İki genç güzel bir yola girdiklerini düşünselerde bu olaylı evlilik iki aile arasında, hatta birbirlerine aşık olacak iki insan arasında büyük bir düşmanlığa sebep olacaktır.
Gece ve Toprak arabaya biner.İkili ailelerine arkadaşları ile yurt dışına tatile gideceklerini söyleyip zar zor da olsa ikna etmişlerdi ve ilk balayılarını yapmak üzere Havaalanına doğru yol almışlardı.
Sahne. İç - Rize - Hastane - Öğlen - Bir hafta sonra
Meva günün son Ameliyatını da atlattıktan sonra odasına elinde Kahve ile odaya girer.Masasına oturduğunda gözlerini kapatır ve boynunu kütletip derin bir nefes verir. Gözlerini yeniden açtığında gözü masada duran küçük zarfa takılı kalır.
"Bu ne ya.."
Zarfı eline alıp açar ve içinde duran notu çıkarır.
"Bu kim diye meraklandığını biliyorum..tahmin etmesi zor değil. Ben de sana ait olan bir şey var..Numaram altta yazılı."
Meva telefonu eline aldıktan sonra numarayı tuşlayıp telefonu kulağına götürür.Birkaç çalıştan sonra duyduğu sesle yüzünde bir tebessüm oluştu.
"Meva?"
"Nereden anladın ben olduğumu?"
"Sen nasıl anladıysan ben de öyle anladım..hem öyle herkese numaramı vermem ben. Sadece sevdiklerimde var."
Gediz yüzünde kocaman bir sırıtış ile elindeki kalemi çevirir.
"Anladım..peki bana ait olan fakat sen de olan şey ne çok merak ettim."
"Merak ettiğini biliyorum..bu yüzden bu akşam seni akşam yemeğine çıkarmak istiyorum. Tabi sen de müsaitsen."
"Bu bir çıkma teklifi olayına mı dönecek yoksa ciddi anlamda sadece akşam yemeği mi Gediz Bey?"
"Bilemiyorum..hiçbir şey için söz veremem. Sen müsait misin onu söyle."
"Müsaitim..iki saate çıkarım."
"Tamamdır..akşam yedide evinin önündeyim."
"Olur."
"Allah allah...bu defa kendim giderim demedin?"
"Araba tamirde olunca elinize düşüyoruz ne yazık ki."
Gediz gülüp derin bir nefes alır.
"Bu defa şans benden yana desene o zaman.."
"Senin için bir şanssa..evet." deyip gülümser Meva
"Tamam..ben seni fazla tutmayayım..malum hastan çoktur senin şimdi."
Meva kafasını sallayıp elini yanağına koyar.
"Görüşürüz akşam o zaman Gediz Bey.."
"Zevkle Meva Hanım."
Gediz telefonu bir kenara koyduktan sonra sırtını koltuğa yaslar ve elinde tuttuğu bilekliğe bakıp gülümser.
"Hayırlısı.."
Sahne. İç - İstanbul - Öğlen
Alpaslan arabadan elindeki çiçeklerle iner ve kapıya doğru yürür. Cebinden anahtarları çıkarıp kapıyı açar ve içeri girer. Ardından kapıyı kapattıktan sonra ceketini çıkarıp koltuğun üstüne atar.
"Sevgilim?"
Alpaslan mutfağa girer fakat Kadını göremez. Mutfaktan çıkıp elinde duran çiçeği masaya koyar ve merdivenlerden yukarı çıkar. Yatak odasına yaklaştığında duyduğu sesler ile adam olduğu yerde kaldı ve gözlerini kapattı. Adam derin bir nefes alıp verdikten sonra eli kapının kulpuna gider. Kulpu tam indirecekken zilin sesini duyar ve ardı ardına kesilmeyen kapıyı yumruklama seslerini duyar. Alpaslan kaşlarını çatıp merdivenlerden aşağı iner ve kapıyı açar. Karşısında gördüğü kadın ile şaşırıp kalır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dilhun
Fanfictionkadın yüzünde alaylı bir gülümseme ile baktı karşısında duran adam'a sonra ise yüzünde ki gülümsemeyi sildi ve bir kaç adım atıp adam'ın dibine girdi. "eğer onun bir saç teline bile zarar gelirse seni kendi ellerimle öldürürüm.inan bana gözümü kırpm...
