Northern Lights • Taekook

5

Selam ahali-

İyi okumalarr🎀✨

Salondan çıkıp bahçede ki arkadaşlarımın yanında döndüm. Jimin bankta oturmuş sınıftan birkaç kişi ile sohbet ediyordu.

"Aa tae bitti mi işiniz ne oldu?"

"Evet, bitti. Takıma alındı."

Takımdan Jackson da vardı yanımızda "Vücut yapısı olarak da uyuyor gibiydi zaten." Hm layarak onayladım onu.

Biraz daha sohbet ettik sonra da zil çaldı.
Yukarı sınıfa doğru çıktık, Jungkook ta içerideydi.

"Selam Jungkook ne ara çıktın sen?" Hemen yanına git zaten Jim biz kimiz ki burada, hah!.

"Aslında salondan çıkıp sınıfa gelmiştim hemen."

"Neden ki bahçeye gelseydin ya yanımıza." Gelmesin otursun işte sınıfta sana mı kaldı Jim hm. Her neyse banane ki.

"Sessiz bir yerde oturmak istedim ya ondan yani."

"Aa şey anladım."

Sıramda oturmuş Jungkook'u izliyordum. O gerçekten ona benziyordu. Gerek tavşan dişleri, gerek gülüşü, hareketleri pek olmasada benzeyen yönleri vardı yani. Her neyse uzun zaman önce gitti o ne de olsa değil mi? Off taehyung çok düşünüyorsun gerçekten.

Hala ona bakarken birden bana dönmesi ile yakalanmışlık hissine kapıldığım için hemen gözlerimi pencereye çevirdim.

Kesin fark etti ama ahmak kafam! Hem ne olacak ki bakmış olsam hm değil mi?

Kısaca gözlerimi ona tekrar çevirdim. Bana bakıyordu aynı benim gibi düşünceli. Göz göze geldiğimizi fark ettiği an başını önüne çevirdi.

İçeri zili çaldı ve ders hocası girdi içeri. Derse başladık.

--

Dersler bitmişti. Durakta biraz Jimin ve diğerleri ile sohbet ettikten sonra eve dönmüştüm.

Annem, meyve yerken televizyon izliyordu.

"Annem, ben geldim. Ne yapıyorsun?" Diyerek yanına oturdum.

"Yeni bir program başlamış oğlum, ona bakıyordum."

"Hm, iyiymiş anneciğim. İzle o zaman sen odamdayım ben."

"Dur oğlum meyve yeseydin biraz, aç değil misin, birşeyler hazırlayayım."

Önündeki tabaktan bir elma dilimi aldım."Yok annem aç değilim, odamdayım birşey olursa seslenirsin."

Odama çıktım çantamı dolabın önüne attım, ellerimi başımın arkasına alarak sırt üstü uzandım yatağa. Tavana boş boş bakıyorken düşüncelere daldım.

Yine aklıma o geldi..

Bugün sürekli olarak bu durum oldu ve ben hiç hoşnut değilim. Ama gerçekten bana onu anımsatıyor.

Jungkook'u görünce onu özlediğimi hissettim. Ama gerçekten onu özledim.

Yıllar önce küçükken sahilde tanışmıştık.
Ben kumlarla oynarken yanıma gelmişti.
Beraber oynamak istediğini söylemişti. Kabul etmiştim. Çok küçüktük ama ona o kadar bağlanmıştım ki..

Adını asla öğrenemedim. Hep kokkie derlerdi ona, sormakta aklıma gelmedi tabi.

Hatta bilekliklerimiz bile vardı. Bende ince bir ipli mor renginde ucunda küçük bir tavşan olan, onda ise yine ince yapıda yeşil renkte ucunda kaplan olan bileklikler.

Birbirimizi hatırlarsın asla unutmayalım diye benimki onda onunki ise bendeydi. Hala saklıyordum.

Kalkıp dolabımın üst rafından renkli boyalarla boyanmış kutuyu çıkardım. İçinde küçükken yaptığımız eşyalar ve küçüklükten kalma bir fotoğraf vardı.
Sadece bir taneydi.

Ve birde bileklik.

Çıkardım elime alıp tekrar inceledim. Gerçekten bendeki değerini kimse bilemez. O kadar seviyordum ki onu. Bu sevgimin sadece arkadaş olarak olmadığını o gittikten sonra anladım.

Keşke gitmeseydi. Ailesinin işi nedeni ile yurt dışına taşınmışlardı. Ama bizim ve bizimle geçen o yıllar burada benimle kaldı.

O gittikten bir süre sonra telefonla konuşmaya devam ettik ama zamanla o bile kesildi.

Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde bilekliği kutuya koyup tekrar kaldırıp yerine yerleştirdim.

Yatağa uzandım yeniden. Dediğim gibi işte ona Jungkook'a benziyor. Keşke o gelseydi ama gelmedi.

Düşüncelerimin içinde boğulurken, yavaş yavaş uykuya teslim oldum.

Ya bişi dicem bunların hiçbiri yoktu benim aklımda!!!!! Birden geldi noldu bilmiyorum aga ama güzel oldu bence

Neyse sonraki bölümde çüüsss👋🏻🎀✨

İg:Vante.xjjk
Tt:Vante.xjjk

Takip edin bebekler😘