim saçlarımı kuruttum hediyeleri yerleştirdim dolaba çiçekleri boş kutuya koydum muhafaza etmek saklamak için hırka aldım omzuma şömineyi yaktım yardımcı kadını aradım melisa çayı için getirdi sağolsun oturdum karşısına harlı yanan ateşin niye böyleydi yani ben doğru insanı bulamıyordum olmuyordu hep bir şeyler ters gidiyordu hep ama hep evlendiğim adam sevdiğim adam yani beni sevmiyordu doğum günümü hatırlamak şöyle dursun beni bile hatırlamıyordu gözümden yaş süzüldü evim değildi burası bana yabancıydı artık ilk gün hissedilen o sıcaklık yoktu tek başımaydım burada ben koray hangi kızla bilemezdim belki evlilik hayali bambaşkaydı saatlerce ateşe bakarak oturdum saat 2 oldu yatağa gittim yattım araya da yastık koydun sabah kalktım saat 6 gibi koray uyuyordu dolaba baktım kremsi bir gömlek vardı kahverengi çizgili polo markalı birde aynı kremde bir kumaş pantolon giydim omuzlarıma kahverengi bir kazak attım bağladım kahverengi kayışlı bir saat taktım saçlarımı düzleştirdim kremleyip wanda nara nın hediye olarak gönderdiği tam tur seti taktım kahverengi topuklu ayakkabı giydim kahverengi oje sürdüm kahverengi bir eyeliner çektim şeftali tonu bir makyaj yaptım apo nun hediye aldığı güneş gözlüğünü ve çantayı taktım  parfümü sıktım Galatasaray bilekliğimi taktım çıkarmamak üzere  aşağı indim
"Günaydın herkese"
"Günaydın kızım dün senin doğum günün müydü?"
"Evet efendim ama önemli değil ben bile hatırlamadım"
"Olur mu öyle şey bizi affet lütfen "dediler bir bulet beyaz güzel çiçeklerden oluşan bir buket yaptırmışlar ayrı ayrı hediyeler verdiler pasta getirdiler
"Çok düşüncelisiniz çok teşekkür ederim hepinize ayrı ayrı"dedim sarıldık masaya oturduk
"Koray nerede?"
"Dün o geç geldi ameliyatlar uzun sürmüş bende uyandırmak istemedim dede"
"İyi yapmışsın kızım uyusun bakalım siz bir program yaptınız mı dün doğum günündü sonuçta"
"Tabiki yaptık dede dün bana verilen davetten önce güzel bir  öğle yemeği yedik bana bir buket gül almış bileklik almış"
"Ya iyi olmuş sevindim adınıza"dedi ne demezsin dede dedim içimden gözümden yaş süzüldü kimse fark etmedi
"Ben müsadenizle gideyim"
"Akşamki maçta ol lütfen kızım olur mu?"
"Olur dedecim"
"Tamamdır hayırlı işler "dedi çıktım arabaya bindim geldim hastaneye odama girdim hastaları aldım sonra ameliyat ettiğim hastalara baktım sonra bahadır ın çıkışını istedim odaya girdim
"Bahadır geçmiş olsun"
"Çıkacak mıyım ben?"
"Evet mutlu bir gün"
"Evde neler yapacağım"
"Sakın ola basma ayağını üstüne sakın deynek yardımı ile yürüyeceksin buz uygula sabah akşam ve güzel bir diyet"dedim yazdığımı verdim
"Dün yazdığım vitamin ve kolojenleri de kullan 15 gün sonra gel kontrole"
"Tamamdır çok teşekkür ederim"dedi yardım ettim kapıya kadar geldik haberciler varmış
"Merhaba bahadır bey sakatlığınız olmuş ve acil ameliyata alınmışsınız ilk öncelikle geçmiş olsun bugün bu önemli maçta yoksunuz ne söylemek istersiniz?"
"Teşekkür ederim. Ben anadolu takımlarından birinde bir futbolcuyum kendimi büyütmüyorum Galatasaray ı da sevip saygı duyuyorum iki takım içinde hayırlısını diliyorum "
"Doktorunuz burada mı?"
"Ameliyat eden doktoruma kimse ulaşamıyor malesef ama benimle bıkmadan her gün sabah öğle akşam ilgilenen doktorum var karşınızda bu moralimi ona bağlıyorum eğer o olmasaydı ben futbolu bırakma konusunda kararlıydım teşekkür ederim karşınızda Firuze korcan"
"Merhaba firuze hanım koray bey bahadır beyin ameliyatına girdi ama siz ilglenmişsiniz ilk önce teşekkür ederiz. Peki ne gibi işlemler yapıldı sakatlık nasıl anlaşıldı?"
