Secret Love (Jeongbin)

1.6

Yang Jeongin
Bugün ölecektim buna kararlıydım.Bugün okulumun son günü olacaktı.Hem yatılı okula hemde ailemi görmek istemiyordum.Bunun için tüm sevdiklerime not yazacaktım.Benden şuan nefret eden Felix ve diğer sınıf arkadaşlarıma bile...
Hazırlandıktan sonra aşağı indim telefonuma bildirim gelmişti.

Çilli çocuk
Merhaba Jeongin senden çok ama çok özür dilerim.Beni lütfen affet.Bir hata yaptım evet Changbin okulda sen hastaneye kaldırdım sanmıştım ama sen bunu yapmadım.Tam bir aptalım.Senden çok özür dileriz bunu söyleyen Minho ydu ve Hyunjin kavga etti Minhoy la.Lütfen bu dediğim aramızda kalsın.Gerçekten üzgünüm...

Ne yazacağımı bilmiyordum.Ama hatasını anlaması biraz mutlu etmişti.

Özürünü kabul ediyorum Felix ama lütfen bana böyle bir şey yapma.

Çilli Çocuk
Söz veriyorum sana böyle bir şey yapmayacağım.Bugün doğum gününmüş.Doğum günün kutlu olsun canım arkadaşım.

Teşekür ederim

Çilli çocuk
Rica ederim görüşürüz

Bay bay

Diyip telefonumu kapattım.Yemeğimi yiyip evden çıktım.Okula gelmiştim otobüsle.Kimseye bir şey demeden sırama oturdum.Changbin ayaktaydı.O sonunda hastaneden çıkmış okula gelmişti.Tanrım o ölmemiş.Beni gördü.

-EVET İŞTE GELDİ BENİM SEVGİLİM

Dedi ve koşa koşa onun boynuna atladım.Kokusu aşırı güzeldi.Gözlerimi açtığımda herkez oradaydı ve masanın üstünde 19 yazan bir pasta vardı.Tanrım inanmıyorum doğum günümü kutlamışlardı.Arkadan İyi ki doğdun Jeongin müziği açılmıştı.Herkez bana gülümseyip alkışlıyordu.Tam pastamı üflerken birisi arkamdan kafamı tuttu ve pastaya yapıştırdı.Tam üflemediğim için kaşımı yakmıştım.Bağırıyordum herkez ne yapacağını bilmiyordu.Birisi matarasındaki suyu kaşıma döktü yanma geçmişti.Önümde Seungmin ve elinde matarası vardı demekki o dökmüştü.Kaşıma dokunduğumda sıvı bir şey hissetim elimi oraya sürdüm ve elime baktım kan vardı.Tam arkamı döndüğümde birisine çarptım.Beni saçımdan tutup tahtaya yapıştırdı yere düşmüştüm.Onlara baktığımda Felix hemen koşa koşa önüme geldi.

-Ayy Jeongin gel tuvalete gidelim.

Dedi duymamazlıktan geldim hemen ayağa kalktım benim saçımı çeken kimse onun ensesini tutup duvara yapıştırdım.Böyle bir şey beklemiyordum.Yan tarafa baktığımda o çocuk Minhoy du.

-Sen..
Bugün seni öldüreceğim Yang Jeongin

Beni tanımıştı korkuyla onu bıraktım.Ardından hoca geldi.

-SİZİN YİNE CANINIZ DİSİPLİN Mİ İSTİYOR NE BU KAVGA DOLAŞ JEONGİN

Dedi ve yanıma geldi.

-OĞLUM BU KAŞIN NE SANA BİR DOĞUM GÜNÜ YAPACAKLAR DİYE GEÇ GELDİM NAPTINIZ LAN BU ÇOCUĞA

Dedi hoca kimse bir şey demeden sıralarına geçtiler.

-Seungmin Jeonginle beraber tuvalete gidin

Dedi bizde bir şey demeden tuvalete gittik.Tuvalete girdiğimizde Seungmin kanları silmeye başladı.

-Çok kötü yaralanmışsın.

Bir şey demeden ağlamaya başladım.Ağladığımı görünce bana baktı ve "Ağlamak sana hiç yakışmıyor"dedi.Kan bittikten sonra Seungmin peçeteyi çöpe attı ve konuşmaya başladı.

-Jeongin bu gün son günün mü olacak gibi gözünküyorsun.Hayatının en güzel gününü bozduk.

Sadece ona hızlı bir şekilde bakmıştım.Cevap vermedim.

-İyi misin

-İyiyim

İki kolumdan tuttu ve beni hızlıca sarstı.

-Bana yalan söyleme Yang Jeongin iyi olmadığını biliyorum.

Kolunu tutup sertçe bıraktım ve bağırmaya başladım.

-Evet Kim Seungmin iyi değilim mutsuzum,yalnızım,üzgünüm...
Ben varya ben hayat denen oyunu kaybettim.

