Unexpected Love (Bet Series #1)

CHAPTER 6

Disclaimer: wrong grammar, spelling and possible typo...

NOT WELL WRITTEN

Enjoy reading!!!

I graduate as valedictorian in our whole batch which mean I should give a short speech.

No one expect that I will be the valedictorian in this school year but I guess they expect the unexpected because I got what they didn't expect.

Valedictorian:Raven Mae Beaufort...98.9%
Salutatorian:Callous Dave Javier...97.9%

“Congratulations Ms.Valedictorian.” nagulat ako ng biglang lumapit sa akin si Cade.

Lumakas ang kabog ng aking dibdib dahil sa kanyang presensiya.

Wait lang self huminga ka muna baka mahalata ka niyan...kalma lang!!

*Cough*

*Cough*

*Cough*

Rinig kong ubo ni Jenny na nasa tabi ko na lang bigla parang magkakaroon yata ng tuberculosis base sa ubo niya.

“Ahmm...t-thank y-you Mr.Salutatorian." utal-utal kong sagot sa kaniya.

‘Mr.Salutatorian' ang tinawag ko sa kanya dahil tinawag din naman niya ako na 'Ms.Valedictorian'.

“I know that you're smart that's why, I've been idolize you since we've accidentally argue about education that is not yet done to argue... I think we should finish that argument...what do you think?”aniya.

Puta ano daw??

Hindi niya talaga nakalimutan ang aksidenteng pag-aaway namin tungkol sa edukasyon.Alam ba niya na napahiya ako doon.

At bakit idolize lang pwede namang crush para same feelings kami diba!!

“Basta para sa akin mas magiging successful ang isang tao kung mayroon siyang edukasyon...at final na sagot ko na yun.” sagot ko sa kanya na may pagkairita.

“Wrong answer again...not all people will be successful if they have education they should use some strategies and the most important...” he trailed off “the brain".

“Hindi nga kasi.. mas magiging successful ang isang tao kapag may edukasyon siya."pagpupumilit ko pa rin sa aking sagot.

“No-” I cut him off.

“Opss...tumahimik ka na sagot ko iyon kaya wala ka ng magagawa dahil iba-iba tayo ng opinyon tungkol doon kaya tumahimik ka."inis kong turan sa kanya.

“But-"

“Ano aangal ka?" sabay lapit ko sa kanya.

Naubos na ang pasensiya ko sa kanya.Maliit na nga ako maliit pa ang pasensiya ko.Haysst. Pero ito talaga ako kaya wala silang magagawa.

“Yoww...easy ka lang...alam ko naman na suplada ka at maliit lang ang pasensiya mo kaya tatahimik na ako promise.” sabi niya sa akin habang sabay peace sign.

Dapat lang mabilis lang ako mairita at baka masuntok ko yang pagmumukha mo.

Kahit na crush kita

“Good bye Ms.Valedictorian.” paalam niya sa akin nang hindi na ako sumagot sa kanya.

Pero inirapan ko lang siya dahilan para gawaran niya ako ng isang nakakalokong ngisi.