Why me? // bankzitters

Hoofdstuk 8

Matthy balt zijn handen tot vuisten en kijkt Koen kwaad aan. Matthy heft zijn arm op naar Koen. Snel ga ik tussen Matthy en Koen instaan, voordat Matthy kan uithalen. Matthy pakt mijn pols en trekt mij mee de kroeg uit. Koen achtervolgd ons snel. Eenmaal buiten probeer ik mezelf los te wurmen uit Matthy zijn greep. "Auw Matthy, je doet me pijn" zeg ik tegen hem, maar Matthy luistert niet. "Laat me los Matthy" zeg ik wat harder, maar Matthy reageert nogsteeds niet. "Laat me los!" schreeuw ik naar hem. Matthy staat gelijk stil en laat mijn pols los. Ik kijk naar mijn pols die flink rood is. "Gaat het?" vraagt Koen bezorgd die zijn hand op mijn rug legt. "Jij moet helemaal opdonderen!" zegt Matthy boos die dreigend op Koen afloopt. Koen deinst achteruit. "Matthy kappen!" schreeuw ik naar hem. Matthy stop met lopen richting Koen en kijkt naar mij. "We gaan naar huis nu" zegt Matthy streng. "Nee!" schreeuw ik naar Matthy toe. Ik zie aan hem dat hij schrikt van mijn reactie. "Dit stopt hier! Ik ben er klaar mee! Jij denkt dat je mijn leven kan bepalen, maar dat is niet hoe het werkt! Jij denkt dat ik gelijk met je mee ga nu je hier komt opdraven, maar dat kan je echt vergeten Matthyas!".

Er valt een lange stilte op het plein waar we nu staan. Matthy kijkt met een schuldige blik naar de grond. Ik kan alleen maar boos kijken richting Matthy. Koen slaat voorzichtig zijn arm om mij heen. Ik voel mezelf hierdoor rustiger worden. "Kom, we gaan met hem mee" zegt Koen op een rustige toon tegen mij. Ik knik mijn hoofd langzaam. Matthy loopt voorop richting zijn auto. Koen en ik lopen achter hem aan. Koen heeft mij nogsteeds vast. Als hij mij niet had vastgehouden, had ik Matthy allang aangevlogen van woede. We komen aan bij Matthy zijn auto en stappen in. Matthy start de auto en rijdt terug naar huis.

Het is stil in de auto. Niemand weet iets te vertellen. Ik staar naar buiten. Ik wil Matthy namelijk voor geen seconde meer aankijken. Koen zit alleen op de achterbank en Matthy die rijdt natuurlijk. "Hoe wist je waar we waren Mat?" vraagt Koen en doorbreekt hiermee de stilte. "Je live locatie" antwoord Matthy die in zijn achteruitkijkspiegel naar Koen kijkt. "Jij bent echt... ongelofelijk!" schreeuw ik hard en ik richt mij blik naar Matthy. Matthy parkeert de auto thuis en kijkt mij aan. Ik zie aan hem dat hij niet weet wat die moet zeggen. Ik schud afkeurend mijn hoofd. "Echt ongelofelijk" zeg ik met een gebroken stem. De tranen zijn zichtbaar in mijn ogen. Snel stap ik uit de auto en loop naar de voordeur. "Romy wacht!" hoor ik Matthy mij nog naroepen terwijl hij uit zijn auto stapt. Ik negeer het en loop naar binnen. Ik ren naar mijn kamer en gooi hard de deur dicht. Ik kruip mijn bed in en sluit mijn ogen. Ik wil dat deze dag voorbij is.

POV Matthy

Ik sta bij mijn auto en kijk Romy na die het huis in loopt. "Ik heb het echt goed verpest he?" zeg ik tegen mezelf. Koen stapt uit de auto en legt zijn hand op mijn schouder. "Dat klopt maatje" zegt Koen. Hij geeft mij een schouder klopje en loopt richting de voordeur. Woede overspoeld mijn lichaam weer. Snel volg ik Koen. Ik leg mij hand op zijn schouder en draai hem om naar mij toe. Ik pak de kraag van zijn shirt vast en duw hem tegen de voordeur. Ik begin sneller te ademen en Koen kijkt mij angstig aan. "Waarom zoende je met haar?! Waarom!" schreeuw ik kwaad in zijn gezicht. Koen duwt mij van zich af. "Ze is niet van jou Mat! Kijk naar hoe je je gedraagt! Als je zo graag wilt dat ze van jou wordt... verander dan je gedrag" zegt Koen gefrustreerd. Ik slik een zware brok in mijn keel weg. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Koen schud afkeurend zijn hoofd en mompelt zacht: "klootzak". Hierna verdwijnt Koen naar binnen.

Alleen blijf ik buiten achter. Ik wil Romy niet zien met een ander, maar ik wil haar ook niet zien met mij. Ik weet niet waarom dat is. Misschien ben ik niet klaar voor iets vast? Misschien omdat ze het zusje van Raoul is? Misschien omdat ik toch niks voor haar voel en gewoon het idee heb dat ik nu iemand nodig heb voor eventjes? Ja, mijn hoofd is fucked up. Ik ben momenteel fucked up. Ik weet dat ik haar pijn doe en ik wil dat helemaal niet, maar toch ook weer wel. Ik wil haar niet dichterbij laten komen, maar toch ook weer wel. Ik schud mijn hoofd, zodat de gedachtens weg gaan en ik loop naar binnen. Ik loop naar mijn kamer toe. Eenmaal in mijn kamer sluit ik zachtjes de deur achter mij. Ik kleed mezelf uit tot mijn onderbroek en een shirt. Hierna kruip ik mijn bed in. Laat deze dag gewoon voorbij zijn alsjeblieft.

POV Romy

De volgende dag word ik wakker in mijn bed. De beelden van gisteravond flitsen voorbij. Ik heb Matthy of Koen niet meer gesproken. Ik weet dat alles gewoon normaal blijft tussen mij en Koen, maar ik weet niet hoe Matthy nu gaat doen. Matthy maakt mij zo in de war. Ik weet gewoon niet wat hij van mij wilt. Hij wil mij niet zien met een ander, maar hij blijft gemeen doen tegen mij. Ik zucht diep en sta op uit mijn bed. Ik loop mijn slaapkamer uit naar de woonkamer toe. Daar zit Matthy aan de keukentafel. Hij kijk op naar mij en rolt zijn ogen. "Wat is nou precies je probleem Matthyas?! Wat wil je van mij?!" zeg ik boos tegen hem. Matthy staat op en loopt dreigend naar mij toe. Ik slik de brok in mijn keel weg. Fuck waarom deed ik dit. Matthy komt dicht tegen mij aanstaan met nogsteeds die dreigende blik op zijn gezicht. Langzaam kijk ik omhoog naar hem, zodat ik hem aan kan kijken. "Wat wil je van mij Matthy?" zeg ik nu zachtjes tegen hem. "Ik wil jou" antwoord Matthy en hierna voel ik zijn lippen op die van mij.