Secret Love (Jeongbin)

1.5

HEEY BENİ BEKLERKEN YAŞLANDINIZ DİMİ
PUAHSAHAHAJSKKSKSKD
AY NEYSE İYİ OKUMALAR💗💗

Seo Changbin
Hiç bir şey hatırlamıyordum.Uyandığımda hastanedeydim.Yanımda Han Jisung vardı.Şaşırmadım çünkü önceden de gelmişti.

-Aah Changbin sonunda uyandın.

-Noldu bana?

-Changbin sakin ol ama sana bir şey söylemem gerekir.

-Ne söyle

-Beyin kanaması geçirmişsin sen uyanmadığın için geç kaldık.

-Han seni anlamıyorum neye geç kaldık.

-Ameliyata

Şoktaydım ölecek miydim.

-NE ÖLECEK MİYİM BEN???

-Doktorlar ölebilir diyor

-Han..

-İyi misin

-Jeongin zaten hayatı iyi değil eyer ben ölürsem ve o benim yanıma gelirse

-Kimse ölmeyecek sen merak etme.Jeonginde sende ölmeyeceksin.

Bunu dedikten sonra doktor geldi.

-Merhaba Changbin

-Merhaba

-İyi görünüyorsun.Arkadaşın sana anlatmıştır belki.Ölme riskin çok yüksek o yüzden sen biraz dinlen.

-Tamam ben zaten dinleniyorum

-Yat uyu anlamında

-Tamam

Diye bildim ve odadan çıkıp kafamı yastığa dikkatlice koyup yattım...

Tam yatmamıştım ama gözlerim kapalıydı.Sadece dıt sesleri geliyordu ve Han ın telaş sesleri.Bir süre sonra gerçekten kötü bir rüya gördüm.Rüyamda hastanedeydim ve yatakta Jeongin gelmişti bir yanda kafamı salmıştım ve ölüyordum.Tüm doktorlar gelip bana kalp masajı yapıyordu ve ölüyordum.Doktor Jeongine hastayı kaybettik dedikten sonra Jeongin yandaki keskin bıçağı kendine saplayıp ölmüştü.Aşırı korkunçtu.Seslerle uyanmıştım konuşan ses Jeonginin sesiydi.Sesini duyduğumda içim bir soğuk olmuştu kafandada sıcak bir şey vardı.

-Jeongin

Dedim dışımdan.Yanıma gelmişti ve elimi tuttu.O dokunduğunda sanki kalbim yavaşlıyor gibi hissettim.Ölüme gidiyorum gibi hissetim ve "Ölüyorum" dedim.Bir hareketlenme hissettim ve kapı açılma sesi duydum.Birisi gelmişti ama gözümü açamıyordum.Birisi gelip kafama bir şey taktılar ve onun içinden oksijen geliyordu.Kendime geldiğimde pencereye bakmıştım ve karanlıktı.Sağıma baktığımda Han Jisung yere gömmüş ağlıyordu.

"Yaşıyorum Han" diyince bana baktı ve hemen gelip bana sarıldı bende ona sarıldım.Ayrıldığımızda "Öldün sandım ödüm koptu seni çok bekledim.Bana rahatlamam için yemek bile verdiler ama ben seni düşündüm Seo Changbin"dedi Jeongin dışında ilk defa beni düşünen biri önümdeydi."Beni düşündüğün için çok teşekkür ederim Han Jisung".Doktor odaya girdi.Sadece bir doktor değil tüm doktorlar oradaydı benim uyanmış olduğumu görünce çok mutlu oldular.

-Sevgili doktorlarım ölmemiş nabzı çok iyi o ölmedi başardık.

Dedi bende onlarla beraber çok mutlu olmuştum.Ama şöyle bir şey vardı Han yanıma geldi ve ellerini bana gösterdi.Elleri sanki donmuş köpek gibi titriyordu.Battaniyemi açıp yanıma oturmasını istedim ve oturmuştu.Yanıma oturduğu için yatak da titriyordu.Doktorlar gittikten sonra Han yanından kalktı ve koltuğa geçti.Biraz konuştuktan sonra doktor gelip taburcu ettiler ve Hanla eşyalarımızı toparlayıp hastaneden çıktık.Kafama dokunduğumda sargı bezi hissetim

-Bu ne

-O mu onu çıkartma o sargı bezi kanamasın diye koydular

-Tamam

-Bizim eve gelmek ister misin

-Teşekür ederim ama gelmesem daha iyi.

-Tamam sen bilirsin yarın okulda görüşürüz.

-Bay bay

Diyip gittim .Keşke isteseydim ailemin yanına gitmek istemiyordum.Çoğu kişiyle aram çok iyi değildi.O yüzden kendi evime gitmek zorunda kaldım.Jeonginin evine gitmek istiyordum ama onun ailesi mi tanımadığım için gitmedim.

-Ben geldim

-Vaay ölü aptal sen buralara gelir miydin?

Bir şey demeden odama çıktım.Üstümü değiştirip Jeongine yazdım

                                                        Bebeğim uyudun mu?

Aktif değildi.Bende çok yazmadım.Büyük ihtimalle uyuyordu.Bende çok geç kalmadan ve kimseyi umursamadan yattım...

BU BÖLÜM KISA OLDU KUSURA BAKMAYIN AMA DİĞER BÖLÜMDE KAOS OLACAK.SEVİLİYORSUNUZ KENDİNİZE ÇOK İYİ BAKIN...💗💗