Âme Sœur

2...

Herkese selam nasılsınızzz
Sınav haftası yaklaştı kimler çalışıyorrr
Neyse fazla tutmiyim
İyi okumalarrr🦋🦋

...

Yepyeni bir gün, yepyeni ve dopdolu bir enerji.

Bu enerjimi akşama saklıyordum. Bugün çok eğlenceli ve yorucu bir gün beni bekliyordu.

Gündemime baktığım zaman; sabah okulum yok, dün bedenim de değilken hocanın söylediği ve uyardığı staj konusunu halledicem bu hafta son dedi yüksek notlar falan dedi düşük almamak için bugün halledicem. Çünkü bugünden sonra sadece dinlenmek istiyorum bu yüzdennnn bugün biraz tempo akşam biraz eğlence sonra da geceye güzel bir nokta koyarak günü bitiriyoruz.

Vlog için açık olan kamerama karşı her zaman olduğu gibi kendi kendime konuşurken aklımda dünyanın en iyi şirketi olan "Omniversea" vardı. Dün baktığımda bugün bu yıl için ilk ve son kez alım yapılacakmış. İyi denk geldi diye düşünüyordum. Çoğunlukla üniversitelerinin işleyişine göre alım yapıyolar bu yüzden büyük ihtimalle hoca biz harekete geçelim ya da boşta kalmayalım diye öyle demiştir diye düşünüyorum çünkü düşük verme taraftarı gibi durmuyordu.

Kameraya bugün yapıcaklarımı falan anlatırken benden başka birinin bu saatte uyanması da beni mutlu etti doğrusu. Elif yanıma gelip belime sarılıp kafasını kameraya bakmak için omzumun üstüne koydu ondan kısa olduğum için bu onun için kolay olmuştu. Ben onun omzuna koyamıyordum. Kısalık bazen can sıkıcı olabiliyordu. Kafasını çevirmeden yandan bana bakarak konuşmaya başladı.

" Günaydın aşkım... Seninle gelicem bugün, sıkıntı olmaz dimi? "

" Saçmalama ne alaka tabii ki gel hatta sıkılmamış olurum. " cümlemi tamamlarken aklıma gelen şeyle hızla elife dönerek " Eliffff alışveriş yapalım mı? Gece için.. " yanağıma bir öpücük kondurup beni mutlu edicek cümlesini söyledi.

" Tabii şekerim. Gezer bir şeyler alırız. "

Uzun zamandır çok yoğun olduğum için birlikte gezemiyorduk ve onunla gezmek aşırı eğlenceli, beni sorgulamadan hatta üstüne biraz daha saçma şeyler ekleyip birlikte deli gibi gülüyor gülmekten ağlıyorduk ve bu benim için pahabiçilemez bir an. Duygularımı dışa iyi yansıtabilen biri değilim içtede de pek duygularımı anlayabildiğim söylenemez.

Elif hazırlanmaya gitmişti ben hazır olduğum için bizlere yemek hazırlamaya başladım. Yemek hazırlarken vlog da kendi yaptığım kendimce komik olan şakalara gülüyor. Sohbet ediyorum. Her şey iyi bir şekilde ilerlerken masadaki kitabı görür görmez Elife bağırdım bu kitabın burada olmaması lazım hele bana ait olan kitabın burada hiç olmaması gerekiyor. Elif korkmuş bir surat ifadesiyle mutfaktan içeri girerken " Elif kitabın burada ne işinin olduğunu sonraya bırakıyorum. Kitabı al ve git hazırlan. " dedim soğuk bir sesle bazen insanlara buz gibi davranabiliyorum ama çoktan beş yıl içinde alışmışlardı. Tabii video da bu yerleri kesicekler bu yüzden rahatım.

Hazırladığım yemekleri odalarına bırakıp tekrar mutfağa geldiğimde elifin sessiz bir şekilde birinin duymasını istemiyormuş gibi kameraya konuşuyordu. Beni görünce geri çekilip gülümsedi, bende ona gülümseyip başımla dış kapıyı işaret ettim çıkalım anlamında o da anlamış olacak peşimden gelmeye başladı.

Binanın dış kapısının yanında kocaman bir ayna vardı. Evde de var ama bu daha ilgi çekici geliyor, bilmiyorum. Şuan bu yüzden elifi de tutmuş birlikte fotoğraf çekilmemiz gerekiyor diyerek camın önüne getirmiştim.

Benim ve elifin zıtlığı komik gelmişti. Ama fotoğraf çekmeden gülersem hiç çekemeyeceğimi bildiğim için sustum. Üstümde kahferengi tonlarında pantolon ve ceket içimde siyah crop, siyah çanta, beyaz spor ayakkabı, çanta ve olmazsa olmazımız şapka takı olarak da kolye ve küpe var.