Three

177 10 7
                                    

"CASSANDRA!!" Nagising nalang si Cassey sa tawag ng kanyang ama.

Pagmulat ng mata niya napansin niya ang isang maleta. "What do you want?" inis niyang tanong sa kanyang ama.

"Magimpake ka!" galit niyang sabi.

"Why would I?" pamginis nitong tanong.

"For goodness sake magimpake ka nalang!" galit na galit na saad ng kayang ama at dali itong umalis sa kwarto ng sutil niyang anak.

"Parang laging meron" natatawa nitong sambit.

"YOURE going to stay in your grandma's house for months hanggang magbago yang ugali mong iyan!" dikta ng kanyang ama.

Hindi sumagot pa ang dalaga, para saan pa eh nakapagdecide na ang tatay niya. She knew na hindi naman siya mananalo dito, wala ata sa bokabularyo ng kanyang ama ang salitang pagkatalo.

"Maam tara na po" mabait na sambit ni Mang Juan, family driver nila. Sa totoo lang para na niya itong ama at si Manang Pacing naman ang kanyang ina.

Imbes na sumagot si Cassey ngumiti nalang siya sa matandang driver.

"Pahinga muna kayo Maam, gigisingin ko nalang kayo kapag naroon na tayo" saad ng driver.

Tumango ito at kinuha niya ang cellphone niya at earphones niya. Finally mawawala siya pansamantala sa masaklap niyang realidad.

Bago ito pumikit tinanaw niya muna ang mga punong dinadaan nila. They are beautiful yet they are stuck in one place she said to herself. Cruel world indeed.

"Maam nandito na ho tayo" rinig niyang sambit ni Mang Juan. Nangidinilat ni Cassandra ang kanyang mga mata isang bukid at dalawa o tatlong kubo lamang ang nandito.

"Wait Manong" ulirat niya. "I thought we are going to Lola's house?" hindi niya mapigilang tanong.

"Sabi po kasi ng Papa niyo dalhin ko kayo sa aming tirahan"paliwanang ni Mang Juan.

"What?" bulyaw na tanong ni Cassandra. "No eh hatid niyo ako kina Lola, Manong please" pakiusap nito ngunit umiling lang ang matandang driver.

"Bilin ng inyong ama na dito muna kayo titira" giit ni Juan. "Huwag kang mag-alala aalagahan ka dito ng aking kapatid" 

"Juan nariyan ka na pala" napatingin ang dalawa sa boses ng isang matandang babae.

"Lesing kapatid" niyakap agad ng matandang lalaki ang kanyang kapatid, matagal na din kasi silang hindi nagkikita.

"Ma'am ang aking nakakabatang kapatid pala, Cecilia, Lesing ito nga pala ang bunsong anak ni Sir Eduardo" pakilala ni Juan.

"Kinalulugod kitang makilala hija" sambit ng matanda. "Kamukhang kamukha mo ang iyong ina" napakunot ang noo ni Cassandra ng makita niyang parang naluluha ang matanda.

"Are you alright?" hindi niya mapigilang tanong ng dalaga.

"Lesing" sigaw ni Juan sa kanyang kaptid. "Tama na yan"

"Peroo.." ramdam ni Cassandra pa para bang may gustong sabihin ang matanda sa kanya. Ngunit pinagbawalang bahala na lang niya ito.

"DITO ang iyong silid hija" turo ng matanda sa isang maliit na kwarto, wala itong malambot na kutsyon kagaya ng kwarto niya sa Manila tanging sa lumang papag lang at dalawang unan ang naroon. 

Pansin ng matandang parang nakakunot noo ang dalaga kaya nabuntong hininga na lamang ito. " Sorry hija ah wala kasi akong malambot na kutsyon dito, pero kapag pumunta ako ng bayan eh bibili kita ah" 

"No its ok, I can live with this" saad ng dalaga at pilit itong ngumiti, nahihiya din naman kasi nakikitira lamang ito.

"Oh siya mag-ayos ka na at kakain na tayo ah, buti nalang at nasabi sa akin ni kuya na darating kaya't nakapaghanda ako" saad ng matanda. Ngumiti nalang ang dalaga at binigyasn p[ansin ang dala-dala nitong maleta. Bubuksan na siya na ang kanyang isang maleta ng makakita ito ng ipis. "Sht!" napamura niyang sigaw. "Gosh how can I survive here?" 

Nang maayos niya ang kanyang damit lumabas siya sa kanyang silid, pansin niya may pagkaluma ng ang bahay ng matanda. Luma na ang pintohan at pansin niya din ang madilim na light bulb sa taas ng kisame. Wala man lang tv or electric fan ang bahay ng matanda tanging lumang radyo lang ang meron ito, napansin niya din ang isang lumang picture frame na nasa tabi nito hahawakan na sana niya ito ngunit tinwag siya ng matanda. "Hija gutom ka na ba?" rinig niyang tanong nito.

"Ah.. hindi pa naman po" sambit niya. 

"Gusto mo bang lumabas muna, palubog na din ang araw kaya hindi maiinitan pagpumasyal ka" napatinigin ang dalaga sa bintana, napaganda ng tanawin dito, maraming puno at makikita mo ganda ng sunset. 

"Alam mo mas maganda kapag umaga, kapag sumisikat na ang araw, nakakawala ng galit sa puso" sambit ng matanda.

"I hope so" bulong ng dalaga. Napatingin si Cassandra ng makita niya ang isang binatang tumatakbo papunta sa kanila.

"Apong lesing!!" (Lola Lesing!) sigaw ng binata.

"Ot gugulisak ka pa?" (bakit kailangan mo pang sumigaw?) tanong ng matandang babae sa  binata, Habang si Cassadra naman ay nanatiling naka tingin lang sa matanda at binata.

"Sabi na kasing Apong Mirna ating malagung dintang kening kekatamu?" (Sabi kasi ni Lola Mirna may magandang dalaga na dumalaw dito sa atin) sagot ng binta, hindi pa din niya napansin ang dalagang nakaupo sa lumang silya.

Walang maintindihan si Cassandra sa pinaguusapan ni Aling Lesing at ng bintang hindi niya kilala.

"Hay bata ka talaga, ito nga pala si Ma'am Cassandra anak ni Senador Eduardo" pagpapakilala ng matanda, pinipigil niya ang kanyang sarili na tumawa dahil na din sa reakyon ng binata. 

"HIja ito nga pala si Dodong apo ng kaibigan ko" 

"Hi" awkward na bati ni Cassandra.

"Jusko ot kalagu mo" ang tanging lumabas sa bibig ng binata.

"Ah?" naguhuluhang tanong ng dalaga.


An: Hi guys sorry masyadong late ang update, About sa dialect ni boy, gusto ko talagang gumamit ng ibang dialect kaso wala akong alam kundi kapampangan ahah

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 29, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I fell in love with Mr.MagsasakaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon