"hayat her zaman güzel gitmez."
4 Ocak 2024
İlahi bakış açısı:
Gündüz arslan bir haftalık geziden iki gün erken gelmişti ve çünkü cesur'a büyük bir sürpriz'i vardı ve çok heyecanlıydı mutfakta şık bir yemek hazırlıyordu aynaya baktı ve şık elbisesini düzeltti daha sonra masayı yavaşça sildi Işıkları kapattı ve cesur'a sürpriz yapmak için masanın altına saklandı. içinden sayıkladı:
"Herşey çok güzel olucak."
"Herşey çok güzel olucak." Cesur'un eve girip ışığı açmasıyla her şey bir oldu Gündüz ayağa kalkıp konfetiyi patlattığında cesur'a çarptı gözleri daha sonra da yanındaki kadına
"Ben-" diyebilmişti sadece cesur'un elinden tuttuğu kadın şaşkınlıkla:
"Aşkım bu kadının gelmeyeceğini söylemiştin" Dediğinde cesur şaşkınlıktan kıpkırmızı olmuştu Gündüz ise hiçbirşey diyemiyordu Cesur yanındaki kadına döndü ve gülümsedi:
"Bebeğim sorun yok sen içeri geç geliyorum." Gündüz ağlamamak için dişlerini dudağına bastırıyordu gözleri yaşlarla dolmuştu ama titremek dışında hiçbirşey yapmıyordu hiçbirşey yapamıyordu. Cesur kadına doğru bir adım daha attı ve:
"Gündüz bak-" Gündüz yaşlı gözleriyle güldü ve;
"Ne bakabilirim mesela Cesur?"
"Gündüz bak biz yapamıyoruz zaten ayrılmalıydık." Gündüz'ün eli karnına gitti acıyla baktı cesur'a deliler gibi aşık olduğu 4 yıldır ondan başkasını gözünün görmediği adama.
"Sevmedin mi beni hiç Cesur?" Cesur hiçbirşey diyemedi gündüz sadece baktı sadece bakabildi çünkü:
"Cesur neden sevmedin beni?" cesur hala cevap veremiyordu. Gündüz Cesur'a bir adım daha yaklaştı ve:
"O kadın-" dediğinde Cesur lafını böldü:
"Hamile gündüz hamile. Nolur dokunma ona? Bizim onunla mutlu bir yuvamız olucak sende kendi yolunu çizersin." Gündüz titriyordu deliler gibi titriyordu
"Cesur,Ben-"dediğinde o kelime boğazında yumru gibi kaldı hiçbirşey söyleyemedi. Cesur yeşil gözlerine bakmaya utandı genç kadının o koca adamın tek söyleyebildiği ise:
"Git artık gündüz." olabildi gündüz elini omzuna koydu o adamın omzuna koydu elini
"Cesur benim yaptığım fedakarlıkları ne yapacağız? Evlenmeye gerek yok eyvallah dedim annemlerin bilmesine gerek yok dedin birşey olmaz dedim Cesur sen benim sana verdiğim değerin farkında değil misin?" Cesur bağırdı:
"Yeter artık gündüz yeter! ben evliyim anlasana!"evli miydi? Hayatının aşkı evli miydi? Bebeğinin babası evli miydi?
"Ne ne saçmalıyorsun Cesur?" Cesur iter gibi kadını kolundan tuttuğunda tek cümlesi:
"Daha fazla gürültü çıkarma Gündüz benim eşim hamile sen sadece bir eğlenceydin ve eğlence bitti şimdi defol." Yağmur yağarken Gündüz kendini kapıda bulmuştu camdan dışarı atılan bir çantayla evinden kovulmuştu onu evinden evi kovmuştu Cesur diye cama vurarak ağlarken tek yaptığı kapıya yumruklar atmaktı
"Cesur! Konuşmalıyız aç kapıyı yalvarırım Cesur!" Elinde bir gazetecilik diploması vardı evet ancak Gündüz İşi bırakalı 1 yıl olmuştu Cesur'un arabası için evini satalı 6 ay olmuştu Gözündeki yaşlar yağmura karışırken yalvararak ağlıyordu gözü bir anda cama ilişti Cesur'u gördü sonra da beraber yiyecekleri yemeği O kadınla gülüşerek yiyorlardı onun hazırladığı yemeği Cesur o kadınla yiyordu tek yapabildiği buz gibi havada karnını tutarak Yürüyebilmek olmuştu ve o an hayat bitmişti yada o öyle zannetmişti
4 ay sonra
Gündüz Alparslan
Elimde kahvemle kulağımda En sevdiğim şarkılardan biri olan"the other women." Dışarıyı izliyordum tatlı bir bahar yağmuru yağıyordu O gece de keşke bahar yağmuru yağsaydı elimi karnıma götürdüğümde onu hissettim bebeğimi hayat'ı ona herşeyin en iyisini yaşatacaktım bunu yapmak zorundaydım bunu yapacaktım Gözüm masadaki gazeteye ilişti son hazırladığım haberdi. Ben işe geri dönmüş ve başarılı bir şekilde ilerliyordum ben hayata devam ediyordum çünkü hayat devam ediyordu çünkü o gece hayat bitmemişti,
Bitmemeliydi. Telefonumun çalışıyla irkildim arayan Erhan beydi.
