(Uni)
အကြတ်နေ့...
"လူကြီးရေ လူကြီး"
"ဘယ်သူလဲမသိဘူးရှင့်"
အိမ်ထဲကိုဝင်ပြီး လူကြီးကိုအော်ခေါ်နေတုန်း
အတာမတွေ့ဖူးတ့ဲ မိန်ကလေးတစ်ယောက်က
မေးလာခ့ဲသည်။ အ့ဲဒီမိန်းကလေးကဘယ်သူပါ
လိမ့် လူုကြီးရ့ဲ မိတ်ဆွေများလား
"အာ..ဟုတ် ကျွန်တော်က ခြေရင်းခြံကပါ
ဒီနေ့လူကြီးန့ဲလျှောက်လည်မလို့ လာခေါ်တာ"
"လူကြီးက?"
"ဟို ဦးဘုန်းရှိန်းလျှံမြတ်ကိုပြောတာပါဗျ"
"အ့ဲတာဆို ပြန်တော့ကောင်လေး ကိုကိုက
အလိုအပြင်တွေလျှောက်လည်ရတာဝါသနာ
မပါဘူး"
ထိုမိန်းကလေးရ့ဲ လူကြီးကိုရည်ညွှန်းတ့ဲ ကိုကို
ဆိုတ့ဲနာမ်စားကြောင့် အတာရင်ထဲ မနာလိုဝန်
တိုမှုတွေဖြစ်လာမိသည်။
"လူကြီးက အတာန့ဲလျှောက်လည်မယ်လို့ကတိ
ပေးထားတယ် "
"ပြောနေတာ နားမပါတာလား ကိုကိုက အ့ဲလို
မသွားဘူးလို့ပြောနေတယ်လေ"
"အတာ့ကို လာမအော်န့ဲ အတာ့မိဘတောင်တစ်
ခါမှ အတာ့ကိုမအော်ဘူး "
"အတာ ရောက်နေပြီးလား"
အပေါ်ထပ်ကနေ ဆင်းလာတ့ဲမမသျှင်ဘုန်းက
တွေ့နေ့ကျတိုင်း ထဘီလေးန့ဲမဟုတ်ပဲ ဂျင်း
ဘောင်းဘီအကျပ်လေးန့ဲအိကျႌခါးတိုလေးကို
တွဲဝတ်ထားသည်။ ခေတ်ဆန်ဆန်ဝတ်ထားတာ
တောင် မမသျှင်ဘုန်းက လှနေပြန်သည်။
"ဟုတ်က့ဲ မမဒီနေ့လှနေတယ် လူကြီးရော မပြီး
သေးဘူးလား "
"ကိုကြီး အဝတ်စားရွေးနေတုန်းထင်တယ်
အတာတက်သွားလိုက်လေ"
"အ့ဲလိုလုပ်လို့ရလား ဟီး"
"ရတာပေါ့ လှေကားအတိုင်းတက်သွားပြီး
ဘယ်ချိုးလိုက် နောက်ဆုံးအခန်းက ကိုကြီးအခန်း
ပဲ"
"ဟုတ်က့ဲ ကျေးဇူးပါမမ"
အတာတက်သွားတော့မှ မမကလျာကစကားဆို
လာသည်။
"သျှင်ဘုန်း ကိုကိုတို့န့ဲလျေှက်လည်မှာ တို့လည်း
မသိရပါလား"
YOU ARE READING
Love in Thingyan
Romance(Uni + Zawgyi) (ဘုန်းရှိန်းလျှံမြတ် + အတာဦး) (ဘုန္း႐ွိန္းလ်ွံျမတ္ + အတာဦး)
