Giriş Bölüm

18 3 0
                                    

Yazmam çok istenilen bir fic umarım beklentinizi karşılarım.
Yorum yapıp oy verirseniz sevinirim.
Çok okunup oku az olunca yorum olmayınca insanın yazma hevesi kaçıyor.
Dilenci gibi görmeyin beni lütfen sadece diğer insanlarınki gibi çok oy almasını istiyorum zamanla umarım oylar yorumlar artacak umarım.

28/04/2024 tarihinde düzenlenmiştir.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Ağlayan insanlar ve ağlamak zorunda olduğunuz bir ortamda hiç bulundunuz mu? Ben şuanda bu rezalet ortamdayım. Sevmediğim anne ve babamın ve onların beni sevmediği gerçeği, gerçi anne ve baba demeye bin şahit isterler ama demek zorundaydım. Çünkü lanet akrabalarım beni kınarlardı,döverlerdi. Sırf millete rezil edeceğim için. İçimde gülüyorum ilk kez gülmek için gerekli bir sebep ama akrabalarım yüzünden gülemiyorum. 25 yaşına daha basmamıştım canım babaannem bütün mirasını bana bırakmıştı. Ailede tek gerçek kişiliğe sahip olunca kadında haklı olarak bana bırakmıştı.Ailem yüzünden yaşadığım onca şey halen bende büyük bir yara bırakmıştı. Yaralar kabuk bağlar, sarılır. Ama benim yaralarımın kabuk bağlanmasını sağlayacak, yaralarımın sarılmasını sağlayacak ne bir arkadaşım vardı ne de bir sevenim. İnsan bazen yalnız olmak ister ama kafasının içinde ki sesleri susturamaz. Belki bu yüzden sürekli yalnızlık duygusu bizi parçalıyordu.

Son misafirleri yollayınca koca evde tek başıma kalmıştım. Mustakil dubleks bir evde oturuyorduk ama şimdi ben tek oturuyorum. 25 yaşıma basana kadar beni idare edecek bir iş bulmak gerekiyordu.Yani 2 yıl boyunca part time olarak çalışacağım bir iş bulmam gerekiyordu. Evi yavaş yavaş dolaşıyordum. Sadece yere,parkelere vuran ayak seslerim vardı. İzlenildiğime dair sürekli hislerim oluyor ama paranoyaklaştığım için normaldi,bana göre normal geliyordu. Her anormal insan hep üstünde bir göz olduğunu düşünür. Herkesin onu izlediğine dair tedirgeni,düşüncesi işte insanı en çok bu bunaltıyordu.

Evi dolaştıkça kahkaha atmaya başlamıştım. Benim hayatımı mahveden insanlar ölmüştü hemde beni dövüp bir partiye giderken. Mutfakta duyguduğum bir kaç takırtı ile kahkahamı kesip adımlarımı merdivenlere yönelttim. Yavaş yavaş aşağı adımladıkça mutfakta duyduğum takırtı sesleri gittikçe artıyordu. Merdivenin son basamağında bir el ağzımdan tutup beni sürüklemeye çalışmıştı. Bende o anki korku ve refleksle, şansıma yanımızda bulunan masanın üstünde saksıyı adamın kafasına geçirmiştim. Adamın sarsılmasını fırsat bilip ayağına basmıştım. Adamın eli ağzımdan çekilince adama baktım; siyah giyinmiş takım elbiseli biriydi ve cebinden bıçak çıkarmasıyla çığlık atmam bir olmuştu.

Adamı iterek evden çıkıp koşarak uzaklaşmaya çalışıyordum çünkü lanet adam peşimden bıçakla kovalıyordu. Sürekli arkama bakıp bana yaklaşıyor mu diye bakınıyordum. Bu adam neyin nesiydi nereden çıkmıştı. En önemlisi neden beni öldürmek istesin ki?

Önümde ki koca taşı farketmem ve alıgılamam geç olmuştu. Çoktan yeri boylamıştım ve şort giymemden dolayı dizlerim kötü olmuştu. Adam üstüme çıkıp beni kendine çevirmesiyle bıçağı karnımda hissetmem gerekirken hissedememiştim. Bir silah ve tek bir el ateş sesiyle yüzüme sıçrayan kanları hissedebilmiştim.

"İyi misiniz Bayım?"

Üstümde itilen cesetle şaşkın ördekler dönmüştüm. Bana elini uzatan; saçları özenle şekillendirilmiş, Simsiyah giyinişi, onu kötü çocuk havası veriyordu. Sanki Watpadd kitaplarından çıkmışta yanıma gelmişti.

Stripper and Mafia || Taekook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin