“bak jennie! ne kadar da güzel oldum, değil mi?” dedi chaeyoung hevesle.
yüzüne baktığımda şaşırmıştım, çünkü dün buklelerle doldurduğum saçlarımın aynısını bugün chaeyoung’da görüyordum.
sakin olmalıydım.
sakin kalmalıydım.
kimse benim gibi olamazdı, bunun farkındaydım.
“evet chaeyoung, tıpkı benim gibi görünüyorsun. sana da çok yakışmış.”
ellerindeki ojeleri gördüğümde yine şaşırmıştım, iki gün önce sildirdiğim nail artın aynısı şu an onda mevcuttu.
derin nefesler alırken saçlarının rengine bakarak iç çekmiştim, en azından sarı saçlarını henüz kahverengiye boyatmamıştı.
henüz..
