Destiny Await In Burma

1 - ZG

"မင္းေနာက္ကို လ္ိုက္ေနတာ ဘယ္သူေတြလဲ"

"ေနာက္မွ ရွင္းျပလ္ို႔ရလား ကြၽန္ေတာ္အခု အရမ္းေမာၿပီး ေရဆာေနလို႔"

"လာ ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့"

သူကမတ္တပ္ရပ္လိုက္ရင္း ထယ္ေယာင္းလက္ကိုဆြဲကာ ထူေပးသည္။ထို႔ေနာက္ သူကပင္ ဦးေဆာင္က ထယ္ေယာင္းလက္ကိုဆြဲ၍ ကားလမ္းတစ္ဖက္သို႔ ကူးသြားသည္။

ထယ္ေယာင္းမွာ ဘတ္အြန္းယူရဲ႕ လူေတြျမင္မည္ဆို၍ ေဘးဘယ္ညာကို အဆက္မျပတ္ ၾကည့္ေနရသည္။

ကားလမ္းကူးၿပီးေနာက္ Shopping Center ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။သူက ထယ္ေယာင္းအား အေအးဆိုင္ထဲသို႔ ေခၚလာခဲ့သည္။

"မင္းဘာေသာက္မလဲ"

"ရတယ္ အဆင္ေျပတာမွာလိုက္"

"Strawberry juice ႏွစ္ခြက္ေပးပါ"

ထယ္ေယာင္း​ကိုေမးၿပီးသည္ႏွင့္ waiter ေကာင္ေလးအား မွာေနသည္ထင္သည္။သူတို႔ဘာသာစကားလည္းမေျပာတတ္သည့္အတြက္ ထယ္ေယာင္းၿငိမ္ေနလ္ိုက္သည္။

juiceမွာသည္ကို ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပင္ၾကာေနသည္။သူတို႔ဘာသာစကားမွာ အဲ့သည္ေလာက္ပင္ ရွည္သလားဟု စိတ္ကူးထဲ ေမးခြန္းထုတ္မိသည္။

waiterမွ juice လာမခ်ေပးခင္အထိ ထယ္ေယာင္းေရာ သူပါ စကားမေျပာျဖစ္ၾကေပ။waiterမွ juiceလာခ်ေပးၿပီးသည့္အခါမွသာ ထယ္ေယာင္းဘက္မွ သူအားစကားစလိုက္သည္။

"ဒီမွာက self-service မရွိေသးတာထင္တယ္ေနာ္"

"မဟုတ္ပါဘူး၊တခ်ိဳ႕ဆိုင္ေတြမွာ self-service ရွိတယ္"

"ေအာ္၊ဒါနဲ႔ အစ္ကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုေခၚရမလဲ"

"ကိုယ့္နာမည္က ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု"

"ဟင္ ကိုရီးယားနာမည္အတိုင္းပဲေနာ္"

"မင္းေခၚရလြယ္ေအာင္လို႔ပါ၊အဲ့ထက္ပိုလြယ္ခ်င္ရင္ေတာ့ Darling လို႔သာ ေခၚလိုက္"

ထယ္ေယာင္း ျပန္မေျပာပဲ juiceကိုသာ ေသာက္ေနလိုက္သည္။juiceေသာက္ေနရင္းျဖင့္ "ေဂ်ာင္ဂု"အား ထယ္ေယာင္း အကဲခတ္မိသည္။

ေလဆိပ္တြင္ေရာ ေျပးလာသမွ် လမ္းတြင္ျမင္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံသားဟု ယူဆရသူအားလုံးမွာ အသားညိဳၾကသည္။သူကေတာ့ အသားခပ္ျဖဴျဖဴပင္။လက္တြင္လည္း Tattooမ်ားရွိေသးသည္။