"Şöyle ki ben teşekkür ederim. Koray beyi aradılar antremanda böyle bir şey oldu diye gittik bacağı tuttuğumda bağlarda kopukluk olduğunu anladım hem bağlar kopuk hem büyük bir menisküs yırtığı vardı Koray bey ameliyata aldı ameliyat da bağlar eskisi gibi onarıldı menisküs dikim ile birleştirildi yırtık kapatıldı"
"Peki ne zaman iyileşip tekrar futbol hayatına devam edecek bahadır bey?"
"Dikiş atılarak onarıldığı için uzun süre olacak 5 ay kadar sonrasında futbola devam edecek zor olacak ama başaracağız hep beraber Bahadırı eskisinden iyi bir oyuncu yapacağız"
"Çok teşekkür ederiz sorularımıza cevap verdiğiniz için"
"Ne demek ben teşekkür ederim"dedim belediye başkanı falan gelmişd onlarla konuştuk falan sonra hastaneye girdik stajyerlerle başhekimimiz barçın abi de konuştu tabi sonra ben hastalara baktım sonra bugüne doğum geldi ama hasta ölebilir riski yüksek preeklamsi bu hasta
"Ameliyathaneyi hazırlayın"dedim üstğmdekileri değiştirdim dolaba astım üstüme üniformamı giydim doktor halime dönmüştüm takılarımı kasaya koydum hastanın odasına girdim demiştim ben sıcak su tutun karnına sancılara iyi gelir diye kurtardım hemen ameliyathaneye alındı
"Doktor hanım eşim iyi olacak mı?"
"Söz veremeyiz çok büyük bir riski var "dedim adam çok üzgündü ameliyata girdim
"Canım benim güzel hastam yum gözlerini güzelim"dedim reha dı ismi belki son kez görecektim gözlerim doldu sürekli nabız gidiyordu bebek yaşıyordu ama anne de nabız gitti ve ameliyat 2 saat olmuştu yok şok verdik kaç volt olmadı ameliyat masasının üstüne çıktım tüm gücümle kalp masajına başladım
"Adrenalin hemen adrenalin"dedim verdiler yumruğumu bir indirdim kalp çalışmaya başladı
"Allahım sana şükürler olsun sana binlerce şükürler olsun rabbim"dedim gözümden yaşlar süzüldü
"Hocam iyi misiniz?" Dediler
"Hastayı yoğun bakıma alın bebeği küvöze"dedim ameliyat dikişlerini attım sonra çıktım ameliyattan ellerimi yıkadım önlüğü falan attım
"Doktor hanım söylemeyin öldü mü yaşayamam ben yaşayamam " dedi ağlıyordu hüngür hüngür oturdu karşısına geçtim çömeldim
"Beyfendi karınız da çocuğunuz da yaşıyor"dedim bir sarılışı bir mutlu oluşu vardı her şeye değerdi bebeğe baktım kadının nabzı da düzgün ilerliyormuş şükür ettim en üst kata yemekhaneye çıktım tek başıma yemek yiyordum
"Firuze konuşalım mı?" Diye korayın sesini duydum ayağa kalktım gidiyordum kolumdan tuttu
"Böyle sert davranma ne olur? Ben ne yaptım sana?"
"Sen bana bu dünyada cehennemlik bir suç işledin sen bana ümit verdin. Ben seni yabancı değil sevdiğim adam bildim eşim bildim. Bana seni seviyorum dedin NIYE! NIYE! Ben mi istedim bunu demeni her şeyin iyiye gideceğine dair ümit verdin. Dün benim doğum günümdü ben senden bir şey beklemedim en azından bana hatırlatmank bekledim ama sen o kadar beni sevmeyip umursamıyorsun ki doğum günüm kimin umrunda bırak beni bana ümit verme !"dedim aşağı indim ağlayarak o sırada kafede gördüğümüz korayın arkadaşı gördü baka kaldı odama girdim elimi yüzümü yıkadım 5 dk oturdum kendime gelmeye çalıştım su içtim camı açtım nefes aldım sonra üstümü değiştirdim saçlarımı düzleştirdim makyajımı yaptım giyindim tekrar takılarımı taktım tek başıma bir restorana gittim yemek söyledim yedim kalktım arabaya bindim stadyuma geldim girdim içeri tıka basa doluydu bizim ailede var gördüm ama oturacak yer yok stadyum gelişmiş değildi Koray da oturuyordu gördüm kapıdan beni bir koruma geldi
"Firuze hanım bir sorun mu var?"
