Stripper and Mafia || Taekook

Two

Merhaba 👋
3.Bölümle karşınızdayım
Umarım kurgunun gidişatı istediğiniz gibi ilerliyordur..
.
.
.
.
.
.
.
.
.

İnsanların hayatlarında hep bir travma sebebi olur dimi? O travmalar yüzünden kimseye güvenemeyiz, kimseyle tanışmak istemeyiz. Bizi mahveden, yıkan şey travmalarımız değil miydi zaten? İnsanlar travmalarıyla yüzleşemediği zaman asla hayatına devam edemez. Yaşamak için mücadele etmemiz gerekmez miydi? Her insan elbet zengin olmak ister ama o paraya sahip olduktan sonra kendini unutur, kendi benliğini unutur. Para insanı kölesi yapar, kölesi yaptıkça insan kendini kaybeder. Ama para kısada olsa insanı mutlu eder. İnsan parayı harcadıkça o hazzı sever. Zararlı olsada, dünyaya bir kere geliyoruz değil mi? Hayatı yaşamak varken niye kendimizi üzelim ki?

Siyah lüks araba ihtişamlı villanın önünde durmuş arabanın kapısının açılmasıyla, deri siyah ayakkabılarıyla, lüks takım elbisesiyle arabadan inmiş ve villasına girmişti.

"Efendim, eminiz gerçekten Kore'ye giriş yaptı kardeşiniz. Evine yerleşti. Kendi gözlerimle gördüm efendim."

Patronuna her şeyi söyledikten sonra geri çekilen uşak, patronunun kardeşini takip etmek için yerine gitmişti. Herşey güzel ilerlerken elbet birisi bu güzel şeyleri bozar. Asıl şimdi başlıyordu her şey, asıl şimdi sadakatlı olmalıydı. Her şeyin bir oyunu, kuralı vardı değil mi? Ve bu oyun herkesin canını tehlikeye atacak bir türdendi. Oyunun kuralları olsaydı belki masum insanlar harcanmazdı ama oyunun kuralları yoktu. Acımasız bir oyundu, ve bu oyunun kazananı masalın sonunda belli olacaktı...

Boş boş kanalları gezmek ne kadar sıkıcıydı? Akşam bir türlü olmayı bilmiyordu. Zaman akmıyordu ya da Taehyung için akmak bilmiyordu. Zaten fotoğrafı kaybetti diye canı sıkkındı daha çok sıkılıyordu. Elinde ki tek mutlu olduğu fotoğraf yoktu. Taehyung'un günün geçiş sırası;çizgi film, korku film izleyip kendini korkutmak, boş boş kanallarda gezmek, yemek yemek ve kaybettiği fotoğrafa bakmaktı. Akşam olmasını bekliyordu. Bara gidecekti ve fotoğrafı orada arayacaktı tabi bulabilirse :)

"Jimin üstümden derhal kalk!"

"Ne cırlıyorsun be!"

"Acaba niye bir düşünelim hım? Üstümde olduğun için olabilir mi? Ezildim resmen altında be!"

"Sen bana kilolu musun demeye çalışıyorsun!"

YoonMin ikilisi hiç şaşmaz sabah kavgalarını yapmadan güne başlayamazlardı.

"Başladık yine iyi mi? Jimin nefes alamıyorum biraz daha böyle durursan boğulacağım! Bir de yüzümün tam üstüne uzanmışsın nasıl nefes almamı bekliyorsun?"

"Anladım ben senin derdin kilomla."

Göz devirerek, sabır çekmişti. Her sabah aynı muhabbet dönüyor, aynı kavga oluyordu. Sevdiği adam narindi.Yoongi bunu ona söylemese bile gizli gizli çiçek yollayarak ve çiçeğin içine not bırakarak ona narin olduğunu inandırıyordu.

"Jimin artık nefes alamıyorum. Burnum kırıldı be!"

Jimin arkadaşını sinir etmeye bayılıyordu. Sonra cilve yaparak gönlünü almayıda başarıyordu. Yoongi, Jimin için abi ve arkadaştı ama Jimin, Yoongi için her şeydi onun yaşama sebebiydi. Yoongi'nin kalbi kırıktı, Jimin ise Yoongi'ye olan ilgisini arkadaşça bir ilişki sanacak kadar salaktı.

