បន្ទាប់ពីលីសាបានញាំុអាហារនឹងនិយាយគ្នាជាមួយគ្រួសាររួចមកគេក៏បានសុំម៉ាក់នឹងប៉ាទៅ បន្ទប់ដេីម្បី សម្រាក
/ក្នុងបន្ទប់
ទឹត.....ទឹត....ទឹត
ទូរស័ព្ទរបស់ជេនក៏បានលេីក
លីសា"អាឡូ! ជេនកំពុងធ្វេីអីនឹង?
ជេន"Mmm !អត់ធ្វេីអីទេ នៅក្នុង បន្ទប់ម្នាក់ឯង
លីសា"ចុះ បងលីណូ
ជេន"ថ្ងៃនេះគាត់ចង់គេងជាមួយម៉ាក់ទេីបអេាយគ្នាគេងបន្ទប់គ្នាវិញទៅ
លីសា"ហេីយមាននឹកយេីងអត់?
ជេន"នឹកស្អីទៅទេីបតែជួបគ្នាមិននឹង
(Admin សសរសេរការ សន្ទនារបស់ពួកគេតែម្ដងណាព្រេាះសរសេរបែបនេះអាចនឹងមានការ ធុញទ្រាន់ក្នុងការអាន អរគុណច្រេីនណាអ្នកអានជាទីស្រឡាញ់)
"តែយេីងនឹងឯងណាស់ណា"
"លីសា...!"
"មានអីមែនទេ?"
"យេីងចង់អេាយឯង ព្រមបេីក ចំហរពីទំនាក់ទំនងយេីង"
"ហេតុអីក៏ លឿនយ៉ាងនេះ"
"លឿន....!នេះយេីងស្រឡាញ់គ្នាយូរហេីយណាឯងនៅចង់ធ្វេីដូចជាមិត្តនឹងគ្នាអីចឹងឬ?ចុះរឿងយប់នេាះ ឯងភ្លេចហេីយមែនទេ?"
"លីសា ស្ដាប់យេីងសិន យេីងមិនមែនមានន័យចឹងទេ" ជេនគេពិតជាចង់និយាយរឿងក្នុងចិត្តដែលគេគិត អំពីលីដាទៅប្រាប់លីដាណាស់តែមាត់គេដូចជាមិនអាចនិយាយបានចូល
"បេីមិនមែនបែបនឹង តេីជាអ្វីវិញទៅ?"លីសាហាក់ដូចជាមានការអន់ចិត្តនឹងជេនតែក៏ ព្យាយាមចាំស្ដាប់នៅបកស្រាយរបស់ជេន
"យេីងចង់សុំទេាសឯង យេីងពិតជាស្រឡាញ់ឯងតែមិនមែនក្នុងន័យ ស្នេហាឡេីយ"ទឹកភ្នែកក៏បានហូរមកស្រប់ពេលតែជេននិយាយពាក្យនេះចេញមក
"និយាយអ្វីនឹង ចុះហេតុអីឯងថេីបយេីងកាលពី ល្ងាចនេះធ្វេីអីហា៎"លីសានិយាយឡេីងសំឡេងដាក់ជេនតាម ទូរស័ព្ទ
"......"ស្ងាត់មិននិយាយអ្វីឮតែសំឡេងយំរបស់ជេន
"ឯងកេីតអីហេតុអ្វីបានជាយំ?"លីសាពិតជាបារម្ភពីជេនណាស់តែមិនអាចធ្វេីអ្វីបានឡេីយ
YOU ARE READING
ស្នេហាសិស្សវិទ្យាល័យ
Actionធ្លាប់តែជាមនុស្សមិនចេះមាត់មិនកអ្វី តែបែបជា ប្រែប្រួលនៅពេលតែបាន ជួបនឹងមនុស្សម្នាក់ដែលមិនសូវ ចូលចិត្តក្នុងការរៀន បែបជាផ្ដេីមបេីក ទំព័រនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ឡេីយមក
