Rüzgarın Senfonisi

2. BÖLÜM :HAVA RUHU

    
                        Düzenlendi

( kenneth)

Estelle yanımdan ayrıldıktan sonra bende tepeden kasabaya doğru yol aldım kasaba inip benim oturduğum evin arka sokana doğru gittim bu sırada bir ara sokakta beyaz bir at gördüm sonra sarılı bir ceseti muhafızlerın taşıdını gördüm. Buda neydi şimdi etrafta toplanmış kalabalığın içinden bir tane kadının yanına gidip " hanım efendi burda ne oldu " diye sordum. Kadın hem şaşkın hemde korkmuş görünüyordu bana dönüp " bir kaç aydır buralarda böyle cinayetler olmaya başladı. Daha önce hiç böy şeyler olmazdı biz de anlam veremedik" dedi. Teşekkür edip olay yerinde uzaklaştım.

Oturduğum yerin arka sokağına vardığımda zemheri ' yi beklemeye başladım uzaktan geldini farkedince ona doğru döndüm kahve rengi düz saçları yeşil gözleri vardı yüzünde minik bir tebessümle geliyordu.
Belliki bişeyler bulmuştu. Yanıma gelip
" ben mi geç kaldım yoksa sen mi erken geldin" diye sordu. " ben erken geldim doğru bilmişsin. Tepedeydi" dedim. Anladını göstererek başını salladı
" yani onu buldun" Diye sordu. Olumlu anlamda kafamı salladım " evet. Astrid' in anlatımınıda uyuyor hem de dedi bağı hissettim sanarım " dedim.

Mutlu bir şekilde " güzel ozaman son bir kişi kaldı işimiz umdumdan da çabuk bitcek" dedi. " peki adı ne ? " Diye sordu. " Estelle " diye karşılık verdim
" ve evet. Konuşamıyor " dedim artık ne merak edip ne sorcanı tamin ede biliyordum neredeyse. " gözlerine baktınmı ? " Dedi. " offf evet Zemheri. Zaten gözlerinden emin oldum "

" Eeee sen ne buldun ?" Diye sordum. Sırıtarak " nerde yaşadını, orada nasıl yaşamaya başladını, onun yanına nasıl gircemi ve beraber yaşadığı kadının ismini .
" beraber yaşadığı kadının kim ismi ne ? " dedim.
" ismi Enya hani şu fırıncı kadın varya onunla yasıyor" dedi.
" iyide onların yanına nasıl gireceksin ?"
" gidip beraber yaşadığı kadına sorcam biraz para ve dükkanında yardım karşılgı beni yanına alırmı "
diye açıkladı " iyi düşünmüşsün " dedim. " hadi sen fırına git bende Astrid ' in yanına gidip Estelle' yi buldumuzu söyleyim " dedim sonra ikimizde vedalaşırken yolumuza baktık.

( Estelle)

Tepeden ayrıldıktan sonra önce fırına gidip Enya teyzeme Helen hocanın yanına gidecemi haber verecektim ama fırın kapalıydı heralde işi vardıda kapatmıştır diye düşünüp eve gittim.
Eve girdimde direk banyoya varıp elimi yüzümü yıkadım. Yukarı çıktım üstümü değiştirip çantamı aldım ve annemin eski ama dayanıklı el yapımı iki hançerini kemerimin iki tarafına sıkıştırdım. Bunları annemin söyledine göre da bize hamile kalmadan önce babam enneme yapmıştı hançerlerin üstünde çiçek ve ayırt edemediğin ama güzel gözüken desenler vardı annem öldükten sonra hatıra olarak bunları almıştım her gördümde eski anılarım aklıma geliyordu. Biz doğmadan önce bir nedenden dolayı babam annemi terkedip gitmiş. O yüzden babamı hiç tanımadım annemde babamın yoklunu bize hiç aratmadı.

Aşağıya indiğimde Enya teyzenin birisiyle konuştunu duydum kiminle konuştunu merak edip aşağıya indim. Benim yaşlarımda ama kesinlikle bende uzun bir erkek çocuğu Enya teyzemle bişeyler konuşuyordu.

Beni farketmemelerini fırsat bulup çocuğu inceledim. Düz toprak rengi saçları vardı. Büyük yuvarlak çimen yeşili de gözleri vardı burnunun üstünde az ve hafif çiller açık teniyle çok hoş duruyordu baya tatlı bir çocuktu acaba burda napıyordu?

Enya teyzem beni farketmiş olcakki
" ha iyi insan lafın üstüne gelirmiş gel Estelle bizde senden bahsediyorduk" bendenmi bahsediyorlar. Yavaş yavaş aşağıya indim ve konuşmalarını dinlemeye başladım.

Enya teyzem bana olanları anlatmaya başladı " Estelle bu Zemheri senin odanın yanında boş bir oda varya orada artık Zemheri kalacak" anladımı göstermek amacıyla başımı salladım. Hemen kanepenin yanındaki komedinin çekmesini açıp içimden anahtarı alıp avucuma bıraktı " Zemheri' yi odasını yerini gösteri ver " dedi tamam anlamında başımı salladım.