-Yang Jeongin beni üzüyorsun bugün seni rahat bırakmayacağım.Bizim eve gel annemler halamlarda olacak.

-Teşekür ederim ama bunu kabul edemem çünkü ailemle son gecemi geçireceğim.

-Bak canım arkadaşım sadece 19 yıl yaşadın.Bu çok az bir süre.Ayrıca ben varım Changbin var ailen var kardeşlerin var.

-Beni sevmeyen ailemden bahsettin galiba.

Bir şey diyemedi sadece nefes verdi.Belimden tutup sınıfa kadar belini çekmedi.Kapıyı çaldık ve içeri girdik.

-Geçin çocuklar

Dedi geçtik.Dersi hiç bir şekilde dinlemedim.Sadece 2-3 tane kâğıt çıkarttım.O kağıtlarda özür notlarıydı.Kağıtları yaptıktan sonra çantama koydum.
___

Okul bitmişti.Yürüyerek kulaklığıma son ses Altüst Olmuşum u dinledim.(Başka bir müzik arıyordum ama onu bulamadım o yüzden Türkçe)

Evime geldim.Annem kapıyı açtı.Ağlıyordu.Elinde kendime kötü sözler yazdığım kağıdı karşımda tutuyordu.Gelip bana sarıldı.

-Özür dileriz oğlum gerçekten.Seni koruyacağım annecim.Lütfen bir şans daha ver

Annem beni bıraktıktan sonra şunları söyledim.

-Anne ben bunlar yazdım evet ama anne bunlar çok eski lütfen bana güven.

Babam gelmişti ve annemin elinden kağıtları aldı.

-Yang Jeongin bunlar eski değildir.Yalan söyleme seni pis velet siktir git odana ölürsende öl banane amına koyayım.

Koşa koşa odama gittim.Ağlıyordum deli gibi.Annemler odaya giremesin diye kapımı kitledim ve intihar notu yazmaya başladım.Yazarken ağlıyordum.Bitmişti artık diğer arkadaşlarıma yazacaktım.Changbin,Felix,Seungmin,Han Jisung...Üstümü değiştirdim ve kimseye söylemeden dışarı çıktım.Saat 01.51 idi.Boş boş müzik dinleyerek yürüyordum.Yağmur yavaş yavaş yağmaya başladı.Sonrasında daha da hızlandı.Yolun tam ortasında yatmıştım.Arabalar geçmiyordu kimsede yoktu.Tam gözlerimi kapatacakken sırtımda bir acı hissettim.Arkama baktığımda Lee Know,Hyunjin ve Bang Chan vardı.Onları gördüğüm an ayağa kalktım.Hyunjin kulaklığımı alıp gözümün önünde kırdı.Hepsi büyük bir kahkaha attı.Bang Chan yakamdan tutup kulağıma yaklaştı.Sessiz bir şekilde "Changbini bırakmazsan bende seni bırakmayacağım" diyince beni yumruklamaya başladı.Kanlar yüzüne geliyordu.Sonrasında beni sert bir şekilde yere bıraktı.Hyunjin beni ensemden tutup kaldırdı.

-Changbinin eşi iyi uykular rüyanda bizi gör.

Dedi ve boğazımı üçüde sıkmaya başladı.Bi yanda ışık geldi hepimiz yana baktığımızda siyah bir araba geçmişti.Üçüne kenara koşmuştu bense donmuş patates gibi ortada kalmıştım.Beklediğim şey oldu araba bana çarptı.Arabanın hızıyla bende kuş gibi havalarda uçuyordum.Yere düştüm ama tüm vücudum acıyordu.Zar zor kalkabilmiştim.Düşüp yine ayağa kalktım.Sonunda eve geldim.Kapı açıktı.Sadece odama koşabildim.
İntihar notunu aldım ama şunu farkettim arkadaşlarıma yazdığım notlar kalmıştı.Çok sinirim bozulmuştu deliye döndüm.Allahtan evlerimiz yakındı.İlk başta Felix sonra Han Jisung sonra Seungmin sonrada bir daha asla onun yüzünü göremeyeceğim sevgilim vardı.Kapısının önüne gelmiştim ve şunları söyledim.

-Hayatımın anlamı özür dilerim ama hayata böyle devam edemeyeceğim çok canım yanıyor.Seni çok seviyorum Seo Changbin.Lütfen ben öldükten sonra yanıma gelme.

Dedim ve kapısının önüne koydum ve evime gittim.Sonunda son nefesimi verecektim.Saat tam 03.53 idi.İntihar notunu aldım ve odamdaki pencerenin önüne çıktım.Kollarımı açtım ağlamaya başladım.İntihar notu elimdeydi.

-Özür dilerim annecim,babacım Lee Know Hyunjin ve Bang Chan ve beni üzen kıran herkez,bunu siz istediniz

Arkamı döndüm.

-Sen kazandın hayat...

Dedim ve kendimi geriye attım...

GEÇMİŞ OLSUN YANG JEONGİN HAYATINI KAYBETTİ...