Multimedia- Onur
Kağıdı okumayı bitirdiğimde tam kalbimin üstüne bastırdım ve tekrar hıçkırarak ağlamaya başladım. Sesli ağladığım için annem duymuş olacak ki odama geldi ve telaşla;
"Güneş, kızım neden ağlıyorsun?"
Annemin sorusuna cevap vermeden sarılıp yüzümü boynuna gömdüm ve ağlamaya devam ettim. Annemin de gözlerinden benim ağlamama dayanamadığı için bir iki damla yaş süzüldü.
"Kızım söylesene ne oldu?"
"Anne... Gökhan... Gökhan..." dedim hıçkırarak ağlarken konuşmaya çalışarak. Ama konuşamıyordum.
"Ne oldu Gökhan'a?"
"O artık yok!!" dedim bir çırpıda.
Bu söylediğime karşı annemin ağzı şaşkınlıktan açıldı. İfadesiz bir şekilde duruyordu ve gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Bu sefer birbirimize sımsıkı sarılarak ağlamaya başladık.
***
Tam iki hafta oldu. Onu kaybedeli tam iki hafta oldu. Hayatımdan gideli tam iki hafta oldu. İki hafta bile bana bir ömür gibi geldi. Zaman geçmiyor. O'nsuz zaman geçmiyor. Buna nasıl alışabilirim bilmiyorum. Buna alışmak istemiyorum. O'nu geri istiyorum. Ama gelmiyor.
"Kızııım." annemin bağırmasıyla yorganı kafamdan çektim.
"Efendim annee."
"Kızım yeter artık evde durduğun. Biraz dışarı çık hava al. İyi gelir."
Annemin dediği sırada dışarı çıkmaya üşendim. Ama sonra biraz hava almanın iyi geleceğini düşündüm. İki haftadır dışarı çıkmıyordum sonuçta.
Dolabımın kapağını açıp içinden lacivert eşofmanımı ve beyaz kısa kollu tişörtümü aldım. Onları giydikten sonra saçımı at kuyruğu yaptım ve odadan çıktım.
"Anne ben çıkıyorum. Biraz sahile gidip hava alacağım. Dediğin gibi belki iyi gelir. Hiç sanmıyorum ama."
"Öyle deme kızım." dedi annem. Karşılık olarak kafamı tamam anlamında aşağı yukarı salladım ve ayağıma spor ayakkabılarımı geçirip evden çıktım.
Sahile vardığımda boş bir bank bulmak için etrafa göz gedirdim. Neredeyse bütün banklar doluydu. Ama bir tane buldum. Banka oturduğumda denizi izlemeye başladım. Aklıma hemen Gökhan geldi. Burada geçirdiğimiz zamanlar. Onu asla unutamayacaktım. Ama kâğıtta yazanlar aklıma geldi. 'Mutsuz olma görüyorum. Seni her zaman izliyorum.' Şimdi beni izliyor mu acaba? Benim böyle mahvolduğumu görüp içi parçalanıyor mu? Eğer izliyorsa ki ben beni izlediğinde inanıyorum mutsuz olmayacağım. Hiçbir zaman. Ufak bir tebessüm ettim. Eğer beni izliyorsa biraz da olsa sevinsin diye. Tebessüm ederek denizi izlemeye devam ettim. Tam dalmış denizi izliyordum ki tanımadığım bir ses;
"Oturabilir miyim?" dedi. Kafami sesin geldiği yere doğru çevirdim. Benim yaşlarımda mavi gözlü sarı saçlı bir çocuk gördüm.
"Tabi." deyip bankın en uç tarafına oturdum. Oda aynı benim gibi yaptı.
Kafamı tekrar denize çevirdim. Tekrar aklıma Gökhan gelince gözümden bir iki damla yaş süzülürken hafif tebessüm etmeyi de unutmuyordum.
"Neden ağlıyorsun? Anlatmak ister misin?" diye sordu yanımda oturan çocuk.
"Hayır." dedim terslercesine. Çocuk tamamen bana dönüp;
"Bana güvenebilirsin. Şimdi diyeceksin 'daha beş dakika önce tanıştığım birine nasıl güvenebilirim?' diye. Ben her gün buraya geliyorum ve senin gibi insanların dertlerini dinliyorum. Hatta bazılarına çözüm bile buluyorum. Anlat belki senin derdine de bir çözüm bulabilirim." Çocuk öyle deyince benim gözlerimden akan yaşlar hızlanmaya başladı.
"Benim derdime çözüm falan bulamazsın tamam mı? Hem sanane ki benim derdimden." deyip banktan kalktım ve yürümeye başladım. Hem de ağlıyordum. Çocuk arkamdan;
"Hey, dur. Ben yanlış bir şey mi söyledim?" diye bağırdı. Arkama bakmadan yürüyordum. Adımlarımı hızlandırdım. Sonra bir el kolumdan tuttu.
"Dur, ben yanlış bir şey söylediysem özür dilerim. Sadece yardım etmek istiyordum."
"Bana yardım falan edemezsin. Kimse bana yardım edemez. Hem ben kimseden yardım istemiyorum tamam mı?" diye bağırdım.
"Ama belki..."
"Ne belki? Belki ne? Belki çözüm mü bulursun? Benim derdime çözüm yok tamam mı? İlla yardım etmek istiyorsan git başkasına yardım et. Git başkasının derdine çözüm bul. Ama bana bulaşma. Ben yardım falan istemiyorum. Kimseden." deyip arkama bakmadan yürüdüm. Ama arkamdan bağırdı.
"Adım Onur."
Arkadaşlar bölüm kısa oldu biliyorum. Yb'yi daha uzun yazicam. Lütfen oy verin ve yorum yapın. Ne düşündüğünüz önemli benim için, pls. ^^