"Alo? Erhan bey yeni haber falan mı var?"
Erhan bey;
"hayır gündüzcüm doğuma bir buçuk ay var bu bir ay dinlenmelisin."
"hadi ama! Ben gayet iyiyim Erhan bey lütfen ben hayata devam etmek istiyorum."
"Ah gündüz bir keçi gibi inatçısın hala."
"Erhan bey size ne kadar teşekk-" karnına saplanan ağrıyla çığlık attı
"Gündüz? Gündüz iyi misin? Gündüz!" Gündüz gelen suyunu görünce ağlamaya başladı:
"hayır hayat henüz çok erken annecim cok erken güzelim." Gözlerim kapanıyordu kendimi zorlamaya çalışıyordum ama ayakta duramıyordum çünkü zaten riskli bir hamilelik geçiriyordum.
4 saat sonra
Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım yanımda ise Erhan bey ve Naz vardı naz gözünde yaşlarla elimden tutmuştu anlamaya çalışıyordum
"Naz? Naz hayat nasıl?" Aklıma ilk o gelmişti sahiden kızım nasıldı? Naz'ın ağladığını görünce anlamaya çalışmıştım ama anlayamıyordum olamazdı değil mi? Hayat çok güçlüydü o ölüm için çok küçüktü o henüz hiç bebekleriyle oynayamayacak bisiklete binemeyecek gülemeyecek miydi? Benim kızım yaşayamayacak mıydı? Naz elimi sımısıkı tuttuğunda Erhan bey derin bir nefes aldı
"Başın sağolsun Gündüz." Aldığım nefes boğazıma düğümlendi bu ne demek oluyordu? Saçmalıyorlardı öyleydi bu iğrenç bir şakaydı bir kahkaha attım
"Yalan söylüyorsun Erhan sen hep şaka yaparsın buda o saçma şakalarından biri." Naz saçlarımı okşadı ve
"Gündüz, nasıl açıklayacağımı bilemiyorum ama hayat o-" ne saçmalıyorlardı benim kızım henüz hiç gülmemişti bile
"Ne saçmalıyorsunuz siz? Kapayın çenenizi bebeğimi getirin!" Hemşire odaya girdiğinde gülümsedim adını almaya mı gelmişti
"Adı hayat olacak." Hemşire soluklandı kimse neden hiçbir şey söylemiyordu? Hiçbiri yüzüme bakamıyordu
"Siz" dedim sonra derin bir nefes aldım "siz benim kızımın hiç oyun oynayamayacağını mı söylüyorsunuz?" Dediğimde naz Ağlamaklı sesiyle
"Güzelim sakin ol ge-"
"Geçmiyecek Naz! Bana kızım verilene kadar hiçbir şey geçmeyecek." Kimse bana hesap veremiyordu veremezdş içeri giren doktor acıyan bakışlarla bana bakıyordu
"Kim bana kızımın hesabını vericek? Söylesenize! Yüzüme bakmayın söyleyin." Diye bağırdığımda hiçbir cevap alamamıştım doktor sakinleştirici isteyince anlayamamıştım anlayamayacaktım ben anne olamayacaktım benim bir kızım olmayacaktım yada oğlum konuşmalardan anladığım tek şey buydu yada belki de davamını duymak istememiştim son kez karnıma baktım orası bebeğimin mezarı olmuştu katili de bendim hiçbir zaman affetmeyecektim kendimi affedemeyecektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
son sayfa
Teen Fiction"Ve o kadın tüm gece ölmek için dua etti ama hayat karşısına ona ihtiyacı olan bir bebek verdi ve şimdi onunla ne yapacağını düşünüyordu."