Jimin, Yoongi'nin - onun deyimiyli "kedi cırlamasıyla" - mızmızlanmasıyla üstünden kalkmış ve Yoongi'ye günlük triplerinden birini atıyordu. Yoongi Jimin'in bu hallerinden pekte şikayetçi değildi ama yoruyordu onu,bilmeden onu hep kıracak haraketlerde bulunuyordu.

Jimin kahvaltı hazırlarken, Yoongi duş almıştı ve aşağı inerek kapıya yaslanıp sevdiği adamı izlemeye başlamıştı. Yoongi'nin üstünde bir şey yoktu sadece şortu vardı ve saçları hafif ıslaktı. Bu hali Yoongi'yi çekici yapıyordu haliyle. Karın kasları, ğöğüs kası giydiği bol şeyler yüzünden belli olmuyordu. Uzaktan hep çelimsiz gözükürdü ama dar şeyler giydiğinde tam bir daddy havası veriyordu.. Sevdiği adam, Yoongi'nin sevdiği şeyleri hazırlıyordu. Mandalinaları özenle soyup tabaklara diziyordu sırayla. Yoongi bir kez daha neden sevdiğini hatırlamıştı. Arkasından sarılmak ne kadar istesede bu imkansızdı. Hayat zaten imkansızları sevmez miydi?

Akşam olmaya yüz tutmuştu hava, Taehyung bara bir an önce varmak için koşar adımlarla yürüyordu. Ara sokakta bulunan bara girip etrafa bakmaya başlamıştı ve fotoğrafı aramaya koyulmuştu. Daha kimse gelmemişti 1-2 saat vardı barın dolmasına. Taehyung fotoğrafı bulamadığı için içi burkulsada yapacak bir şeyi yoktu, onu gülümsetecek fotoğraf kaybolmuştu. Suratı asılmış bir şekilde soyunma odasına gitmişti ve dolabının kapağını açıp onun için alınan kıyafetlerle bakışmıştı.Gördüğü kıyafetleri pek açık değil.Üstlerinde küçük bir not kağıda "Yeni kıyafetlerin bunlar." yazıyordu. Galiba Jimin bırakmıştı diye düşünmüştü. Jungkook onu yine uzakta izliyordu hep yaptığı gibi.. Sevdiği adama zarar gelmesin istiyordu ama düşmanlarının bunu öğrenmesi pek zaman almayacaktı. Sevdiği adama eskisinden daha yakından takip etmeliydi artık. Barda herkesi Taehyung hakkında uyarmıştı. Tek barda ki herkeste değildi müşterilerine bir mesajla Taehyung'a bakmamaları gerektiğini nazik (!) bir şekilde uyarmıştı.

Fazla açık olmayan kıyafetleri elbet Jungkook almıştı ama Taehyung Jimin sanıyordu. Jungkook'un olduğunu şimdilik bilmese iyiydi. Taehyung'u nasıl bu işten soğutmalıydı onu düşünüyordu. Taehyung kendi ayakları üzerinde durmak istiyordu ve bu işten çıkıp asistanı olmasını sağlaması epey bir zorlu olacaktı. Onu soğutacak şey ona asılması gereken birileri lazımdı lakin Jungkook sevdiği adama bakanlara çok sinir oluyordu ve sinirine hakim olamayıp öldürüyordu. Bu planı aklından hemen silmişti.

Akşam olmuştu. Ay tepeye ulaşmıştı ve bar tıklım tıklım dolmuştu.
Jungkook ilk kez insanların içine inmiş en arka masalara oturmuş Taehyung'u izliyordu. Bir eliyle stresle tırnaklarını masaya vuruyordu. Sağ bacağınıda sallayıp duruyordu. Onu izleyen insanları gördükçe deliye dönüyordu. Az kalmıştı sabrının son sınırlarındaydı. Ya barda ki herkes ölecekti ya ölecekti.

Biliyorum uzun zamandır yb bekliyorsunız ama ilham gelmiyor anca bu kadarını yazabildim
Sizden çok ama çok özür dilerim 🥺
Umarım hoşunuza gider

~Liya~