အပေါ်သို့......မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ.....
"ဟာ......ခင်ဗျား...ဗျာ..."
လင်းရှိန်ခေတ်တစ်ယောက်....ကြည့်မိလိုက်သောနေရာမှ...မျက်နာကို
ချက်ချင်း...လှည်လိုက်ကာ....
မျက်နှာကချက်ချင်းဆိုသလို...နီရဲသွားပြီး.....
"ခင်ဗျားဗျာ.....
တော်တော်အရှက်မရှိတာပဲ...."
"ငါက....ငါအခန်းထဲ
ငါနေတာ....
ဘယ်လိုနေနေလေ.......
မင်ကသာ...ငါ့အခန်းထဲ..ဘာလာလုပ်နေတာလဲ..ာ"
"ခင်ဗျား.....
စကားကိုနောက်မှ...
ပြောစမ်းပါ.....
ခင်ဗျား...တစ်ခုခုဝတ်သင့်တယ်လို့ထင်တယ်....."
"ငါဝတ်ပြီးတာ...ကြာပေါ့...."
အစောထဲက....ခေါင်းသုတ်ဖို့ပါလာသော....
အဖြူရောင်ပဝါကို...
မင်းရှေးခေတ် ဟာခါးမှာ...
ပတ်စီးထားလိုက်သည်....
"ကဲ.....
မင်း..အခု..ဘာကြောင့်
ငါ့အခန်းထဲ....ရောက်လာရတာလဲဆိုတာကို....
ပြောလိုရပြီလား....
မင်းရှေးခေတ်ဟာ... ပြောဆိုရင်ဖြင့်...
အိပ်ယာပေါ်သို့...လှဲချလိုက်သည်.....
"ကျွန်တော်က.....
ဒီမှာ...ခင်ဗျားနဲ့အတူ
နေရမှာ....
"ဘာကွ.....
ဒါငါ့အခန်းလေ...."
"ဟို....
ဟို.......ဦးလေးက..ဒီမှာပဲ
နေရမယ်တဲ့.....
"ဘာ....ဘာအချိုးလဲ.....
အခန်းတေ...အများကြီးရှိတာကို
အမေ...
အဖေ"
မင်းရှေးခေတ် ဒေါသဖြင့်...ကုန်းထလိုက်ပြီး...
အခန်းထဲမှထွက်ဖို့လုပ်လိုက်ချိန်......
လင်းရှိန်ခေတ်မှ.....
ထိုင်ရက်ကနေ....
ခြေသလုံးကို...လှမ်းဖက်လိုက်ကာ....
"အကို...ကျွန်တော်..တောင်းပန်ပါတယ်...ဗျာ
ဘာမှသွားမပြောပါနဲ့တော့.....
ကျွန်တော်....တောင်းပန်ပါတယ်...
ကျွန်တော်...အကို့သဘောကျနေပေးပါ့မယ်....
ကျွန်တော်....ကတိပေးပါတယ်......
"မင်းဖယ်နော်......"
"မဖယ်ဘူး"
"ဟျောင့်....မင်းကိုငါပြောနေတယ်....."
"sorry....ပါအကို
ကျနော်အကို့ကို....လွှတ်ပေးလို့မရဘူး....."
"လွှတ်ပေးလို့မရဘူး...ဟုတ်လား...
ဖယ်ကွာ...."
YOU ARE READING
The Puppet (ရုပ်သေးရုပ်)
عاطفيةCOMPLETE ထို့နောက်ဒူနှစ်လုံးထောက်ကာ..... ယောက်ျားမာန...ခဝါချလျက်.... မချိအပြုံး..ဆက်လက်ပြုံးလဲမရဖြစ်ချေပြီ.... ရီဝေရွှန်းလဲ့..မျက်ရည်စက်တို့က..... တပ်အပ်ရှိရာ...ကြမ်းပြင်ထက်သို့.... တစက်စက်ဖြင့်ကျနေတော့သည်.....