"Evet malesef oturacak yer yok "
"Malesef tek bir boşluk dahi yok ben bunu başkanım ile konuşsam"
"İyi olur"dedim bekledim başkan tirübünden konuşuyordu bana el salladı
"Firuze hanım sizin yedek kulübesinde oturmanızı istediler dilerseniz"
"İyi olur"
"Tamamdır takımla okan hocayla girin o zaman"dediler wanda narayı gördüm bana bakıyordu el salladım boynumdaki mücevheri gösterdim kalp işareti yaptı öpücük attım içeriye girdim konuştuk muslera yanına çağırdı
"Ervin adam yok ya eğer bir şey olursa sende benim soeumluluğum"
'nasıl abi"
"Sağlık ekibini falan geç sen gel bir şey bilmiyorlar"dedi.
"Tamam abi"
"Senin niye moralin bozuk Koray mı?"
"Aramızda kalsın ben boşanacağım sanırım "
"Maçtan sonra tartışalım olur mu?"
"Olur"dedim okan hoca ile birlikte çıktık bana rozet falan taktılar atkı ile istiklal marşı falan derken oturduk konuştuk Galatasaray ilk yarıyı 4-0 la tamamladı yani 2.yarıya girdik galatasaray dan bir oyuncu bayıldı cronided  sağlık ekibi çağırdılar ayağa kalktım
"Doktor! Destek!"dediled bizim ekiple gittim
"Dili boğazına kaçmış ver airway i"dedim dişlerinin arasına soktum  parmğımla yapmak zorunda kaldım dilini çıkardım boğazından
"Hemen oksijen verin"dedim maskeyi bağladık maçı durdurduk sedyeye koyduk yana taşıdık serum bağladım uyandı fransızcam geldi aklıma
"Cronided beni duyuyor musun?" Dedim kafa salladı
"Tansiyon ölçelim"dedim tansiyon 9 a düşmüş sedyenin ayaklarını yükselttim tuzlu ayran istedim içirdim hemen
"Cronided nasılsın?"
"Çenem ağrıyor nefes alamadım bir süre"
"Şimdi nasılsın?"
"İyiyim biraz daha"
"Yatmak ister misin biraz daha?"
"Maçı izlemek istiyorum"dedi oturttuk hocalar falan herkes korktu öldü sandılar  hocalar sorular soruyor falan maç bitti 7-0 antep kulüp başkanı yanımıza geldi tebrik etti ama moral sıfır okan hoca dedi ki
"Oyuncularım bu maçı kazandılar ama sende kazandın bil onca eksik adamla maça çıktın bir sürü sorun oldu ama iyi iş başardın sizinle oynadığımız için gurur duyuyoruz "dedi güzeldi sahadan çıktık ben herkese veda ettim teşekkür ler falan oldu çıktık eve geldik herkesle konuştuk koray ile odaya girdik karnım açtı net yani kapıyı açtım aşağı mutfağa indim meyve suyu doldurdum kalan yemek varmış içli köfte ondan yedim iki tane uukarı çıktım koray duştaymış üstümü değiştirdim o çıktı duştan dişlerimi fırçaladım terasa gittim oturdum korayın ayak seslerini duydum elinde koca bir buket gül ve bir pasta vardı sırtımı döndüm
"Firuze lütfen"
"Ne lütfen koray onca olan şeyden sonra mı?"dedim
"Ben senin doğum gününü kutladım senin haberin olmamış"dedi
"Nasıl yani"
"Giyinme odasında tam köşedeydi bu buket sabah kendim koydum hatta bu kadife takı kutusu komidinin üstünde notla birlikteydi ve bu pasta senin hastanede odandaydı sen bunu da fark etmedin kendini dış dünyaya kapadın Firuze günlerdir özür diliyorum olmuyor bişiler yapıyorum görmüyorsun konuşmaya çalışıyorum konuşmuyorsun şimdi diyeceksin beni suçluyorsun hayır buna sebep olanda benim bu sabah bana dedin ya bana ümit verdin ben sana ümit vermedim ben seni gerçekten sevdim sana aşığım ben o fotoğraf konusuna gelince o bir hiç evlenmeden aylar önce yaptığım bir hataydı çok özür dilerim beni affet lütfen "dedi pastadaki mumları onu dileyerek üfledim sarıldım onun göz damlası düştü boynuma
"Barıştık mı?"
"Küsmemiz hataydı"dedim dudaklarını dudaklarıma bastırdı ilk defa karşılık verdim ve bende öptüm sonr ateşin karşısındaydık
"Ben her ne olursa olsun özür dilerim"
"Unutalım mı?"
"Bencede " dedi gülümsedi yanağımı okşadı
"Sana ne hediye aldım görmek istemez misin?"dedi kutuyu açtım  bir küçük kutu vardı kutuyu açtım