03

873 9 0
                                    

Third person point of view

“Argh!” He finds even more pleasure every time he stabs the chest of the woman in front of him with a knife, the woman groans serve as music to his ears— he feels like it was a music made by Wolfgang Amadeus Mozart

He stood up and walked towards the kitchen to get the boiling oil, but as soon as he grabbed it, he grinned. He walked back to the woman, and to him, seeing the woman's body almost bathed in blood resembled an art piece created by an artist during the Roman period.

Kitang kita ang dibdib ng babae na pinag sasaksak niya ng kutsilyo kanina,  lumapit siya sa babae dala ang kaldero na may lamang kumukulong mantika.

“Sino ‘yung panibagong dinala nila?” Tanong niya sa babae, pero tinanggihan siyang sagutin ng babae.

Siguro nga, loyal ang babae sa kanyang agency para tanggihan ang tinatanong ng lalake sa kanya. Mas pinili pa din niyang manahimik.

Walang pag tutumpiktupik na dahan dahang niyang binuhos ang kumukulong mantika sa katawan ng babae kasabay non ang malakas na sigaw ng babae.

"Ahhh! H-Hindi... Hindi ko alam...." The woman's final words were met with the man's deliberate cursing, as he poured boiling oil all over the woman's body.

Ibinato niya ang kaldero sa muka ng babae bago siya mag lakad paalis, iba’t ibang boses ang pumapasok sa utak ng lalake na animo’y sinusulsulan siya.

Nag hilamos siya ng muka niya nang sa ganon matanggal ang dugo na tumalsik sa kanya, nang tignan niya ang muka niya sa reflection ng salamin kaagad na lumabas sa kanyang labi ang ngiti.

“Tangina... Ano bang problema niyo,” aniya sa kanyang sarili.

“Hindi ba kayo nauubusan ng tao na ipinapadala? Hinding hindi niyo naman ako makikilala, Ascro.” Puno ng galit ang mga salitang binabangit niya.

In the quiet of the area, he talks to himself in front of the mirror. To some, it may seem strange, even insane. But they don't know the burdens he carries or the comfort he finds in his own reflection amidst life's challenges.

Tsaka lang siya bumalik sa kanyang sarili nang may tumawag sa kanyang selpon na nakapatong sa lamesa, kinuha niya ‘to tsaka sinagot.

"Oy pre!" Tawag sa kabilang linya.

"Oh bakit?" Tanong ng lalake, animo’y nabago ang kanyang boses pati nadin ang kanyang ugali. Para ba siyang nakabalik sa realidad.

"Punta kami dyan, kasama sila coach!" Ani naman ng lalakeng tumawag, tumatawa pa ito sa kabilang linya.

He sighed as he looked at the woman body inside of his restroom. "Hindi pwede, makalat sa bahay. Andito kasi kanina ‘yung pamangkin ko," pag sisinungaling niya sa kabilang linya.

"Ah sge, sumama ka nalang sa restaurant na sinasabi ni coach. May meeting daw, e."

"I’ll go," sagot ng lalake bago patayin ang tawag.

Nag lakad ang lalake patungo sa cr tsaka tinignan ang babae. Kitang kita ang balat ng babae na sobrang na lapnos dahil sa kumukulong mantika pati nadin ang dugo na nag kalat sa loob ng restroom.

"Fucker..." Bulong ng lalake.




Allegra pov


I am staring at the building while holding my bag tightly. After the day that suspicious guy talked to me, I feel like he already knows what my intention is. I feel like he was the killer, but I don't have any evidence. As far as I can tell, I want to collect some evidence, and I’ll make sure that evidence is demonstrative.

Sadistic counter Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon