Efulim

büyüdük herkes gibi

şimdiki zaman aleda'dan 

bir çocuk her türlü büyür bizde büyüdük 15 Ağustostan sonra babamı daha az görür olmuştuk ta ki emekli olana kadar 

o zamandan sonra kendimi geliştirdim artık daha güçlüydüm 

güç insanı baştan çıkartan bir şey bende bu gücün ışıltısına kapıldım sanırım 

aslında bu yolda tek istediğim sevdiklerimi kaybetmemekti 

o minik kız çocuğu buna alışamadı , ya da insanların bir gün ölüceğine inanmak istemiyordu

sevdiklerinize sahip çıkın gidince veya bu dünyada olmadığında değerlerini bilmeyin onlara sevginizi gösterin 

ben sevgimi gösteremeyenlerdenim ve bundan çok pişmanım 

 '' aleda kalkta kahvaltı hazıramama yardım et abinle akın işe gidicek '' yataktan kalkıp aval aval duvarla bakıştıktan sonra kendime zar zor gelip banyoya gittim üstümü değiştiremeyle uğraşamicaktım  banyoya girdiğimde saçımı dağınık topuz yaptım ve yüzümü yıkadım  havluyla yüzümü sildikten sonra hızlı adımlarla aşağıya indim babam elinde telefonuyla uğraşıyordu

 '' baba neye bakıyorsun '' diye sordum 

'' haberlere bakıyorum kızım'' dedi vay be babam bile modernleşmişti 

annemin yanına gittim herşeyi hazırlamıştı abim koşarak kapıya gitti  üstünde üniforması vardı saat daha 7 diye düşünürken ayazın polis olduğu aklıma geldi 

''anne baba beni acil çağırdılar çıkmam lazım aleda güzelim dikkat et kendine yaralama kendini ''dedi ayakkabılarını giyerken '' akınn abim dikkat et kendine '' diye seslendi akın aşağıya koşarak indi hiçbirşey demeden sarıldı ayrıldıktan sonra '' dikkatli ol ''dedi

babamla annem Allaha emanet ol oglum dediler  abim kapıyı kapatırken bağırdım ''lütfen sağ salim gel abim '' abim hemen kapıyı kapatıp gitti akın sessizce babamın yanına oturdu bende sofrayı kurmaya başladım 

babam işlerim var diyip evden çıkmıştı akınsa işe gitmişti annemse bulaşıkları maknaya diziyordu odama çıkıp boks eldivenlerimi aldım dişliğimi  bol bir şort ve havlumu çantama koymuştum  üstümü giyinmeye başlamıştım bol bir pantolon üstüne biraz dar bir beyaz crop onun üstünede ceketimi almıştım motorun anahtarını alıp aşağıya indim '' anne ben çıkıyorum '' diyerekten kapıya yöneldim annem '' geç kalma baban sinirleniyor '' diye arkamdan seslendi ama gene geç gelicektim antreman uzun sürüyor hem bu gün kafes dövüşüm vardı 

klübe girdiğimde bizimkiler ordaydı klüpteki en küçük olan eray (18) yanıma geldi '' abla soner hoca seni çağırıyor '' antranörüm beni çağırıyordu kesin akşamki maç için konuşucaktı kafes dövüşünü hayatımda 1 kez yapmıştım onun sebebide özeldi eraya tamam anlamında kafamı salladım antronör odasına doğru ilerledim kapıyı çaldım gel komutu ile içeri girdim içeride  iri kısmen 27 yaşında bir adam oturuyordu soner hoca '' gel kızım  önemli bir olay var '' 

...

aga neden ben ya neyse bişiyok bişiyok  soyunma odasına gidip çantama koyduğum şortu giydim geçenlerde bıraktığım tişörtü giydim   enes elinde boks eldivenleriyle gülerek bana yaklaşıyordu ah be kankam dayak manyağı olucan '' ee aleda bi maça ne dersin ''dedi eldivenini giyerken  bu çocuk  maç teklifini kabul ediceme çok inanıyor tabikide onunla bi maç yapmicam 

yapmicam mı dedim inanmayın şuan 1.80 çocuğu yere serdim pişman mıyım hayır kendi kaşındı ama üzüldüm mü evet elimi uzalttım enese o da elimi tuttu ve ayağa kalktı ''iyi maçtı '' dedi bende gülümsedim ve '' nasıl 1.80 uzandın la yere '' dedim oda gülmeye başaldı benimle '' moodumda değildim o yüzden uzandım ya '' diyerek kendini geri yere attı soluklanmaya başladı telefonuma baktığımda 4 saattir antreman yapıyormuşum vay be  soyunma odasına geri gidip sabahki giydiklerimi giydim  soyunma odasından çıktım biraz ilerledikten sonra enes yanımdan geçerken '' çıkıyor musun '' diye sordu  '' evet  sena ile buluşucam '' enes iğrenir gibi baktı ve '' o kızda bişiler var aleda güvenme ona '' sena benim en yakın arkadaşımdı tabi eneste öyle bişi demedim kafa sallayıp çıktım